🌸three

85 11 5
                                    

Profesör dersi bitirince herkes amfiden çıkmaya başladı. Amfi çok kalabalık olduğundan çıkmak biraz zor olacaktı. Bu yüzden bekleyerek çıkacaktım, adımlarını iyice yavaslattim. En arkadan çıkacaktım. En sonunda kapıya varıyordum ki birinin adımı seslendiğini sandım.

[Adın]?!

Hayır sanmıyormuşum gerçekten biri bana sesleniyormuş. Arkama bana seslenen kişiye  döndüm.

"Hiç değişmemişsin "

Arkamı dönmemle öylece kalakalmam bir olmuştu.

Kahverenginin en güzel tonu olan saçları, ışıl ışıl olan gözleri, göz hizasında olan muhteşem beni ve beni her seferinde kalbimden vuran gülümsemesi ile karşımdaydı.

Bunca zaman nerdeydi? Neden bir anda ortadan kaybolmuştu? Neden kimseye bir şey söylememişti? En yakın arkadaşlarına bile bir şey söylememesinin nedeni neydi? Ve ben onu az önce neden hiç fark etmedim?

Aklımda olan tüm bu sorular ile onun ismi dudaklarımdan döküldü

"Sunghoon??"

Sanırım suratim şaşkınlıktan o kadar kötüydü ki bana acıdığı için gülüyordu.
Elini ensesine atarak

"Beni hatırlıyorsun "

Hatırlamaz olur muyum aşk adam. (Arkadaşlar birine uzun süre platonik olunca cinler periler o kişinin ismini aklınıza ve kalbinize demir ile kazıdığı için bir daha unutamıyorsunuz )

Heyecandan tittremeye başlayan ellerimi ona göstermemek için hafiften sıktım.

"H-hatırlamaz olur muyum hiç sadece bir an görünce şaşırdım. "

Kekelemek ??

Bu neydi şimdi ya ?

Ensesine götürdüğü elini indirip iki elini de birlestirdi.

"Seni kapıdan girdiğinde fark ettim. Çok şaşırdım burada olmana . Sen beni fark etmeyince başta gelmek istememiştim. Sonra uzun zaman oldu en azından bir selam vereyim dedim."

"Çok iyi yaptın. Seni fark edemedigim için özür dilerim. Heyecanda etrafa düzgün bakamadım. "

"Anladım. İ..."

Tam cevap verecekken telefonu çaldı.

"Ah... [Adın] Tekrar karşılaşmak çok güzeldi.  Bir dahaki sefere beraber birşeyler yapalım.  Hoşçakal görüşürüz.

Ve çalan telefonu açıp koşarak yanımdan uzaklaştı. O uzaklaşırken bende hafifçe eğildim. Elimi deli gibi çarpan kalbimin üzerine koydum.

"Allahım bu neydi şimdi?"

elimi göğsümden çekip pantolonumun arka cebinden telefonumu çıkardım.
~~~~~~~~

[Adın]
So Ra acil buluşmamız gereken konular var.

Merhabalar
iyi okumalar
lütfen beğendiysenuz bol bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın
hoşçakalın

𝙨𝙖𝙠𝙪𝙧𝙖[𝙥𝙖𝙧𝙠 𝙨𝙪𝙣𝙜𝙝𝙤𝙤𝙣]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin