"Kara delik sizi içine çekerek karanlığa hapseder."
Bölüm şarkısı: Pera | Veda busesi
Bazen hayat size zoru oynardı. Acımasız davranırdı. Ama siz her şeye rağmen ayakta kalmaya çalışırdınız, enkazın altında kalmaya değil. Bazı kişiler enkaza boyun eğerdi, enkazın altında kalmayı kabul ederlerdi. Bazıları ise üstüne gelen enkaza karşı gelirdi ve enkaz karşınızda yıkılırdı sizin gücünüze karşı.
Ben enkaza karşı gelen kişilerdenim.
Abim, babam ve ben beraber yaşıyorduk. Babam büyük bir holding işlettiği için çok yoğun olurdu. Bazen eve gelemezdi hatta. Ama bizimle sürekli ilgilenirdi arar, sorardı. Babam ailesine çok değer veren biridir.
Annem...
Abim bana hem anne hem de baba olmuştu.
"Yine mi dizi izliyorsun sen. Hem de bensiz izliyorsun." Abim cık cıklayarak salonun kapısından söyleniyordu. "Yazıklar olsun, ben seni bana ihanet et diye mi büyüttüm be." Yanıma oturarak yanağımdan makas aldı.
"Holdingde işler nasıl gidiyor." Dedim başımı abimin omzuna yaslayarak. "Güzel gidiyor. Ama yarın çok önemli bir toplantımız var. Yurt dışındaki holdingi bırakıp gelecek babam orasını da sen düşün Beste." Derin bir nefes alıp tekrar konuşmaya başladı. "Babamın en yakın arkadaşıyla ortak olacağız. Özgür Dinçer adamın adı. Bir tane oğlu var karısı ölmüş. Bu adam da en az bizim kadar güçlü ve eli kolu her yere yetişiyor. Bizim için çok daha iyi olacaktır daha doğrusu holding için."
Holding işleriyle pek ilgilenmezdim. Sadece neler olup bitiyor diye merak ederdim. "Babam bize arada sırada bahsederdi küçükken hatırlıyor musun abi?" Dedim, abim saçlarımla oynuyordu. Şu hayatta en sevdiğim şey sevdiğim insanların saçlarımla oynaması idi.
"Evet, yani silik silik hatırlıyorum," Ayağa kalkıp üstündeki ceketi çıkardı. "sanki yarım kalmış bir anı gibi." Dediğinde burukça gülümsedim. Bende de aynısı oluyordu çünkü.
"Nedensizce benimde zihnimde seninkisi gibi." Dediğime alayla güldü. "Bana çekmişsin demek ki." Gömleğinin kollarını sıvayarak.
"Sana çekseydim egolu olmazdım." Bende yüzüme alaycı bir ifade yerleştirirken.
"Koşmaya başlasan iyi edersin, cüce." Dediğine ona dil çıkarıp odama çıktım. Duş alıp yatmak istiyordum. Belli ki bugün babam yine eve gelmiyordu. Odamın içindeki banyoya girip üstümdekilerden kurtuldum. Ilık suyu ayarlarken aklım çok doluydu. Ve şu ortak olma işine hiç sıcak bakmıyordum.
Ilık suyun altına girerken düşüncelerim hala kafamda bir oraya bir buraya koşturuyorlardı. İçimde kötü bir his vardı. Ortaklık olmamalılardı, bununla ilgili olmalı içimdeki kötü his karnımı karıncalandırıyordu.
Ama ben işlerine karışamazdım.
Annemi hayal meyal hatırlıyordum ben sekiz yaşındayken ölmüştü. Bu çok zordu.
Annesiz olmak çok zordu.
Ortaokul da annem yok diye dalga geçmişlerdi. Hala ne dediklerini hatırlıyordum.
Annesiz, annesiz. Ne oldu? Ağlayacak mısın yoksa?
Annen sana katlanamayıp ölmüştür kesin.
Gülüşmeler.
Bende olsam sana katlanamazdım, bu kadar iğrenç olmana.
Sadece yaptığım tek şey kimseyle konuşmamak ve kitap okumaktı. Tek yaptığım şey buydu. Çocuk olabilirdik evet ama. Gitmiyordu işte kafamın içinden. Sürekli hatırlıyor ve kendime eziyet çektiriyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARA DELİK
Teen Fiction"Kara delik gibisin herkesi içine çekerek yok ediyorsun..." Beste babasının ölümünün ardında çok daha farklı bir şeyin olduğunu anlar. Fakat bu ölüm tek kişilik bir ölüm değildi. Babasıyla birlikte ölen en yakın arkadaşı, Özgür Dinçer'in de ölümü, o...
