yazar'dan
cemre oda'ya girdiğinde zeyno ile çağrı'nın sarılarak uyuduğunu gördü o yüzden hemen aşağı indi
Berk:ne oldu
Cemre:barışmışlar galiba sarılarak uyuyorlardı
Sinan:sonunda
Cemre:valla bana kalsa barışmalarını hiç istemiyordum
Berk:neden
Cemre:çünkü o kız yine üzecek çağrı'yı ben biliyorum
Berk:cemre sıf çağrı senin kuzenin diye onu haklı buluyorsun ama asıl haklı olan zeyno
Cemre:evet en başta zaten zeyno haklıydı ama sonradan çağrı'ya söylediği o cümleler çok kırıcıydı
Sinan:her ne olursa olsun zeyno haklı ve bizde her zaman onun arkasındayız
Cemre:neyse ne ya çağrı sizi affetmiş olsa de ben affetmiyorum
cemre'nin dediği şeyle berk hemen yanına yaklaşıp elinden tuttu
Berk:cemre affetsen ya ben seni çok özledim
Cemre:bende seni çok özledim berk ama sen tam 2 yıl boyunca beni hiçbir şekilde aramadın
Berk:özür dilerim hata yaptım ama herkes ikinci bir şansı hakeder ne olur affet beni kaldığımız yerden devam edelim
Cemre:gel buraya çok özledim seni
sonra cemre ile berk hemen sarıldılar o sırada çağrı ise uyanmış zeyno'yu izliyordu sonra ise yanağından öpüp saçlarını okşamaya başladı
Çağrı:güzelim benim
çağrı'nın dediği şeyle zeyno hemen gözlerini açıp gülerek konuştu
Zeyno:güzelin miyim gerçekten?
Çağrı:evet öylesin
Zeyno:ya çağrı seni çok seviyorum
Çağrı:bende hemde çok
çağrı'nın dediği şeyle onu hemen kendime çekip sımsıkı sarıldım ve sonra boynuna minik bir öpücük kondurup geri çekildim
Zeyno:öpücüğümü de aldığıma göre günüm çok güzel geçecek
Çağrı:zeynep
Zeyno:efendim sevgilim
Çağrı:ben özür dilerim
Zeyno:neden özür diliyorsun ki sevgilim
Çağrı:sana o sözleri söylediğim için sen haklıydın ben hiçbirşeye değmem
Zeyno:çağrı ne olur böyle konuşma ben o anki sinir ile öyle söyledim
Çağrı:hayır zeynep sen haklıydın ne olursa olsun sana asla o sözleri söylememem lazımdı
Zeyno:çağrı ne olur böyle düşünme ben seni çok seviyorum
çağrı'nın birden gözleri dolmuştu o yüzden yüzünü avuçlarımın arasına alıp dudağına bir buse kondurdum
Zeyno:sevgilim ben affettim seni dolmasın ya o güzel gözlerin
Çağrı:sen beni affetsen de ben kendimi affedemiyorum zeynep
Zeyno:affet kendini eğer beni seviyorsan yap bunu çağrı
Çağrı:seni kendimden bile çok seviyorum
Zeyno:bende hemde çok
zeyno'nun dediği şeyle çağrı hemen onu kendine çekip sarıldı ve sonra ikisi el ele tutuşarak diğerlerinin yanına geldiler
Sinan:sonunda çıkabildiniz odadan
Çağrı:senin sevgilin yok diye kıskanma sinan
Sinan:şu anda kalbimi kırdın çağrım
Çağrı:ben sana kıyamam ki gel buraya
sonra çağrı hemen sinan'a sarılıp koltuğa oturdu ve cemre yanağından öptü
Çağrı:öpücük ne için güzelim
Cemre:uzun zaman sonra ilk defa yüzün gülüyor ya onun öpücüğü
Çağrı:zeynomun sayesinde
Zeyno:merak etme bundan sonra yüzün hep gülecek sevgilim çünkü seni asla bırakmayacağım ve üzmeyeceğim
Çağrı:bende seni asla üzmeyeceğim
çağrı'nın dediği şeyle zeyno gülümsedi
Sinan:aaa yeter ama bu kadar siz benim sinirime mi yapıyorsunuz bunu
Berk:evet yine sinan'ın kıskançlıkları tuttu
Sinan:ne alakası var lan kıskanmıyorum bi kere tamam mı?
Çağrı:bu kıskanmamış halin mi?
Berk:çağrı'ya katılıyorum
berk'in dediği şeyle sinan dil çıkardı o sırada çağrı ise zeyno'ya dalmıştı ve sonra gülmeye başladı ama zeyno farketmişti
Zeyno:birşey mi oldu sevgilim
Çağrı:yo olmadı
Zeyno:neden bana öyle bakıyorsun o zaman
Çağrı:çok güzelsin çünkü
Zeyno:sende çok yakışıklısın sevgilim
zeyno'nun dediği şeyle çağrı güldü
