Aşağı inerken salon kalabalıklaşmıştı. Salon bomboş sadece yerlerde minderler vardı ve tüm aile oradaydı şalı ve üstümü düzeltip merdivenlerden indim. Çıkan adım sesleri ile herkesin gözü bana döndü zoraki bir şekilde gülümseyip az ilerde bulanan Murat ve baran'ın yanına ilerledim. Baran beni görünce Murat'ın Omzuna dokunup bana ilerledi. Elini belime koyup hocanın karşısına oturduk ve arkamızda tüm aile. Biraz heyecanım vardı ama azıcık hoca duaya başlayıp bir kaç okudu ve bize dönüp: -Baran ağam sen Osman yosun'un kızı yaprağı karılığa kabul ettin mi?
Baran bana bakıp sımsacak gülümseyip, -ettim -ettin mi? -ettim -ettin mi -ettim
Hoca kabulünü aldıktan sonra bu sefer bana döndü -sen yaprak kızım Ahmet Ağa oğlu Baran ağa'yı kocalağa kabul ettin mi? -ettim -ettin mi? -ettim -ettin mi -ettim
-ben de sizi Allah'ın izniyle karı koca ilan ediyorum ve sen yaprak kızım baran ağı'dan nehir olarak neyi istiyorsun? -hiçbir şey
Baran bana dönüp elimi tutarak, -yaprak bir şey ister misin?
Biraz durup karar verdim kesinlikle ev istemeliyim sonuçta Melek büyüyünce anne ihtiyacı ortadan kalkacak ve ben bir daha aynı acıları yaşayacak durumda olmayabilirim ve evimde çalışıp kendime bakarım hocaya dönüp:
-tek katlı bahçe içine müstakil bir ev istiyorum -peki kızım
Baran yavaşça yerinden doğrulup minderden kalktı. Ardından beni kaldırıp merdivenlere yönellti. kalbim deli gibi atmaya başlamışsın ne yapacaktık şimdi biz kapının önüne gelince kapıyı açıp içeri soktu beni ardından kapıyı kapattı başıma yerden kaldırıp ürkek bakışlar ile ona baktım bana bir adım atıp ellerini yanaklarını koyup,
