20.

445 62 35
                                    

2 yıl sonra

zeyno elinde kitaplar ile koşar adım ile fakülteye girdi ama birden biri ile çarpıştı ve yere düştü o yüzden sinirle konuştu

Zeyno:sen biraz daha dikkat etsene ya

Çağrı:ben çok özür dilerim isteyerek yapmadım

bu ses bana bir yerden tanıdık geliyordu o yüzden hemen kafamı kaldırdım ve unutamadığım o iki çift göz ile karşılaştım aynı şekilde o da bana bakıyordu ama daha fazla yanında durmak istemediğim için hızla ayağa kalkıp kitaplarımı toplayarak yürümeye başladım ta ki onun sesini duyana kadar

Çağrı:zeynep

zeyno çağrı'nın sesini duyunca hemen arkasını döndü ve onunla göz göze geldi

Zeyno:efendim

Çağrı:hiç değişmemişsin hayla çok güzelsin

Zeyno:sanane bundan hadi işine bak sen ayrıca uzak dur benden hayatımı bir kez daha mahvetme

dediklerim canını acıtmış olacak ki gözleri dolmuştu ama onu umursamadan koşar adım ile ordan uzaklaştım ve ders için sınıfıma girdim

zeyno sınıfa girince çağrı biraz daha orda durup hemen fakülteden çıktı ve bahçede cemre'nin onu beklediğini gördü o yüzden hemen yanına yaklaştı

Çağrı:hadi gidelim

Cemre:sen iyi misin?

Çağrı:bilmiyorum cemre

çağrı'nın dediği şeyle cemre hemen elinden tuttu ve boş olan banka doğru yaklaşıp oturmasını sağladı sonra ise kendi de oturdu

Cemre:hadi anlat ne oldu

Çağrı:zeynep ile karşılaştım

Cemre:ne

Çağrı:hiç değişmemiş cemre biliyor musun hayla çok güzel ama

Cemre:ama ne

Çağrı:yine ağzına geleni saydı bana hiç düşünmeden hemde acaba çağrı üzülür mü kırılır mı diye düşünmeden söyledi herşeyi

Cemre:çağrı yapma böyle baksana unutmuş o seni mutlu da bence en iyisi vazgeçmek yoksa üzülen sen olacaksın

Çağrı:ben ondan nasıl vazgeçeyim ki cemre hemde ona bu kadar aşıkken

çağrı'nın dediği şeyle cemre ofladı ama birden çağrı ayağa kalktı

Cemre:nereye gidiyorsun

Çağrı:zeyno'nun yanına

Cemre:saçmalama istersen çağrı kız istemiyor seni ya anlamıyor musun?

Çağrı:cemre bak biz zeynep ile birlikte büyüdük ama o tek hatamda sildi beni ama ben buna izin vermeyeceğim

Cemre:demek ki seni çok sevmemiş çağrı

Çağrı:her ne olursa olsun ondan asla vazgeçmeyeceğim

Cemre:çağrı saçmalama ya otur şuraya

ama çağrı cemre'yi umursamadan fakültenin içine girdi ve zeyno'nun dersten çıkmasını bekledi ve bir süre sonra zeyno çıktı o yüzden çağrı hemen yanına yaklaştı

Çağrı:zeynep biraz konuşabilir miyiz?

Zeyno:hayır konuşamayız

Çağrı:zeynep lütfen ya hiç mi hatrım yok sende kızım biz seninle birlikte büyüdük hemen tek hatamda sildin mi beni

Zeyno:evet sildim yoksun sen artık benim için

Çağrı:canımı acıtmaya falan mı çalışıyorsun zeynep çünkü başarıyorsun bunu

Zeyno:umrumda değilsin çağrı uzak dur benden

Çağrı:zeynep lütfen yapma böyle ben seni unutamadım hayla çok seviyorum

Zeyno:ama ben seni sevmiyorum çağrı hiç kimsesin benim için

Çağrı:bu kadar çabuk mu unuttun yani beni

Zeyno:evet unuttum

Çağrı:zeynep ne kadar pişman olduğumu görmüyor musun bana o kadar laf söyledin ama ben yine de karşına geçip özür diliyorum hemde kırılmama rağmen

Zeyno:bana bak çağrı uzak dur artık benden istemiyorum seni ya ayrıca pişman olman hiçbirşeyi değiştirmez çünkü ben o dediğin sözleri hayla unutmadım

Çağrı:Allah belamı verseydi de söylemeseydim sana o sözleri

Zeyno:vermiş zaten vereceği kadar şu haline bi bak acınacak haldesin

zeyno'nun dediği şeyle çağrı'nın gözleri doldu o yüzden kafasını yukarı kaldırıp ağlamamak için uğraştı o sırada zeyno ise anlamamış gözler ile ona bakıyordu ama daha fazla dayanamayarak konuştu

Zeyno:çağrı

çağrı zeyno'nun sesini duyunca dolu gözler ile ona baktı

Çağrı:efendim

Zeyno:ben biraz fazla abarttım galiba seni üzdüysem eğer özür dilerim

Çağrı:önemli değil zeynep ben alıştım zaten sen üzülme de yeter bana

Zeyno:neyse ne artık benden uzak dur

ama zeyno tam gideceği sırada çağrı elinden tuttu ve bilekliğin kolunda olmadığını farketti o yüzden zeyno yutkunarak geri çekildi

Çağrı:çıkarmışsın

Zeyno:çünkü benim için bir şey ifade etmiyor

Çağrı:anladım o zaman daha fazla konuşmaya gerek yok ben gitsem iyi olur

zeynep'in yanından uzaklaştığımda daha fazla tuttuğum gözyaşlarıma engel olamadım ve ağlamaya başladım fakülteden dışarı çıktığımda ise cemre hemen yanıma geldi ama konuşacak halim yoktu

Cemre:çağrı ne oldu

Çağrı:cemre ne olur gidelim burdan

Cemre:çağrı ne oldu ya neden ağlıyorsun

Çağrı:cemre sadece eve gitmek istiyorum ne olur götür beni burdan

çağrı'nın dediği şeyle cemre hemen elinden tutup ordan götürdü






evet aşkolar bölüm geldi umarım beğenirsiniz ayrıca sizce kim haklı ve bundan sonra ilk adımı kim atmalı

SADECE ARKADAŞIZ (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin