Light Of Darkness

Chapter 3

I thought

Akala ko, akala ko titigil na sila. After a months mas grabe ang pananakit nila sakin. Nong isang araw halos itulak nila ako sa basurahan. Hindi ako masyadong tinutuunan ng pansin ni kuya dahil madami syang inaasikaso.

Everytime i go to school it feels like hell, akala ko magiging maayos ako rito. Hindi rin pala "Sa tingin mo ba matatakot kami sa kuya mong Mayor? Eh humor rito na hindi ka raw tunay na villa fuerte" natahimik ako sa sinabi niya. Alam ko na tunay akong villa fuerte pero bakit masakit? Bakit kailangang ikumpara ako sa apilyedo na bitbit ko?

Ang sabi ko sa sarili ko,gusto kong makilala ako dahil sa kakayahan ko hindi dahil sa kong anong yaman ang meron kami ng pamilya ko. Hindi ako nagsalita ng mas nilapit ni bea ang mukha nya sa mukha ko habang naka ngisi "Napatingin ka so totoo? Ampon ka lang?" Saad niya habang natatawa

Madami ng nanonood samin ngayon na para bang pinagpupustahan kong sino ang mananalo sa tagisan na ito. Inayos nya ang hibla ng buhok ko "kawawa ka naman, isa kang ampon HAHAHAHAH" tumayo ako para sana umalis pero tinulak niya ako na agad na nakapagpa tumba sakin. Ilang buwan na akong walang sapat na tulog, walang sapat na kain at walang sapat na natutunan sa pag aaral

Pagka tumba ko ay nauntog ang ulo ko sa sahig. Biglang umikot ang paningin ko. Puro ugong, halakhak at pagka gulat ang narinig ko "aww kawawa naman" tawa tawang saad ni bea. Halos maiyak ako sa sakit ng ulo ko, my own family didn't even treat me like this. Nahihirapan na ako kada pagpasok ko, i don't want a help from my kuya dahil madami syang inaasikaso

'hala may dugo sa ulo'

'grabe ang OA naman nyan, kunting tulak lang'

'HAHAHAHAHAHHA'

'AMPON NAMAN PALA'

halos diko na maintindihan ang sinasabi ng iba. Ramdam ko ang pag sarado ng talukap ng mata ko, huli na ang lahat ng nawala na ako sa lugar na yon. Pagka mulat ko ng mata ay nasa kwarto na ako kong saan puti ang bawat sulok nito. Rinig ko ang galit na boses ni kuya "This is not good!! Pinagbigyan ko na kayo!!" Sigaw nito. Rinig ko ang iyak ni bea at ng mga kasama nya "Look at my sister!!! Look at her!!!" Halos mawala na ang boses nito sa kakasigaw

"Gagawin ko ang lahat matanggal lang kayo sa university na yon at bibilihin ko ang ari-arian ng pamilya nyo" galit na saad nito. Lumuhod sila at nagmamakaawa na huwag gagawin iyon dahil magbabago na sila. Pinalabas ni kuya ang mga nanakit sakin, nilapitan niya ako at hinalikan sa noo "I'm sorry, Noom hindi ka nabantayan masyado ni kuya" naiiyak na saad nito saka ko naramdaman na hinahawakan niya ang sugat ko sa palapulsuhan I did it again, again...

I remember that night where i am alone at  my condo. Sa sobrang tahimik ng kapaligiran ay nabibingi na ako sa katahimikan. I sighed then i stared at my wrist, sobrang rami. I can't control it, i feel so heavy everyday. Hindi ko kinakaya ang napagdadaanan ko ng nakaraang buwan. Hindi na rin ako nakaka dalaw sa doctor ko nandahil sa kakagawa ng mga gagawin sa school

Palagi akong tulala at walang magawa, palagi akong umiiyak ng ilang oras hangang sa makatulog. Pilit kong inaalala ang gabing tinitigan ko ang sarili ko habang nagtatagas ang dugo sa palapulsuhan ko pababa sa kamay ko. Sa bawat pag hinga ko na para bang nailalabas ko lahat ng mabibigat na nararamdman ko

Nabalik lang ako sa realidad ng pumasok si Dawn. He looked at me down to my wrist. Naka kunot ang noo niya habang naka titig don "are you tired?" Malambing na saad niya. It was so satisfying to hear his voice, sobrang nakakakalma. Hindi ko nalang namalayan na humahagulgol na ako. Niyakap niya ako ng mahigpit at pinapatahan "I will do everything so it won't happen again" i don't know if i am  hahallucinating or not pero naramdmaan kong hinalikan niya ako sa noo ko

Time passed by hindi ko na nakikita sila bea at ang mga ibang kasama niya. Halos lahat ng studyante kapag dadaan ako ay iiwas sila na para bang kapag nabangga nila ako ay aalisin sila agad agad sa university na to. Habang naglalakad ako ay may lumapit saking lalaki "Hi, i am Shan Mikael Savedra" tinitigan ko sya na para bang nagtataka, siya ang unang nakipag kilala sakin.

I stared at his features. Singkit na mata, makapal na kilay, perpektong ilong, his red color hair makes him more attractive, malaki ang katawan at maaliwalas na ngiti "Katana noom, but you can call me noom" i smiled at him. Halata sakaniya na bago siya rito sa university "i'm new here, can i ask if saan tong section?" Mahahalata mong englishero at may lahi dahil ang pagsasalita nya ay hindi fluent. Kinuha ko ang schedule paper na nasa kamay nya at tinitigan yon

Nagulat ko siyang tinignan "Classmate kita?" Tanong ko. Lumapit siya sakin habang naka kunot noo " lets go, sabay na tayo" saan ko. Binuksan niya ang payong niya at pinayungan niya ako "okay class, can u introduce yourself?" Tanong ni Prof. Kanina pa kami nakarating at tumabi siya sakin dahil ako lang daw ang ka-close niya

Tumayo siya at dumeretso sa harap. Before he talk, he stared at me then smiled "Hello everyone, i am Shan Mikael Savedra actually i'm from Japan but we will stay here for good. I hope all of u will treat me well" pagkatapos non ay umupo na siya. Habang ang nga classmate namn namin ay naka tingin sakaniya, halos diko maiwasang di rin maka titig sakanya sa sobrang gwapo niya

Damn it Katana, akala ko ba si dawn lang crush mo? Bakit porke andito na to si shan nag iba ang ihip ng hangin? Well parehas silang gwapo pero kasi ang soft tignan ni shan while si dawn naman is intimidating tignan. Habang nag iisiip ako ay biglang tinignan ako ng mga classmates ko

"So Miss Villa Fuerte and Mr Savedra kayo ang representative ng class natin okay?" Agad akong napatayo sa sinabing yon ni maam "P-Partner for where maam? " I asked. She put her things down on the table then stared at me "We have Gowns Pageant and Swimsuit Pageant next week. Lahat ng classmates mo ikaw ang itinuro" mahabang saad nito at halos nga ng student dito ay sakin nakatingin para silang nakangisi na parang himahamon ako

Anong akala nila? Hindi ko kayang rumampa? Na panget ang katawan ko? "Bakit Katana? Hindi mo ba kaya? Sabagay si Bea kasi ang madalas na Panal--" hindi na niya natuloy ang sasabihin niya ng tinignan ko siya "What? Do you think i can't win this? What is the purpose of being Katana Noom Villa Fuerte then?" I confidently said then i smirk to her.

This damn pageant.. here i come