𝗪𝗶𝗻𝗥𝗮𝘁𝗲 99%

အာကာယံမင်း

"အာကာယံမင်း!
အာကာယံမင်း!
အာကာယံမင်း!"

​ကျောင်းရှိ လွတ်လပ်​ရေး​အထိမ်းအမှတ်​ပွဲနေ့တွင် အ​ပြေးပြိုင်​နေကြ​သော G-9ကျောင်းသားများကြား ​ ​နေရာယူလျက်​တဟုန်ထိုးပြေး​နေ​သော ​ကျောင်းသား၏ အမည်နာမအား ရည်ညွှ​န်း​ခေါ်ဆိုကာအား​ပေး​နေကြ​သော လူအုပ်၏​အော်သံများမှာ ထိုအနီးဧရိယာအတွင် ဟိန်းညံလျက်။​

ထိုစဥ် ပြေး​နေတုန်း ရုတ်တရက် ​​ဘေးမှအသားဖြူဖြူအရပ်ရှည်ရှည်​ကျောင်းသားက ပုခုံးချင်းပစ်တိုက်လိုက်ဟန်ရှိသဖြင့် အကာယံမင်းဆိုသူမှာ ​ခန္ဓာကိုယ်ဟန်ချက်ပျက်ကာ ​ပြေးနေသူတို့၏​နောက်ဆုံး​နေရာ​ရောက်သွားရသည်။

"ဟယ်!"
"ဟာ!!သွားပြီထင်တယ်"

"ဘေးကမ​အေလိုး ယုတ်မာတယ်"
"​မေ​ဘေး ပွဲပြီးမှ​တွေ့မယ်"

အာ​ပေး​နေသူများထံမှ အာ​မေဋိတ်သံ မ​ကျေမနပ်သံများထွက်​ပေါ်လာသည်။ဆဲဆိုသံများကား အာကာယံမင်း၏​ ​နောက်လိုက်များထံမှဖြစ်ခြင်း။

"ဝိုး.."
"ဟာ..မိုက်တယ် ပြေး​ပြေး"
"​ပြေးထားသားရီး အဲ့​မေလိုးကို ​ပိုင်းပြလိုက်"
"အာကာယံမင်းကွ"

ထိုအခိုက် အာကာယံမင်းသည် ​နောက်သို့နှစ်လှမ်း​လောက်ဆုတ်ကာ အရှိန်ယူလျက် ​လေအလျင်ကဲ့သို့​လှစ်ကနဲ့ပြေးထွက်သွားကာ အားလုံးရဲ့​ရှေ့တွင်​ရောက်သွားသဖြင့် အားတက်သ​ရောအား​ပေးသံများက အုန်းအုန်းထသွားရပြန်သည်။

​နောက်ဆုံး အလယ်တန်းအဆင့် မီတာ၁၀၀​ပြေးပွဲတွင် အားလုံးကို အပြတ်သတ်ရလဒ်နှင့်အနိုင်ယူကာ ပထမဆုရရှိသူမှာ အာကာယံမင်းသာဖြစ်​လေသည်။

အာကာယံမင်းသည် အဆင့်လိုက်တက်ရ​​သော အမြင့်ဆုံး​နေရာထက်တွင် မတ်တပ်ရပ်​နေပြီး ရရှိထား​​သောဆုဖလားကိုကိုင်လျက် နှုတ်ခမ်းပါးတစ်ဖက်တည်းကိုသာဟန်ပါပါပြုံး၍ ရှေ့တည့်တည့်သို့သာ မျက်ခုံး​တွေပင့်မြှောက်လျက်ကြည့်​နေသည်။ ပုခုံးချင်းတိုက်ခဲ့သူက​တော့ တစ်ဆင့်နှိမ့်​သော​နေရာတွင်ရပ်​နေရပြီး သူ၏ဒုတိယဆု​ကြောင့် မျက်နှာထားက ဆူပုတ်ပုတ်ဖြစ်​နေ​လေသည်။

...............

အကာယံမင်းဆို​သောအမည်ကား အဖွားဖြစ်သူမှ မှည့်​ပေးသွားခဲ့ခြင်း။ အဓိပ္ပါယ်အရ​တော့ အာကာသတစ်ခုလုံးတွင်မင်း(ဘုရင်)ဖြစ်သည်တဲ့။  နာမည်စီးတယ်​ပဲပြောရမလား ​မွေးလာကတည်းက သူဟာ မင်းတစ်ပါးကဲ့သို့။စည်းစိမ်ချမ်းသာ ​ပျော်ရွှင်မှုအပြည့်။

လက်ရုံးရည်နှင့်ပြည့်စုံကာ နှလုံးရည်က​တော့ဖြင့် မိဘ​အသိုင်းဝိုင်းကလွန်စွာချမ်းသာသည့်အ​​လျောက် ငယ်စဥ်ကတည်းက သူတို့၏အသဲ​ခြေ​အူပွတ်လေးအား မျက်ရည်တစ်စက်အကျမခံပါဘဲ မျက်နှာ​လေးမဲ့ကျလာတာနဲ့တင် ​တောင်းဆိုတာမှန်သမျှအကုန် လိုက်ဖြည့်ဆည်း​​ပေးထားတာ​ကြောင့် နည်းနည်း​လေး​တော့ ဂျစ်တစ်တစ်နှင့် တဇွတ်ထိုး။

အသဲ​ခြေ​လေးဟာလည်း လူကြီး​တွေကိုတစ်ခုခုပူဆာချင်ပြီဆိုတာနဲ့ မျက်နှာက​​လေးမဲ့မဲ့ကျပြလိုက်တာပဲ။ လိုချင်တာ​လေးများရသွားပြီဆိုရင်ဖြင့် အိပ်​ဆောင်ထဲ​ပြေးဝင်ပြီး ​မွေ့ယာ​ပေါ် ခုန်​ပေါက်ပစ်လိုက်တာ သူ့အကျင့်။ခုန်​ပေါက်လို့ဝရင်လည်း လူကြီး​တွေကို အာဘွား​လေးနဲ့အချိုလာလာသပ်​သေးတာ။

မိသားစုပြင်ပရှိလူ​တွေနှင့်ဆိုလျှင်​တော့ အာကာယံမင်းဆိုတာ ခပ်တည်တည်နှင့် ကိုယ်မှန်တယ်ထင်ရင် မည်သူ့ကိုမျှဂရုမစိုက်တတ်သူ။ ​မှား​နေလျှင်လည်း ဘယ်သူဘယ်ဝါကိုမျှဂရုမစိုက်။သူလုပ်ချင်ရာသာလုပ်သည်။​အေးတိ​အေးစက်အပြုမှု​တွေ​အောက် လူ​တိုင်းကဒူး​ပြေး​ထောက်ပစ်ချင်စရာ။ကျောင်းမှာလည်း ခပ်​ချေ​ချေမျက်နှာ​ပေးနှင့် စီနီယာတန်းကအမကြီးများကပင် တိတ်တိတ်တစ်မျိုး ​ပေါ်တင်တစ်မျိုး တဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေကြရသည်အထိ။ ​တော်လိုက်တတ်လိုက်တာဆိုတာလည်း အသက် ၁၃နှစ်နှင့်ပင်မလိုက် ​ပြေးလိုက်တဲ့ဥာဏ်ရည်။

၉တန်း၁၀တန်း​ကျောင်းသား​တွေနှင့်ဟာလည်းဖြစ်လိုက်ရသည့်ရန်ပွဲ။တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ပင် အတန်းကြီး​တွေကို သူကချည်းဦး​အောင်​ဆော်​ဆော်ပစ်တာ။ ရန်ဖြစ်ရသည့်အ​ကြောင်းပြချက်အများစုက​တော့ မိန်းက​လေးကိစ္စပဲ။ အာကာယံမင်းကသွားရှုပ်တာ​တော့မဟုတ်ဘူး။ ​အတန်းကြီး​ကောင်​တွေ ​ကြိုက်​နေကြတဲ့​ကောင်မ​လေး​တွေက အာကာယံမင်းကို ကြိုက်ကြလို့  လာလာနွယ်ကြသဖြင့် ပညာပြန်ပြခြင်း။

အရှုံးဟူသည် မည်သည့်​ဝေါဟာရနည်းဟု ပြန်​မေးရ​လောက်သည်အထိ သူကအမြဲ အနိုင်ရရှိသူသာ။ဘယ်သူနဲ့ပြိုင်ပြိုင် ဘာပွဲဖြစ်ဖြစ်။

အစက​တော့ ကွန်ပလိဖြစ်မှ တင်မလို့ပဲ
မ​နေနိုင်လို့ အပိုင်း၁​တောင်မ​ရေးရ​သေးပဲ တင်လိုက်ပြီ🥲