" မနေ့ကဆရာမအိမ်စာပေးလိုက်တဲ့စာ
တွေပြီးသွားကြပြီမှတ်လားအခုငါ့စီမှာ
လာထပ်ကြ ! "
" ဟာ ! "
အတန်းခေါင်းဆောင်ရဲ့အော်သံအဆုံး
စာမပြီးသေးတဲ့သူတစ်ချို့ကစိတ်ပျက်စွာညီးညူကြသည်
' ကျစ်လုပ်ပြန်ပြီကွာ '
သူ့ဘေးခုံကနေထွက်လာသောအသံတိုးတိုးလေးကိုဆောနူကြားဖြစ်အောင်
ကြားလိုက်ပါသေးသည်။
ဆောနူကအတန်းထဲမှာအနေအေး
သော်လဲဖော်ရွေတဲ့သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်စာမှာလဲအရမ်းမတော်သလိုအရမ်းလဲမညံ့ပေအကုန်လုံးကသာမန်ပင်သို့သော်ချစ်စရာရုပ်ရည်
အသွင်အပြင်ကြောင့်သဘောကျသူအနည်းအများတော့ရှိကြသည် ။
" ဆောနူ စာပြီးသွားပြီလား "
" အင်းပြီးပြီ "
အတန်းခေါင်းဆောင်တစ်ဖြစ်လဲသူ၏အခင်ဆုံးသူငယ်ချင်း
ဂျောင်ဝန်းကိုပြန်ဖြေလိုက်သည်
" အဲ့တာဆိုဒီစာအုပ်တွေရုံးခန်းသွားပေး
ရမှာမို့ငါ့ကိုကူသယ်ပေး "
" လုပ်ပြီ ဒီကိုတစ်ဝက်ပေးလေ "
ဆောနူကပြုံးပြရင်းပြန်ဖြေသည်။
" ဒါနဲ့ဆောနူ မင်းသိလားမင်းပြုံးလိုက်
ရင်ပါးနှစ်ဖက်ကစတော်ဘယ်ရီလုံးလေးတွေလိုပဲရဲရဲလေးတွေ "
ဂျောင်ဝန်း၏ပြောစကားကြောင့်ဆောနူ
ရယ်မိသည်ဒီစကားကိုဂျောင်ဝန်းအပြင်တစ်ခြားသူတွေစီကပါသူခနခနကြားရတတ်သည်
ပါးမို့မို့လေးတွေပေါ်တဲ့အထိပြုံးကာ
စာအုပ်တွေကူသယ်ရင်းစကားပြောနေသောသူ့ကိုတစ်စုံတစ်ယောက်ကမြတ်
နိုးစွာကြည့်နေခဲ့သည်ကိုတော့ဆောနူမသိလိုက်
>>>>>
ဒီနေ့ဆောနူကျောင်းကိုစောစောရောက်
နေခဲ့သည် ဘာရယ်လို့မဟုတ်ပါဘူး
အိမ်မှာရှိတဲ့သူတွေကခရီးသွားတာမို့
ဆောနူတစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေတာရယ်ကြောင့်ပါ
လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ပေါင်မုန့်တစ်လုံးရယ်စတော်ဘယ်ရီနို့တစ်ဘူးက
တော့သူ့အတွက်မနက်စာပင်
