Küçük olgun:
-Ruhum sızlıyor artık Canımın Özü! Anlıyormusun artık bütün laflar gırtlağımda düğümleniyor! İnsanların bizi "kirli bir mahluk olarak" görmesi benliğimi çiğniyor. Kanımda akan kan bile bu zorbalıkları hiss ederek ritm değiştiriyor. Kalbimde dönen hazanlı fırtınalar beni üşütüyor. Daha 1 hafta önce 2 eşcinsel gencecik oğlanı katl etdiler. Neden? Çünki aşıktılar,çünki se-ee-vii-yor-du-u-lar (hıçkırık dolu ağlama)
Yaralı pianist:
-Canımın parçası lütfen ağlama. Biliyorum çox zor hemde çok. Bize yaptıkları muameleden bende artık bıktım. Yaşam kaynağımız bir-birimizin sevgisi bunu anlamayacak kadar kıtlar. Bütün bunlara şahit oldukca göğsümde korlardan bir ateş yanıyor. Yapmamız gereken şey sadece mücadele etmek. Hani benim savaşçımdın? Ne oldu o yavere?
Küçük olgun:
-Yave-er-i-i-n hala burada ve pes etmiş değil ama gücüm tükeniyor. Artık ıssız çölde susuz kalmamıza dayanamıyorum. Onların yaptıkları bunca suça göz göre-göre boyun eymekten yıprandım. Ne zaman sevgimizi korkmadan,saklamadan,çekinmeden yaşaya bilicez? Yetmedimi artık? Durmadan sızlanmakdan mithap durumdayım artık. Ya düşünsene dövülürken yalvarıyorlardı "Lütfen vurmayın!Acıyın bize!" diyerek inliyorlardı ama nafile artık cellatlar kararını vermişti. Sonra çıkıp yalan yanlış konularda itdiham etdiler zavallıları.
Yaralı pianist:
-Gözümden sakındığım ben bilmiyormuyum ya da üzülmüyormuyum sence? Her geçen gün bir "divane"yi öldürüyorlar. Sebebiyyet verdikleri şeyse hayal ürünü. Bu alçak "yosunlar" arasında harcanan "Lanusyalar" olmak hangimiz için kolayki? Hiç birimiz için!
Sarılırlar ve saatlerce konuşmadan sadece kırmızı mendiller yaratırlar..........
Telefon çalar.....
Küçük olgun:
-Alo!
Eşcinsel arkadaş:
-LÜTFEN YETİŞİN! YALVARIYORUM BİZİ KURTARIN! CELLATLAR BİZİ BULDULAR!
Küçük olgun:
-NERDESİNİZ?
Eçsinsel arkadaş:
-HER ZAMAN BULUŞTUĞUMUZ HARABEDE! YETİŞİN!!!
Kalkıp hepsi harabeye koşarlar.......Geldiklerinde cellatlar her iki genci yakalamış ve elektrik direğine sarmışlardı. Her biri aynı anda çığlık atmaya başlarlar. "Artık bitirin bu katliyamı! Ruhumuzu haps edemediyiniz için onları gökyüzüne kovmaktan bıkmadınızmı? Sizin gibi caniler yüzünden yüzlerce hatta binlerce kişi can verdi hemde bir hiç uğruna. Sizin qaddar ve kararmış kalplerinizdeki suçlama duygusu bizi yerle yeksan etdi! Durun artık!"
Cani köpekler bütün bu tantanayı hiçe sayarak işlerine devam ediyorlardı. Öncelikle bu gençlere elktrikle işgence yaptılar. Gözlerini bile kırpmadan her ikisini kalbinden 3 mermiyle vurdular. Ölürken bile sadece tek bir cümle vardı dillerinde:
"Ruhumun Eşi Seni Seviyorum!"..........
