Hacked [tk]

65

[♡]

— Hani son düz yazıydı yalancı yazar... Şimdi şöyle ki gelmişiz 60 bilmem kaçıncı bölüme doğrudan başrolümüz Jeongguk'tan yazdığımız tek kelime bir şey yok. Olmalı diyip kısacık bir kısım yazdım... :)
______

"Jeongguk ben duşa giriyoruum"

Her yanından yapmacık olduğu belli olan koridora doğru seslendikten sonra elinde havlusuyla fıtı fıtı banyoya koşan Taehyung'un arkasından kıkırdadım. Baba ve sevgiliyle aynı evde hayatta kalma çabalarının son çırpınışları. 

Babamın evde olmadığı saatler epey kısalmış hatta hiçe kadar düşmüştü. Aynı evde yaşadığım babamı okulda daha çok görüyordum. Öyle bir adamdı. Eh Taehyung'u da bu yüzden eve atmıştım. İyi şartlarda iyi vakit geçirecektik. Fakat bizim hayallerin hepsi yalan olmuştu. Çünkü evde bir iki saatten fazla bulunmayan babam günlerdir dışarı adımını atmıyordu.

Mecburi olarak çıktığı zamanlarda da yarım ya da 1 saat içinde alelacele geri dönüyordu. Bizimle resmen dalga geçiyordu ve ben sabrımın sınırına gelmiştim.

Bilgisayarımda oynadığım oyunun sesini açık bırakıp Taehyung'un ardından banyoya ilerledim. Aralık bıraktığı kapıyı sessizce açıp içeri girdim. Babam çalışma odasındaydı ve az da olsa odasına ses gidiyordu. Bu yüzden böyle enteresan uçuk fikirler uyduruyorduk.

Babamın ne zaman nereden çıkacağı belli olmuyordu. Kendi odasında bir ebeveyn banyosu vardı. Haliyle günlük kullanımda bile ikimiz de farklı banyoları kullanıyorduk ve bu banyo neredeyse bana aitti.

Her şey düşünülmüştü. Ben duştayken babamın nadiren de olsa banyodan alacağı bir şey olduğunda içeri girdiği durumlar oluyordu. Öz olmasa bile ondan çekinmiyordum. Benim için bir sorun yoktu. Aramızda böyle şeylerin lafı olmazdı.

Evimizin yeni üyesi Taehyungla ise böyle bir durum söz konusu dahi olamazdı. Bu yüzdendir Taehyung'un yapmacık da olsa o şekilde seslenmesi. Babam içeride Taehyung'un olduğunu düşünüp bizi rahatsız etmeyecekti. Planımız her ayrıntısıyla mükemmeldi.

Sonunda!

İçeri girip kapıyı kapatmamla Taehyung'un beni belimden sarıp bizi burun buruna getirmesiyle sırıtmam bir olmuştu. Yaramaz çocukların yaramazlık saatiydi.

"Başardık! Baş başayız"

Taehyung gülüp sabırsızca yakınlaştığında boynuna doladığım kollarıma onu kendime çekip dudaklarına kapandım. Ufak tefek yakınlaşmalarımız elbette oluyordu fakat şuanki rahatlık çok başkaydı. Yalnızdık ve babamın herhangi bir yerden çıkması olası bile değildi.

Taehyung'un uyluklarıma inen elleriyle heyecanlanıp kıpırdandım. Dokunuşları her zaman uçuk etkiler yaratıyordu. Dudaklarım üzerinde verdiği kısa bir arada uyluklarımdan dizlerim altına inen elleriyle, ne yapmak istediğini anlamış, kendimi kucağına atmıştım.

Çıplak omuzlarında parmaklarımı gezdirip dudaklarımı ısırdım. Kıyafetlerini çoktan çıkarmıştı. Son zamanlarda benimle birlikte vücut çalışıyordu. Vücudu zaten iyiydi, fazlasıyla da hoşuma gidiyordu ama biraz daha iyi olmasında bi sıkıntı yoktu. Sıklıkla omuz çalıştığından daha bi şekillenmiş, genişlemişti.

Kucağında olduğumdan bana aşağıdan bakan Taehyung'un tekrar dudaklarına uzanıp yarım kalan öpüşmemizi devam ettirdim. Daha önce birçok kez farklı kişiyle öpüşmüş olsam da onun dudakları bu Dünya'daki en tatlı olan şey olmalıydı ki doyamıyordum. Gerçi tatlı gelmesinin sebebi aşık olduğum kişi olmasından mı yoksa gerçekten tatlı olmasından mı hala bilmiyordum ama bir önemi yoktu. Emin olduğum tek şey bundan sonra sadece onu öpeceğimdi.