Şaha kalkmış yalnızlıklar var dörtnala koşan
Ama bizden hiç ayrılamayan
Bizden kopamayan
Yıldızlar var gökte yağmurlu gecelerde saklanan
Bulutların hüznüne aldanıp daralan
Yıldızlar var gecenin bütün aydınlığını unutan
Bi de klişe sonbaharlar var sararıp solan
Sözde ayrılıkları anlatan
Lan o yapraklar bile ağacı düşünüp toprağa kavuşan*
Kuyruğunu kovalayan köpek var dünyaya aldanan
Dört ayak üstüne düşer hep yaratılan
Bi ben anlayamadım bu şansın karası hep neden geçer başımdan
(*Ağaç donmamak için suyunu çekiyor yapraklar ağaç donmasın diye ağacı bırakıyor)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Pembe Ahenk
PuisiToz pembe hayallerle dolu dünyada satırlara sığdırdığım birkaç uyumlu sözcüğe kimse bir şey demez herhalde
