გამტაცებელი/ ჯეონ ჯონგუკი

•1

შ/ს:დ..დედა ეს როგორ გაბედე !! * ბოლო ხმაზე იღრიალა*

- მისმინე შვილო უკვე 8 წელი გავიდა მამაშენის გარდაცვალებიდან შენც უკვე დიდი გოგო ხარ და უნდა გამიგო შენივე წარმატებისათვის , უმაღლესი განათლებისათვის ეს აუცილებელია!

შ/ს: არ მჭირდება იმ კაცის ფული მამაჩემს ჩემი მოგონებებიდან ასე სწრაფად ვერ ამოშლი ! კიმების ოჯახის სახელს არცხვენ !! მე თვითონ ვიშოვი ფულს ! მე თვითონ გადავიხდი სწავლის გადასახადს!!

- რაც მოხდება ტყუილად წინ ნუ გადაუდგები ხვალ ჩვენს ახალ ბინაში გადავალთ სკოლასაც იქ დაამთავრებ შემდეგ ბატონი სუჰო სასწავლებლად ამერიკაში გაგიშვებს!

შ/ს: არსადაც არ წამოვალ !!! ჯანდაბამდეც გზა გქონიათ ყველას !! * ოთახიდან გავარდა აცრემლიანებული თვალებით * წყეულიმც იყოს ის დღე როცა მე დავიბადე !!! *
წვიმდა ... საშინლად წვიმდა ჩემი სხეული ნელნელა სველდებოდა წვიმაზე ვგიჟდები ეს ხომ ერთადერთი ამინდია როდესაც ადამიანები შენს ცრემლს ვერ ამჩნევენ. ჩემს საყვარელ პარკში წავედი  ეს ადგილი ჩემი განტვირთვის და დამშვიდების ერთადერთი წყაროა მამა რომ მოკვდა მაშინაც აქ მოვედი ხალხი არსად ჩანდა მეც  ხომ ეს მინდოდა... 
სიმშვიდე მოტოციკლის საშინელმა ხმამ დამირჩვია ვიღაც დეგენერატმა მთელი სისწრაფით გაიქროლა მას რას ვერჩოდი მაგრამ მაინც მივლანძღე ...

საღამოს 9 საათი :

დედა: ღმერთო სად არის ეს ბავშვი აქამდე !! ჭკუიდან გადამიყვანს !! თავს არაფერი აუტეხოს

_ საღამომშვიდობის ბატონო სუჰო

_გისმენ ლაია რამ შეგაწუხა

_ შ/სს ჩვენი ქორწინების შესახებ ვუთხარი და სახლიდან გაიქცა დაახლოებით 10 საათისკენ ჯერ არ დაბრუნებულა რამე მიშველე გთხოვ!

_ არ ინერვიულო ახლავე მანდ გავჩნდებით მე და ჩემი ბიჭი

*ზარის დასასრული*

*10 წუთში ბატონო სუჰო უკვე სახლში იყო უკან კი მაღალი , სიმპატიური, ტუჩ და წარბ პირსინგიანი , შავებში გამოწყობილი  ბიჭი მოჰყვა *

სუჰო: ლაია გაიცანი ეს ჩემი ვაჟკაცია ჯონგუკ ეს დედაშენია ...

ჯონგუკი: სასიამოვნოა * უთხრა უემოციო სახით*

- ახლა რა გავაკეთოთ ? ჩემს პატარა გოგოს სიბნელის ეშინია ...

ჯონგუკი: რამდენისაა?

- 18 ის

ჯონგუკი: მე მარცხნივ მიმავალ ქუჩაზე წავალ თქვენ მარჯვნივ წადით და რამე იქნება...

- გმადლობ შვილო ... (ლაია)

* მალევე გაემართნენ ქოლგებით *

15 წუთის შემდეგ: .

ჯონგუკი: სად ჯანდაბაშია ეს გოგო აქამდე !! ან ვიცოდე მაინც როგორია !! * გზა სულ ცარიელი იყო კაცის ვერ შენიშნავდი პარკში შევედი ლამპიონების შუქზე გოგოს ჩრდილი დავინახე და ოდნავ მივუახლივდი ზურგიდან თავისთვის ქვითინებდა სულმთლად სველი იყო თეთრი მაისური ეცვა სხეულზე მჭირდოდ მიკრული* შ..შ/ს?

შ/ს: შენ ვიღა ჯანდაბა ხარ !!

ჯონგუკი: ადექი წავედით !.

შ/ს: შენ ვინ ხარ რომ მბრძანებები მომცე არც კი გიცნობ მომშორდი * მიუგო კვლავ ზურგით მჯდარმა გოგომ*

ჯონგუკი: ქურთუკი გამომართვი სულმთლად შიშველი ხარ ! * ზურგიდან მოახურა * ახლა კი წავედით დედა და მამა გველოდებიან

შ/ს: ვინ ?

ჯონგუკი: ღმერთო გამაძლებინე !! * გოგო მხარზე ბუმბულით სავსე ტომარასავით გადაიკიდა *

*მალევე სახლში მიიყვანა შინ შევიდნენ და გოგო დივანზე დააგდო *

შ/ს: ნელა უხეშო !! ვინ ხარ ! ან ჩემი სახლი საიდან იცი ჩემი სახელი საიდან იცი !!

ჯონგუკი: მამა დაბრუნდით ვიპოვე !
* ტელეფონი ჯიბეში ჩაიტრიალა*

შ/ს: შენ რა გამტაცებელი ხარ ?! რა გინდა პირდაპირ მითხარი მე არაფერი დამიშაო !!

ჯონგუკი:  *დივანზე მჯდარი გოგო სწრაფად გაადააწვინა და ზემოდან მოექცა. ვინ იცის იქნებ ვარ ! * ყურში ჩასჩურჩულა და  სწრაფად დააცხრა ტუჩებზე...*

______________________________________

Vote

Comment

Follow

შთაბეჭდილება გამიზიარეთ