Her bir yandan çocuk sesi geliyordu. Uyandığımda ise , Yatağımdan kalkmış uykulu bir çocuktum. Daha uykumu alamamış, Pencereden çocuklara bakıyordum. Bazıları telefonla , bazıları ise , sevgilileriyle öpüşüyorlardı. Ben 18 yaşıma geldim geleli, sevgilim olmadı. Öpüştüğüm bir kız bile olmadı. Bunları bir yana bırakıp, aynanın karşısına geçtim. dağılmış saçlarımı önden arkaya doğru taradım. Saçımı taramam yetiyordu. Diğer erkekler gibi, saçımı 2 saat fönlemiyordum. Aynanın karşısından ayrılıp, kıyafet giyecektim. Gardrobumun karşısına geçip, gardrobumu gözden geçirdirdim. İlk gözüme takılan siyah tişörtle mavi pantolonumu aldım. Üzerimdekileri çıkarıp. Aldığım kıyafetleri giydim. Bana cidden çok yakışmıştı. Kapşonumu üzerime atıp , kapıdan çıkmıştım. Merdivenlerden o kadar hızlı inmiyordum. Yavaş yavaş adımlar...
Sonunda Bina kapısına ulaşmıştım. Kapıyı kendime çekmekte zorlanıyordum.
2 gün hiç bir şey yememiştim. Bunun sebebini bile bilmiyordum. Sabah uyandığımdaki, pencere görüntüsü hala olduğu gibiydi. Öpüşenler, telefonun başında duranlar. Aslında bir insanın sevgilisi olsa, bu kadar vaktini boşa harcamazdı. Birden bire binanın yanındaki ağaçtan, beyaz bir kâğıt düşmüştü.
Tam içini okurken ;
Sarı saçlı , mavi gözlü o kadar uzun boylu olmayan genç bir kız çıkıverdi. Ağzım açık, gözlerim ışıldıyordu. Bir an gözlerimi onun yüzünden çekip elimi ona uzattım. '' Merhaba , herhalde bu size ait. '' '' Evet, eski sevgilimden gelen saçma bir mektup! '' '' Neden saçma olsun ki ? Ben şuana kadar hiçbir kızdan mektup alamadım.'' '' Merak etme,gelir. '' dedi ve gülümsemişti. Bende biran kabalık olmazsın diye bende gülümsemiştim. Elimdeki mektubu almamıştı bile. '' Pardon , hala mektubu almadınız. '' '' Boşver, at o çöpü, '' '' Pekâlâ '' kız saçlarını yana savurmuştu. Çok güzel bir saçı vardı. Bende buna karşılık elimle saçımı düzelttim. Sonra gülmüştü. '' Gülenecek bir yanım mı var ? '' '' sana gülmüyorum ki,'' Sonra sağıma ve soluma bakttıktan sonra gülünecek bir şey bulamamıştım. Sonra kız güldüğü şeyin ne olduğunu anlayamadığımı görünce, '' Sen aşık olmuşsun, ayrıca çok dalgınsın. ayağın altındaki köpeği göremedin mi ? '' ve yine gülmüştü. Evet aşıktım. Ve ya aşık oldum diyebilirdim. Kıza '' Benim gitmem gerek, görüşürüz. diyerek. Elimdeki kağıdı, cebime sıkıştırdım. Arkamı döndürdüğümde ise hâla bana bakıyordu. Hemen utancımdan kafamı çevirdim. Kız bana aşık mıydı ? tâbiki olamazdı. Benim kadar çirkin bir çocuğu ne yapar ? Cebimdeki mektubu çıkardım ve heyecanlı bir şekilde okumaya başladım.
'' Sevgili Deniz,
Ayrıldığımıza rağmen senin resmini baş köşemden hiç ayırmadım. Gece,gündüz resmine bakarak sıkıntılarımı giderdim. Senin o sarı saçlarını okşadım, bir resimde aşkımı geçirmeye çalıştım. Ama insan geçirir mi ? Şuan kim bilir kimi seviyorsun ve ya kiminle öpüşüyor olduğunu bilmiyorum. Ve ya hâla benim gibi yalnızsın. Ama bu kadar güzel bir kızı elbet birisi sahiplenir. Seni deli gibi seviyorum . Sokaklarda '' Deniz '' diye bağrıyorum . Ama kocaman bir boşluğun içinde kayboluyor senin adın ... günlüğüm senin adınla dolu. Şuan 4. günlüğüm. O kadar '' Deniz '' yazdım ki günlük dayanmıyor. Seninle ilk tanıştığımda, çocuk hayali kuruyordum. Ama sadece bunlar rüyama giriyor artık. Seninle nikah masasında oturup, bağırarak '' Evet !'' demek istiyordum. Eğer bir daha benimle düşünüyorsan, nefes almadan '' Evet '' derim. Benden bu kadar. İnşAllah ALLAH bir daha mektup yazmamı nasip eder. '' Seni bütün kalbimle seviyorum. ! ♥ '' duygulanmıştım. Erkek kız'ı çok seviyordu. Bu mektubu okumamın iyi bir yanı da olmuştu. Biraz da olsa hoşlandığım kızın, ismini öğrenmiştim. Önüme baktığımda ise, sınıf arkadaşlarım, Deniz'i rahatsız ediyordu. Koşarak hemen yanlarına gitmiştim. Deniz bana baka kalmıştı. '' Sizin amacınız ne ? bir kızı rahatsız etmek mi ! '' '' Ooo koçum, yengemiz mi var ? '' Boğazım düğümlenmişti sanki. Yanaklarım kırmızı olmuş , ellerim titriyordu. '' korumam için bir kızı sevmem mi gerekiyor ?'' dediğimden sonra Deniz bana yaklaşmıştı. Tabi ki benimde özgü venim artmış,daha çok aşık oluyordum. Sınıfımdaki çocuklardan biri '' Boşversene onu hadi gidelim. '' Hızlıca uzaklaşıyorlardı. Cesaretimden , arkama dönüp bakamamıştım bile. Galiba onunda benim gibi cesareti yoktu. Fazla beklemeyip yavaşça arkamı döndüm. Deniz bana bakıyordu. gülümsemiştim, o da bana. Normal kızların erkeklere söylediği gibi bana da '' Kahraman '' demesini ne kadar az olsa da istiyordum. Ama demedi. Onun yerine '' Görüşürüz '' demişti. Arkasını döndü ve gidiyordu. Birden bire durdu. Şaşırdım. Bana '' Kahraman '' diyecekti sanıyordum. Hızlıca bana doğru yürüyüp, yanağımdan öptü. Ne kadar eşsiz ve güzeldi. Elimi, öptüğü yerin üzerine koymuştum. Sonra utancından, koşarak gitti. ben ise hala gözlerimi ayıramıyordum oysa. Sol'dan dönüp, kayboluverdi. Şaşkınlığımı bırakıp, Bende eve gidiyordum. Fazla gecikmeyim diye koşmuştum. Uzun bir yoldan sonra, eve gelmiştim. Hırkamdan, yavaşca anahtarımı çıkarıp, kilidin içine koyup, sağa çevirmiştim. Kapı açılınca, ayakkabımı çıkarıp gitarımın yanına koşmuştum. Epey olmuştu. Gitarımı çalamadığım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Assolist'in Aşkı ♥
Chick-Lit- Onun gözleri, yıldızların aynasıydı. Her ne zaman gözlerine baksam, yıldızları görüyordum. - Ona sarılsam, sıcaklığını hiseddip, âdeta kollarında kayboluyordum. - Onun bana , her '' Seni seviyorum '' deyişinde ölüp , diriliyordum. Çünkü ; Onu Ç...
