Son ses
Elimde ki kırmızı ruju dudaklarıma yedirdikten sonra siyah uzun ve derin yırtmacı olan elbisemi düzeltip sahneye doğru adımlamaya başladım.
Her adımda soğuk yerler döküyordum. Sahneye vardığımda ufak çaplı bir alkış sesi yayıldı etrafa çok geçmeden de sesler kesildi. Sahnenin ortasındaki sandalyeye oturdum ardından parmaklarımı piyanonun tuşlarına götürdüm ardından sahneyi çok güzel melodi sesleri yükseldi. Ama melodi seslerini bastıran bir el silah sesi ve insanların çığlıkları oldu. Bağırışların arasından son duyduğum ses kalın ve otoriter bir adamın dedikleriydi;
"Söylediklerimi kulak ardı etmemeliydin küçük"bu sesten sonra bilincimi kaybetmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gözlerimin Işığı
Ficción General-Kahverengi ilk defa bu kadar ilgimi çekti... -Keşke gözleri gözlerime deyse... -En büyük korkum sensizlik artık... - Yalnız beni sevsen olur mu?...
