ահօ? [នរណា? ]

#2 who? {នរណា? }

(ជីយ៉ុន!!)??

បុរសម្នាក់ក៏ដើរសម្ដៅមកររកជីយ៉ុន

(អ្នកណាហ្នឹង?  កូនចៅឯងមែនទេថេយ៍?) ជីយ៉ុន
(នេះឯងមើលគេមិនស្គាល់ទេ? គេគឺជីមីនណា៎៎) ថេយ៍
(អូហូបានទៅនៅអាមេរិកតែ4ឆ្នាំសោះភ្លេចឯងបាត់)ជីមីន
(មិនបានភ្លេចទេមកពីឯងសង្ហាពេកហ្នឹងណាមើលសឹងតែមិនស្គាល់) ជីយ៉ុននិយាយហើយក៏ទះស្មាជីមីនមួយដៃ
(ឯងនេះចរឹកនៅដូចដើមមិនដូរសោះ) ជីមីន
(ឯងក៏ចឹងដែរកមកម្ពស់មិនខ្ពស់ទៅណាសោះ) ជីយ៉ុន
(មើលអ្នកថាឲ្យខ្ញុំកម្ពស់មិនខ្ពស់ទៅណាចុះខ្លួនឯងបាន2ម៉ែត្រហើយនៅ?)ជីមីន
(យ៉ា... ឯង) ជីយ៉ុន
(បានហើយៗ ពួកឯងចំមែនបែកគ្នាយូរសមតែនឹកគ្នាបែរជាមកឈ្លោះគ្នាវិញ) ថេយ៍និយាយកាត់

គ្រឺងៗៗ សម្លេងទូរសព្ទរបស់ថេយ៍បន្លឺឡើង

(អាឡូ បាទ បាទ ចាំខ្ញុំនាំគេទៅ) ថេយ៍
(មានអីហ៎៎េស ថេយ៍) ជីមីន
(លោកលីចង់ជួបជីយ៉ុន) ថេយ៍
(អញ្ចឹងតោះទៅ) ជីយ៉ុន
(តោះយើង)ថេយ៍

ពួកគេទាំង3ក៏មកដល់ការរិយាល័យសុើបអង្កេត

តុកៗៗ
(អញ្ជើញចូល) លោកលី(មេបញ្ជាការក្រុមសុើបអង្កេត
(គោរពលោកលី)ជីយ៉ុន
(អញ្ជើញអង្គុយ) លោកលី

ជីយ៉ុនក៏អង្គុយចុះ

(នាងបានទៅកន្លែងពិនិត្យសាកសពតើមែនទេ?) លោកលី
(ចា៎៎មែនហើយ) ជីយ៉ុន

លោកលីក៏ចង្ហាញរូបថតនៅលើតុហើយជីយ៉ុនក៏កាន់យកមកមើល

(មនុស្សស្រីម្នាក់នេះគឺជាអ្នកសុើបអង្កេតដែលសុើបពាក់ព័ន្ធទៅនឹងករណីថ្នាំញៀននិងឃាតកម្មកន្លងមក  ហើយមុនថ្ងៃកើតហេតុមួយថ្ងៃនាងបានប្រាប់ថានាងបានរកឃើញភុស្តតាងនិងតម្រុយខ្លះៗដែលពាក់ព័ន្ធនិងរឿងក្ដីទាំង2នេះ)លោកលី
(ចឹងបានន័យថាឃាតករបានដឹងរឿងនេះហើយក៏សម្លាប់នាងបំបិទមាត់ចឹងហ៎៎េស) ជីយ៉ុន
(ក៏អាចថាបានដែរ) លោកលី
(*នាងដកដង្ហើមធំ*រឿងក្ដីនេះរៀងពិបាកបន្តិចហើយព្រោះថាឃាតករឆ្លាតខ្លាំងណាស់គេសម្លាប់ដោយមិនបន្សល់ភុស្តតាងឬមួយក៏ស្លាកស្នាមអ្វីបន្តិចឡើយ តែខ្ញុំនិងព្យាយាម) ជីយ៉ុន
(តែវាក៏គ្រោះថ្នាក់និងប្រថុយណាស់ដែរដូចច្នេះហើយនាងក៏ត្រូវតែប្រយ័ត្នខ្លួនដែរ)លោកលី
(ចា៎៎អរគុណ តែលោកមានឯកសារណាដែលជនរងគ្រោះមុនៗបានរកឃើញខ្លះដែរទេ) ជីយ៉ុន
(ឯកសារអ្នកដែលស្លាប់មុនៗត្រូវបានឃាតកយកទៅអស់ហើយតែម្នាក់ចុងក្រោយនេះក៏មិនប្រាកដថានៅឬក៏អត់ដែរ)លោកលី
(តើលោកមានអសយដ្ឋានផ្ទះរបស់នាងដែរឬទេ?) ជីយ៉ុន
(*លោកលីក៏កត់លេខផ្ទះឲ្យនាង*នេះ)លោកលី
(ចា៎៎អរគុណ អញ្ចឹងបើអស់កិច្ចការហើយខ្ញុំសុំចេញទៅវិញហើយ) ជីយ៉ុន
(ឈប់សិន ខ្ញុំភ្លេចណែនាំមនុស្សម្នាក់ដែលត្រូវជួយ នាងក្នុងរឿងក្ដីមួយនេះ)លោកលី
(អ្នកណាទៅ?)ជីយ៉ុន

តុកៗៗ

(ចូលមក) លោកលី
(គោរពលោកលី)??
(ជុងហ្គុក ភ្នាក់សម្ងាត់ម្នាក់ក្នុងចំណោមក្រុមរបស់នាង ដូចច្នេះហើយក្រុមរបស់អ្នកទាំង4ដែលមាន ជីមីន ថេយ៍ ជុងហ្គុកនិងត្រូវស្រាវជ្រាវរឿងក្ដីនេះ) លោកលី

ជុងហ្គុកនិងជីយ៉ុនក៏ដើរចេញពីបន្ទប់នោះ

(សហការរីរាយ) ជីមីន&ថេយ៍
(មិននឹកស្មានសោះថាពួកយើងត្រូវធ្វើការជាមួយគ្នា) ជីយ៉ុន
(មែនហើយ ហើយក៏ថែមជុងហ្គុកម្នាក់ទៀ) ថេយ៍
(អញ្ចឹងតើយើងចាប់ផ្ដើមការងារពេលណាទៅ) ជុងហ្គុក
(គឺយប់នេះជើងនិងប្រជុំគ្នា ឥឡូវនេះខ្ញុំសូមទៅមុនហើយចាំខ្ញុំផ្ញើរទីតាំងឲ្យថាត្រូវជួគ្នានៅទីណា) ជីយ៉ុន

ជីយ៉ុនក៏ចេញទៅបាត់ ហើយទឹកមុខជុងហ្គុកហាក់ដូចជាងឿងឆ្ងល់