-Sen gerçek misin ya +Bak bakalım gerçek miymişim?

90 9 22
                                    

     12/F sınıf grubu(maalesef)

haruto:junkyu
iyi misin
hasta mısın
neden gelmedin bugün?

junkyu:ne desem|
sey
kırgınlık vardi uzerimde biraz haruto
ama daha iyiyim

haruto:tamam o zaman
geçmiş olsuuunn
bir şeye ihtiyacin olursa haber et olur mu

junkyu:aglamak istiyorum|
tamamdiiiirr
teşekkürleer❤️❤️

hyunjin:yalan söylüyor|
benim yüzümden her sey|
geçmiş olsun junkyu

junkyu:teşekkürler hyunjin
aslında benim herkese söylemem gereken bir sey var arkadaslar
herkes toplanabilir mi?

hyunjin:hayir ya|
junkyu hayir

junkyu:sadece ben konusursam sevinirim
yani beni bölmezseniz güzel olur

beomgyu:buyur paşam bizi emretmişsin

ryujin:junkyuuu
geçmiş olsuun yeni okudum mesajları

junkyu:sağol ryujiiinn💗💗

san:sey meraba arklar

niki:junkyu geçmiş olsun agam
annem tarhana yapmışti
getiriyim yer misin?

junkyu:yok niki cok teşekkürler ama yorulma sen hiç
annem yapti bana bir şeyler

sunoo:junkyu ne oldu
kötü bir sey yok değil mi?

junkyu:herkes gelsin
anlatacağım
kötü bir sey yok sakin olun

yeonjun:kanka jeongwoo ve ben buradayiz
jeongwoo mali telefonunu evde unutmuş

junkyu:ajdjjajdkwbdkisjd

junghwan:biz de kaiyle bekliyoruz

sakura:biz de kizlarla bekliyoruuzz

junkyu:herkes burada o zaman
arkadaşlar
öncelikle
hepinizi cok seviyorum
gercekten
arada kavgalarimiz oldu
ama benim size olan sevgim hiçbir zaman eksilmedi inanin
ben okuldan ayrılıyorum
babamin işleri sebebiyle Kanada'ya taşınıyoruz
yani artık yokum
tüh ya bensiz napicaksiniz simdiJDJSJDJSJFJIEJD
neyse
öyle yani
bi veda konuşması yapmak istedim
yarin sabah yola çıkıyoruz
HEPİNİZ SAĞLICAKLA KALIN
ÖPÜLDÜNÜZ💗💗💗💗

     junkyu gruptan ayrıldı.

haruto:junkyu'nun ev adresini bilen varsa bana atsın

jeongwoo:bende var
özele gel

haruto:tamam

---------------------------------------------------

jeongwoo:
*konum*

haruto:eyw

Haruto sonunda Junkyu'nun evine gelmişti, onu böyle kaybetmek istemiyordu.
Haruto yavaşca zili çaldı, ilkinde açan kimse olmadı. İkinci kez çaldığında ise Junkyu'ya çok benzeyen bir kadın açtı kapıyı. Annesi olduğunu tahmin etti Haruto.
-Merhaba efendim, kusura bakmayın rahatsız ettim. Junkyu'nun arkadaşıyım ben onu görmek için geldim.
Kadın güler yüzüyle Haruto'yu içeri aldı. Ona Junkyu'nun odasında olduğunu söyledi ve odasının nerede olduğunu tarif etti. Haruto teşekkür edip Junkyu'nun odasının kapısına geldi, içeriden kesik kesik ağlama sesleri geliyordu. Haruto zaten üzgünken Junkyu'nun ağlamasına daha da üzüldü ve gözleri doldu. Fakat toparlaması gerekiyordu, o buraya Junkyu'ya moral vermeye gelmişti daha fazla üzmeye değil.
Haruto odanın kapısını tıklattı.
-Anne iyiyim diyorum, tamam.
Haruto yavaşca gülümsedi
-Ama ben iyi değilim
Haruto konuştuğu anda içeriden çığlık sesi geldi ve büyük bir ses. Ya bir şey yere düşmüştü, ya da Junkyu yere düşmüştü.
-Haruto? Yok ya ben şizofreni oldum artık
+Yalnız misafiri kapıda bekletmek ayıptır ya, insan içeri alır ağaç oldum burada meyve verdim hadi Junkyu.
Junkyu heyecanla kapıyı açmıştı karşısında Haruto'yu görünce inanamadı ve doğru görüp görmediğini doğrulamak için gözlerini kaşıdı.
-Sen gerçek misin ya?
+Bak bakalim gerçek miymișim?
Haruto Junkyu'nun elini tuttu ve kalbinin üzerine koydu
-Gerçek miymișim Junkyu?
Junkyu heyecandan konuşamıyordu, Haruto ne yapıyordu böyle?
-Sanırım gerçeksin
+E kapıda bekleyecek miyiz böyle, hayır bana hava hoş da sanki sohbeti oturarak daha rahat ederiz?
-Kusura bakma ya, geç geç buyur.
Junkyu Haruto'yu odasına almıştı, kalbi çok hızlı atıyordu. Ne işi vardı şimdi burada?
-Eee sebebi ziyeretiniz nedir Haruto Bey?
Haruto sırıttı ve Junkyu'ya yaklaşmaya başladı.
-Allah'ın emri
Daha da yaklaştı
-Peygamber'in kavli ile
Biraz daha
-Senin mutlu olmanı istiyorum
Șimdi çok yakınlardı iște, birbirlerinin nefesini hissediyorlardı. Junkyu burnuna gelen çikolata kokusuyla mayıștığını hissediyordu.
-Nasıl mutlu olabilirim ki Haruto? Sizden ayrılıyorum, ülkemden ayrılıyorum
+Evet, ama belki orada her şey daha iyi olacak. Daha mutlu olacaksın belki?
-Ben zaten burada çok mutluyum Haruto, sizinleyim daha ne olsun? Ama orada siz yoksunuz
-Oğlum sanki bir daha görüşmeyecekmișiz gibi konuşmasana, gelirsiniz arada bir akrabaları görmeye o zaman görüşürüz gene. Üzülme sen tamam mı?
Junkyu tamam anlamında kafasını salladı, ama Haruto gittikten sonra tekrar ağlayacağını biliyordu.

Haruto Junkyu'nun ağlamaktan kızarmış gözlerine baktı, ona sarılmak istedi. Öyle sarılmak istedi ki bütün acılarını dindirmek, üzüntülerini yok etmek istedi.
-Sana sarılabilir miyim?
+Hmhm
Haruto Junkyu'ya sarıldığında Junkyu Haruto'nun kollarının arasında minicik kaldı, fakat o kadar huzurlu hissediyordu ki tarif edilemezdi.

Haruto son kez Junkyu'yun kokusunu içine çekti ve ondan ayrıldı. Son kez gozlerinin içine baktı ve kafasını okşadı
-Ben gitsem iyi olur artık
+Tabii nasıl istersen
Oysa ki ne Haruto gitmek istiyordu, ne de Junkyu onun gitmesini.

Junkyu Haruto'yu kapıya kadar geçirdi, kapıda tekrar gözgöze geldiler
-Kendine iyi bak Junkyu
-Sen de Haruto
Haruto gülümseyip göz kırptı ve motoruna doğru yürümeye başladı, Junkyu şimdiden gözlerinin dolduğunu hissediyordu.

Hayatta bazen ayrılıklar yaşanır, bazı ayrılıklar hüzünlüdür bazıları ise mutluluk verici. Tekrar bir araya gelmek zaman alır bazen, bazen bir araya gelemezsin bile. Özlersin, merak edersin ama asla ulaşamazsın. En sonunda vazgeçersin, insan elde etmek istediğini elde edemezse bir süre sonra vazgeçer. İnsanın yaradılışında vardır bu, vazgeçmek.
Siz siz olun, asla sonuna kadar gitmeden vazgeçmeyin.

~meri~


good morning baş belası💗💗☠️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin