Forbidden Desire

chapter 4|deja vu

-JESSY

"hon pano na!andami nyang dugo kanina!"

kinakabahang sabi sakin ni Elli.

yes,dinugo yung babae and kung di pa nangyare yun di ako maniniwala at hindi ko pa sya titigilan na ni pantay talaga diko ititira sakanya.

"fuuuck........."

napa mental face palm nalang ako.

"hon, it's ok alam ko namang nakokonsensya ka sa ginawa mo kaya,ok lang yun."

tinignan ko sya.

"anong nakokonsensya?si bea iniisip ko! pano na kung malalaman nya to?ano ng mangyayari sa buhay nya?"

nakita ko namang napa hilamos nalang to sa sinabi ko.

"hon buhay yun, muntik mo ng makuha yung karapatan nung batang nasa sinapupunan nung babaeng maipanganak o makita manlang yung mundo."

I can feel his disappointment in the tone of his speech.

nakukunsensya naman talaga ako eh,ayoko lang aminin.

"b-basta, kasalanan nya yun kung sinabi nya ng maaga oh edi di sya dinugo diba. hon kilala moko ayoko sa mga kabit o may kabit!"

50-50 ako ngayon eh,ewan ko kung ano yung nangingibabaw yung galit koba sa babaeng malandi nayon o yung galit ko sa sarili kong masaktan pati yung batang nasa sinapupunan nya.

"fine fine. Irelax mo muna yung utak mo wag ka mag isip ng kung ano ano ok?ako ng bahala sa babae I'll get information about where she lives and what's her name, tapos ako ng bahalang malaman kung ok lang ba sya pati yung bata. Ikaw,bahala kana kay bea."

I could feel the concern in the tone of her voice that made my tears fall. niyakap nya ko habang patuloy sa pag hagod sa likod ko.

palakas ng palakas yung hikbi ko habang humahagulgol sa yakap nya.

"hon, believe me i didn't meant to do it, hindi ko alam hindi ko alam"

I explained between the cries I was trying to hold back.

hindi ko kayang gawin yon kung sa umpisa palang alam kona yung sitwasyon nya.

Alam ko yung pakiramdam na mawalan ng anak na iniingat ingatan mong alagaan sina pupunan mo, at alam ko din kung gano kalaking trauma yun. Masakit,sobra sobrang sakit.

yung ekspresyon ng mukha nya kanina,na kung pano sya mag alala at halos mangiyak ngiyak din sya nung dinugo yung babae. Ganon na ganon sya nung halos lumangoy nako sa sarili kong dugo nung maaksidente kami at,mawala yung first born sana namin.

Ramdam ko yung sakit sa bawat iyak nya,sa bawat pag sisi nya sa sarili nya kung bakit nawala yung anak namin. Saksi ako sa lahat ng yun.

Even though I hate that girl, I don't want her to experience what I experienced. No one would like that.

Mahirap bumuo ng pamilya lalo na sa sitwasyon namin ni Elli, kaylangan pa ng mga pag susuri and ofcourse sperm donor.

Narinig ko den na humikbi sya,hinarap nya ko at tama nga yung hula ko na umiiyak sya and that broke my heart so much.

"everything will be ok hon,trust me."

pinahid nya yung mga luhang umaagos na baba ng pisngi ko atsaka nya ako hinalikan sa noo,pa baba sa ilong hanggang sa mag tagpo nanga yung mga labi namin.

and that's it, same as before, he replaced the pain I was feeling tonight with happiness.

a beautiful night to forget the pain.