The Two Faced Saints (Mythical Man Series#3)

02

02

"Hoy, ikaw gaga ka. At bakit ka na late miss Mica Veronica Rodriguez?" Tanong sakin ni nazzy.

"Nubayan ang agaga, acklang walang pag-asa kay doc. Anthony agad ang sumalubog sakin" Pang aasar ko. Dahil kung hindi alam ko sya binara alam kong di nya ako titigilan.

Atsaka ganti ko na rin yun sa ginawa nya kahapon. We're even.

"Abay, ang agaga pasmado bibig mo ah"
Na aasar nyang sabi.

"Well to tell honey, di pa po ako kakain ng agahan" Kagay labi kong sabi tas tumingin sa kanya na may pag mamakaawa.

Please gumana ka.

Piping panalangin ko.
"Okay fine. Ibibili kita ng pag kain tas pag tatakpan nalang din kita kung bakit ka na late ng halos anim na oras. Ipag dasal mo nalang na bumenta ang mga lies ko sis
Sigeh babush na, ibibili pa kita ng pagkain para sa pasmado mong bibig" Pag tataray nyang sabi.
Kaya naman napatakap ako sa kanya at binulong ko ang mga pagpapasalamat ko sa kanya.

This is the person who i can really call as a real friend.
He's the best.

"Sige na gotta go na emz"
He said , habang papatalikod sya sakin.

Tinanaw ko sya, hanggang sa mawala na sya sa paningin ko, saka lang ako natauhan na may trabaho pa pala ako!.

Nag mamamadali ako pumihit sa kabilang direction ng mabunggo ako sa matigas na bagay.

Ang sakit.

"Ano bayan sir, may gilid po oh" inilahad ko ang right hand ko at habang hinihimas ng kabila kong kamay ang ilong ko na tumama sa matigas nyang dibdib ko.

Inangat ko ang paningin ko sa kanya,
Nakita ko syang nakatingin sakin pag katapos unti unti nya binalingan ang kamay kong nakalahad sa gilid, kung saan ko tinuro ang pwede nyang daanan.

Pag katapos binaling nya ang tingin nya pabalik sa'kin.

Nagulat nalang ako ng ngumiti sya ng pagkatamis yung ngiting mawawala agad ang galit mo.

"My apologies binibini" he sincerely said.
I can't find any words, because of his deep sky blue eyes. Im hypnotized, bumaba ang tingin ko sa matangos nyang ilong, napahinto ako sa malambot nyang labi. Grabe ang tangkad nya rin, hangang armpit nya lang ako.

"Miss?" Pag pukaw nya sakin.
Kaya naman ng magising ako sa reyalidad hiyang hiya ako sa nangyari.

"A-Ahm, y-yes? I mean bakit?" Na uutal kong sabi.

"Are you okay? Miss?" He asked again.
"Yes, im completely fine sir" sabi ko ng makabawi.

Alam kong pulang pula na ang muka ko dahil sa kahihiyan. Kaya naman niyuko ko ang ulo ko para di nya makita yun. Pero alam kong kita parin ang pamumula ko dahil sa nagiinit at namumula kong tenga.
Kaya naman nag madali na ako na umalis bago pa ma dagdagan ang kahihiyan ko.

Ito ang unang beses kong napatitig sa mata ng taong di ko kilala.

----

Ng makarating na ako sa room ng mga iche-checkup ko na patients, saka lang din ako nakahinga ng maasyos.

Ang bilis ng tibok ng puso ko.
Huminga ako ng malalim, kata naman unti unting nawawala ang mabilis na pagtibok ng puso ko, hanggang sa naging normal na ang pagtibok.

"Oh? Nurse Rodriguez?" Bigla ulit bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa tumawag sakin. Nilingon ko ang lalaking pamilyar sakin ang boses, doc. Anthony.

Patay tayo nyan.

"Why are you late?. Kanina pa ang daming gagawin. We have a busy schedule lalo na nandito ang may-ari nitong hospital" strikto
Nyang pagkakasabi.

Hindi ako makapad salita.
Anong sasabihin ko?
Di pwedeng sabihin kong nalate ako dahil
Nag oversleep ng limang oras.

Tumingin lang ako sa kanya.
"Im sorry po doc." Yun nalang ang lumabas sa bibig ko.

"Oh, nurse mica nandito ka lang pala,
Three hours na kitang hinahanap,
I was about to call you.
By the way, nabili mo na ba ang ipinabibili ko?, ako nalang sana ang bibili ang kaso wala skong nakita." Dun lang ako naka hinga ng makita ko si nazzy. Hindi ko alam ang mga pinag sasabi nya, kaya tumango nalang ako.

"I bet sa malayong lugar kapa nakabili, kaya
Three hours kang nawawala. Nagawa mo na ba ang ibang ipinapagawa ko pa sayo?"
Dugtong pa ni ackla.

"Ah, oo nagawa ko na ang yung madami mong pinapagawa, tas yung pinapabili mo sakin nasa office mo na, sobrang layo pa ng
Lugar na pinuntahan ko, para lang mabili yan" Pag sakay ko sa mga pinag sasabi nya.

"Then why didn't tell me tha doc. Ramirez ordered you something? Nurse Rodriguez?
Doc. Anthony asked.

"Wala po akong masabi doc. Eh"
Palusot ko.

He sighed deeply. I know he is thinking about a lot of problems.

"Is there any problem doc?
I couldn't bear to ask because it looked like his has a really big problems.

Im not that close to him, pero di ko pa sya nakikitang mukhang problemado sa isang bagay.

"Di ba sinabi ko na yung tunay na nag mamayari ng malaking hospital na to ay humalik na?" Panimula ni doc Anthony.

"Opo sinabi nyo po sakin yan kanina.
Eh bakit po ba? Don't tell me. Masungit sya? Kaya ganyan nalang kalaki ang problema mo?" Interisado kong mga tanong.

"No, his not ill-tempered type, it's opposite,
He's actually generous, his name saints is really fits to him, everyone here loves him"
Doc. Anthony said.

"Oh he's nice naman pala, why is that expression doc" ani ko kay doc Anthony.

"That's the problem sis. Everyone loves him, sa sobrang pag mamahal kahit wala silang sakit nag papachek up parin sila dito. Take note sa malaking private hospital pa talaga. Kaya imbis na magamot talaga yung mga tunay na may sakit, di nalang nagagawa dahil sa dami nila." Lintanya ni ackla.

"Masmarami pa yung nagpapanggap kaysa tunay na may sakit. Nakakawawa rin ang mga nag tatrabaho dito sa hospital." Problemadong sabi ni doc Anthony.

"Eh bakit di nalang natin ipa ban ang mga taong nagpapanggap?" Suggestion ko.

"Yan ang gagawin naming solution pag dating ni doc. Hexon" Sabi ni nazzy.

"Actually he's here, kanina pa at sa oras na malaman ng mga wild na babae na nakabalik na si doc Hexon baka mamaya lang ay nasalabas na sila." Ani Doc Anthony.

"What!!?"
Gulat ang expression ni ackla, parang di makapaniwala.