Ik

1.

Ik haat het... ik haat het... het leven. Mijn leven. Hoe iedereen mij haat. Hoe iedereen tegen me is. En natuurlijk zijn er wel mensen die ik wel aardig vind. Maar... alsnog. Alsnog haat ik het. Ik haat het... het leven. Mijn leven.
Ze zeggen wel dat er altijd mensen zijn die om je geven. Maar wie zou er om mij geven? Iemand. Tuurlijk, denk ik... ik hoop het. Maar ik vrees... van niet. Ik bedoel wat aan mij kan iemand nou leuk vinden? Niks dus. Misschien zou iemand. En dan bedoel ik héél misschien zal iemand mijn kleren leuk vinden? Maar dat ben ik niet. Ik weet het. Het is simpel. Een super logische verklaring. 'Er is niks leuks aan mij'

En dan heb je ook nog wat ik doe. Doe ik gemeen? Of aardig? Niemand vertelt het me, niemand komt naar me toe om te zeggen. "Hee, weetje je bent echt super aardig." of "weetje je bent echt gemeen" het zijn harde worden maar het is nou zou. 'Ik ben gemeen'
Doe ik aardig tegen mensen? Wat ik denk...

En dan heb je ook nog hoe ik het doe. Doe ik het leuk, aardig, cool, stoer, gevoelig, schattig?
Of... gemeen, bot, raar, gek of... of.

Ik vraag me wel eens af of ik er wel moet zijn, of ik niet een grootte mislukking ben, het zou wel kunnen. Nog een simpel verklaring, 'ik ben overbodig want ik ben een mislukking' zie je ik heb nu al drie simpele verklaringen.
1. 'Er is niks leuks aan mij'
2. 'Ik ben gemeen'
3. 'Ik ben overbodig want ik ben een mislukking

Is er echt niks leuks aan mij?
Ben ik even gemeen?
Ben ik echt overbodig of een mislukking?
Moet ik er wel zijn? Of moet ik weg?

Zal iemand het merken als ik een dag niet op school was? Of niet op zwemmen? Niet reageerde op whatsapp, niet opnam bij het bellen? Zal iemand dat merken? [niet dat iemand iets zou sturen op whatsapp of me zou bellen. Ik bedoel]

Want zo zou het zijn als ik er niet meer ben.
Zo zou het zijn als ik zelfmoord pleeg.