K.K~Birinci Bölüm~

283 14 0
                                    

Derin bir nefes alarak siyah deri ceketimi üzerime geçirdim. Saçlarımı deri ceketin içinden kurtararak havalı bir şekilde arkama attım.


'Bunu yapabilirsin!' dedi içimdeki ses. Haklıydı, bunu yapabilirdim. Ben asla ama asla korkmazdım. O duyguyu yıllar önce benden almışlardı.


Önümdeki kocaman ve upuzun, mavi renkli gökdelene baktım. Üzerinde büyük harflerle 'KARACAN HOLDİNG A.Ş' yazıyordu.


Havalıymış.


Derin bir nefes daha alarak binanın içine girdim. Her yer bembeyazdı. Kendimi bir an kötü hissettim.


Ben buraya zıttım. Ben siyahın ta kendisiydim. Ama burası öyle temiz öyle beyazdı ki..


Yanda ki 'Resepsiyon' yazan yere ilerledim. Yaşı ortalama 40-50 olan yüzünde tatlı bir ifadeyle dosyaları inceleyen bir bayan vardı. Dalmış olmalı ki beni görünce ürktü.


Belki tipim yüzünden de olabilir. Makyaj yapmayı sevmem ve yüzümde kızıl çiller var. Sıçılmış gibi..


"Ben buraya Ayaz Karacan için gelmiştim de. Kendisi dayım olur." kadın önce biraz şaşırsada sonradan anlamıştı.


Küçük yerden çıkarak eliyle koridoru işaret etti "Buyurun küçük hanım." o önde ben arkada giderken birden durmasıyla az kalsın bende kadına yapışıyordum, son anda kendimi durdurabilmiştim.


Kadın kapıyı tıklatıp bir kaç saniye bekledi. İçeriden dayımın sesiyle alakalı olmayan gür bir erkek sesi gelmişti "Girin lütfen."


Kadın bana tebessüm ederek kapıyı açtı ve kafasını içeriye uzattı. Tabii ben yan tarafta olduğum için sadece kadının gövdesini ve koridoru görebiliyordum.


"Efendim Ayaz beyin yeğeni gelmişler."


"Ne yapabilirim Ayşen hanım?" öküz.


Kadının bedeninin kasıldığını gördüm. Bu da ne demek şimdi? Çekil bakayım teyze.


Kadının kolunu dürtükleyince refleks olarak bana döndü.


Anlayışlı bir tebessüm gönderdim gergin yüzüne. "Ben hallederim Ayşen. Teşekkürler. Bu arada ben Eflin." kadın gergin bir gülümsemeyle uzattığım elimi sıktı. "Memnun oldum Eflin hanım." başımı salladım ve Ayşen'in yana çekilişini izledim. Görelim bakalım şu öküzü.


Sanki yıllardır geliyormuş gibi içeri bodoslama daldım ve kapıyı ayağımın arkasıyla kapatarak deri koltuklardan birine yayıldım.


Odayı kısık gözlerimle incelemeye başladım;


Gri parlak duvarlar, 2 tane normal kapı ve 4 tane 2 kişilik koltuk vardı. Birde masanın önünde tekli iki koltuk vardı. Masa tam kapının karşısındaydı ve koyu kestane rengi vardı. Tam masanın karşı çaprazında -yani kapının yanında- plazma vardı.


Güzel odaymış.


"Odamı incelemen bittiyse gelme sebebin ne?" kabaca gelen sese bakışlarımı yönelttim. Sesi kalın olmasına rağmen bebek gibi bir yüzü vardı.


Masasının üzerindeki küçük dikdörtgen isimlik dikkatimi çekti.


Barlas KARACAN


İsime bak be. Bakışlarımı tekrar Barlas'a çevirip doğruldum. "Seni özledim bir ziyaret edeyim dedim. Sen sağır mısın? Az önce Ayşen neden geldiğimi söylemişti." yüzünü incelerken şakağında ki bir damarın hızlı hızlı atmasıyla sinirlendiğini anladım.


"Ay sen sinirleniyor musun bir de? Başka neler yapıyorsun?" masasına doğru gelmiş dirseklerimi masaya yaslamıştım ve çenemide ellerimin üzerine koymuştum. Ama eğilmek zorundaydım.


Tuhaf bir biçimde sırıttı. "Yatakta gösterebilirim neler yapabileceğimi." benim yüzümdeki ifade yok olurken o daha da sırıtmıştı.


"Ne dedin sen? Seni sapık!" masaya çıkıp üzerine atlamamla sandalyesiyle beraber yere düşmemiz bir olmuştu.


Sandalye odanın bir köşesine uçmuştu ve benim üzerimde de bu 50 tonluk yaratık vardı.


"Napıyorsun lan sen?" diye üzerime adeta kükredi.


Bunları bana sadece 4 yıl önce yapabilirdin canım.


Üzerimden iterek doğrulmaya çalıştım ama kalkmıyordu "Sanane! Belki canım uçmak istedi?!" saçma bir bahane sunup göğsünü yumruklamaya başladım.


Kollarımı üzerimde birleştirerek yüzüme yakınlaştı.


"İstersen ben seni başka şekillerle uçurabilirim." tam bağıracakken kapı açıldı ve o bilinen siyah ayakkabıları gördüm.


"Barlas yeğenim Eflin buraya gelmişte onu gör— NOLUYOR LAN BURADA?!"


İşte şimdi hapı yuttum.


~~~~Bölüm Sonu~~~~


Evet arkadaşlar birinci bölümün sonunu getirdik hayırlısıyla! Bu hikayenin ismi 'Kötü Kız' olabilir diye kızın her zaman 'Bad Girl' havalarında takılıp, sürtük olması ve uyuşturucu, içki, kumar vb şeyleri kullanması gerek değil.


Umarım anlıyorsunuzdur. Ben bu hikayeyi daha çok 'Kötü kız olmaya zorlanmış iyi kız' olarak yazacağım :)



Kötü KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin