CHAPTER TWO
Aucey POV's
"No! Please!"nag mamakawa ko sa isang lalaki, he has no face I didn't know who he is? "Mom! Help me!" I cried very hard he's trying to rape me "No! No! No! Please-"
"Aucey! Wake up! Wake up!" I don't know who is that man, but I hear something she wants to wake me up.
"No!!" I scream tumatagaktak Ang pawis ko sa sa noo kasabay ng mga Luha Kong sunod sunod na pumapatak.
"Are you okay" Ry ask me, I'm not okay that nightmare why I always Dreamed of that who is that boy who trying to rape me, to molested me.
I'm scared, what should I do? Ano bang Nagyayari sa akin? I have so many question in my head but there's no answers.
"Heto oh, tubig" napatingin ako sa kasama ko, Ry is holding a cup of water kinuha ko at inisang lagok lang iyon "ano bang nangyayari sayo?" she ask me again sasabihin ko ba sa kanya.
I'm not ready, what if she judge me? I can't tell her nanatiling tikom Ang bibig ko " it's okay! Kung handa ka ng sabihin andito lang ako, okay" tumango lamang ako bilang sagot.
Simula ng umalis kami sa mansion, Hindi na kami na hiwalay pa! halos mag dadalawang araw na kami Dito at unti unti narin s uubos ng perang dala ko.
Pinipilit Kong kalimutan Ang dating Buhay na meron ako, mahirap kalimutan dahil sa mga naranasan ko, pero kahit mahirap pipilitin Kong kalimutan.
"Aucey, labas kana at kakain na tayo" sigaw ni Ry Kay tumayo na ako at ginagawa Ang routine sa araw araw.
Pagkatapos lumbas na ako ng kwarto ko, at dumeritso sa munting kusina namin sa maliit na apartment na to, umalis kami ni Ry s condo na tinutuluyan namin dahil medyo kinakapos na din kami sa Pera.
"Aucey! Maghahanap ako ng trabaho Mamaya, para nanny makatulong ako sa bayarin natin" nginitian ko Siya, plano ko din mag hanapng trabaho para Naman may panggasto kami s raw rabat pambayad sa apartment to ito.
"Mee too! Mag hanap din ako ng trabaho, para Naman may panggastos tayo " ngumiti namn Siya at tumango, after our meal naligo na ako at na bihis.
Ngayon Ang balak naming mag maghanap ng trabaho, sabay kaming umalis ng bahay, pero nag hiwalay kami para mag hanap ng pwedeng pagtatrabahuan.
Nakailang apply na ako ngunit wala parin, puro nalang sabi na natatawagan nalang nila ako, tapos hindi naman tatawag buset.
Mahirap pala mag hanap ng trabaho akala ko naman madali lang Hindi pala shit, parang nakikita ko Ang sarili ko nakabusangot na at kunot ang noo.
Nakakainis naman eh makauwi nalang nga, nakakapagod din mag nilakad bawal naman akong sumakay ng be taxi dahil kailan gang Kong mag tipid.
Kailangan Kong maging independent, Hindi Yung puro ass nalang, "you can do it self, kung wala ka Mang mahanap Ngayon wag kang tumigil okay" kinakausap ko Ang Sarili ko sa salamin, " kung pagod kana Ngayon mag pahinga ka, meron pang bukas" panigurado akong mapagkakamalan akong baliw Dito " you can do it fighting" sabay taas ng kamay na nakakuyom.
"Hoy!" Panggugulat sa akin " Anong ginagawa mo?"
"Ayy letshugas ka!" Sigaw ko sabay harap sa hangal sa gumulat sa akin bumungad sa akin ang natatawang pag mumukha ni Ry, ano ba problems ng babaing to.
"Tara na, gutom lang yan " tawa ng tawa Ang babaing to? Anong nakakatawa sa ginawa ko? Hayst baliw ba Siya? "Saan tayo pupunta?" curios kong tanong sa kanya.
"Kakain tayo then hanap tayo ng trabaho" agad agad akong tumakbo papunta sa kanya, mas matanda Siya sa akin ng tatlong taon.
She's twenty-five years old, ako naman twenty-two years old palang, tinatawagko siyang ate Minsan nga lang, mas sanay akong tawagin Siya Ry.
