Ikisi birbirinden çok farklıdır;
Kardeş diyebildiklerim
Kardeş diye bildiklerim.......
---------------------------------------------
Okulumu arkadaşlarımı ve öğretmenlerimi çok seviyorum. Ya da hepsini beni sevdiklerini düşündüğüm içindir belkide bu sevgi. Hani tamam kabul imam hatip lisesi kız öğrencilerle erkek öğretmenler arasında bi duvar var. Peki arkadaşlıklar arasında..
Arkadaş iyisiyle kötüsüyle hatalarıyla yanlışlarıyla iyi gününde kötü gününde yanında olmak değilmidir. Ben mi yanlış biliyorum. Sanmıyorum. Her neyse.
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Dün yine o sıcacık yatağımdan sabahın 6.50sinde uyandım. Keyfimden değil. Okul yüzünden. Mızmızlanarak elimi yüzümü yıkadım. Üstümü giydim. Annem kahvaltıyı çoktan hazırlamış ayı abim kahvaltıya başlamıştı bile. Ayı dediğime bakmayın yaşama nedenim o benim .♡
Oturdum karşısına bende kahvaltımı yapmaya başladım. Saate bir baktım. 7.35. Lan ben hangi ara saçimı yapicam dislerimi fircalicam ayakkabilarimi giyicem. Ağzımdaki lokma boğazımdan zorda olsa geçerken bir yandan her zamanki dağınık topuzumu yapmaya çalışıyordum. Kahvaltıdan kalktım. Dişlerimi fırçaladım. Çantamı kapıp dışarı çıktım. Başladım servisi beklemeye. Yan apartmanımızdaki benim de en sevdiğim arkadaşım olur kendisi zeynepte evden okul için dışarı çıkmıştı.
'Good morning' zeynep dedim
'Gunaydin' dedi
Bu kızın türkçemize sahip çikmasini çok seviyorum ya. Gecende bi olay anlattı kadin mi adam mi dedim bayan dedi..
Ben şok
Ben iptal
Ben vefat..
Ayakustu 1 dakikalik sohpetimizden sonra servis geldi ve en arkanin bi onu rabişimin yanina oturdum. Günaydın naber nassın iyilik sağlık aynesten iyilik sağlık iyilik sağlik. ÜFFFFFFF.....
Bi 10 dakikalık yolun sonunda ufuktan bi güneş gozukmeye başladı. O güneşte okul. Bak bak betimlemelere bak valla aştım kendimi nyseeeee..
Okula ilk girdiğimde denizhan hocacığımı gordum. Arabasini park ediyordu. Servisin icinde olduğumdan o beni farketmedi. Servis durdu. Once ben indim servisten. Sonra rabişin inmesini bekledim. Merdivenlerden çıktık (doğal olarak) önce rabişi sınıfına bıraktım ve sonra kendi sınıfıma gittim. Şeyma ve seda sınıftaydı. Bana günaydın dediler. Allah'ım dedim fizikle dil ve anlatım sınavının olduğu bir gün nasıl da günüm aydın olabilir dedim titrek sesimle. Onlar bana günaydın demenin pişmanlığını yaşarken fizik kitabımı aldım ve diğer sınıflardan soru dilenmeye gittim. Zülküf hoca sayfa aralığı verdi buralar kesin çıkacak gibi bişey demedi. Ama demekte zorunda değildi. Ama deseydi de iyi olurdu. Olurdu yani. 43 kişilik sınıftan bir sürü hayır duası alırdı. Neticede imam hatipliyiz yaniiiiiii.
Imam hatipliler ama kendilerine müslümanlar. Hiç biri tek kelime etmedi sorular hakkında.pislikler. ders zili çaldı ve ilk ders biyolojiydi. Ilk bolumu okuyanlar bilir en sevdigim dersin hocacişkosu. Hocacişko ne ya ?? Pöff.
Kızlarla fizik telafi sınavından konuşuyorduk neticede hepimiz o sınava girecektik derken afi sınıfa girdi. Tüm karizmasıyla.
'Iyi derler'
-Saol
-Eyvallah
-thank you
-teşekkürlerrrr
Her kafadan bi ses.. :D
Oturdu yoklama aldı defteri imzaladı. Ne biz ona sorduk ne de o bize çalışabilirsiniz dedi. O kendi işlerini yaparken bizde oturup fizik çalışmaya çalıştık. Çok geçmeden kelebek sistemi olduğundan hangi sınıfta sınava gireceğinizin kağıdı geldi. 10-F 1
Bir ne lan bir ne. Sensin 1. Anan baban 1 tamam mı oldu mu. Hayret bişi ya. Küfür gibi. Zil çaldı. 40 dakika boyunca ne afi bizimle konuştu ne de biz onunla çok koydu valla . Onun gibi bir eğitimciyle konuşmamak büyük bir kayıp. Zil çaldı demişmiydim.
Sınıfa doğru gittim. Yerime oturdum. Hocanin gelmesini bekledim. Geldide. Lan bu hoca hiç çektirmiyo ki hem çektirse çekermiydim acaba(günah günah haram ):D
Sınav bittiğinde yüzüm gülüyordu en az 70. Sınıfa geldim 60. Hoca bir kaç soru cevaplandırmış 50. Bide zülküf hoca çok puanda kırıyo etti mi sana 40. Ez az 40 neyse onada Allah bereket versin.
Dil ve anlatım sınavımda kötü geçmişti. Ama fizik kadar üzmedi beni. Sayısalcı olduğumdan fiziği sevdiğimden ve o dersi çalıştığım için kötü geçmesi üzücü. Dil ve anlatım dersine çalışmamıştım zaten. Çalışıp kötü geçseydi. Üzülürdüm ama çalışmadım kötü geçti mutluyum. Net.
Ders siyer.
Şamil hoca.. :D
Ahh şamil hoca ah..
Sınıfa girer girmez saçımın dağınıklığına baktı ve olmaz böyle saçlarını topla dedi. Şamil hoca dedelerimizin yaşında saf iyi niyetli dersi kolayca kaynatabileceğimiz bir hoca. Yarın sınav olacağız ve bize çıkmayan sesiyle soru okuyo. Hocam tamam. Tamam hocam. Hocam. Tamam.Hoc.. asdffgh
Yarın olmuştu. Benim biyoloji sınavım kötü geçmişti fakat kötü geçmesi değil afinin gözünden düşmek üzücüydü benim için. 2. Saat afinindi. Sınav sorularını cevapladık. Evet 50 yi geçiyordum. Fakat mühim olan o dersi geçmek değildi ki benim için.
Sınav soruları bitti. Herkes sustu. Afi masasına oturdu. Ve ondan izin alarak söz istedim. Ilk başta duymadı seslendiğimi sonradan duydu.
'Hocağaammm'
'Efendim söyle' dedi
Titrek sesimle
' sınavım kötü geçti fakat çok çalışmıştım siz öğretmenler öğrencilerin gözüne bakıp çalışıp çalışmadığını anlarsınız' benim çalıştığımı düşünüyor musunuz dedim (yazarken bile kötüm oldum.)
Afi bana bakmadan
' herkesi değil ama bildiklerimin içindesin sen merak etme ' dedi ve bana baktı.
Osözünden sonra
' isterseniz beni biyolojiden bırakın hiç sıkıntı olmaz' dedim çünkü benim için çok saygı ve sevgi duyduğum hocamdan bunları duymak benim için daha önemliydi.
Sınıf bön bön bakıyordu. Hatta lafa karışıp beni ezmeye çalışıyorlardı. Ben bu konuşmadan sonra pişman olacaktım zaten
- sen böyle söylersen hoca seni bırakır zaten hahahah
-eeeee sonra ne olmuş
-not isteme çaktırmadan hocadan
- yağ çekiyo
-hahahahahhahah
Komik miydi şimdi bunlar. Bi kızın ya da bi insanın sevdiğinin önünde rencide edilmesi kadar kötü bişey mi var bu hayatta. Allah'tan afi bunları duymamıştı. Duysaydı daha çok kötü olurdum. Bu konuşmadan sonra arkadaşlarım sakin ol ağlama sakın dedikleri için kendimi ağlarken buldum. Çok. Hemde çok.
Ustunden 1 hafta geçmesine rağmen hocayi gordugumde aglamaya basliyordum.
Ve hayla daha da öyle...
Ben isterdim ki arkadaş dediklerim arkamda olsun. Ağlamanın acizlik olduğunu söyleyen ben herkesin içinde afinin dersinde ağlamıştım. Gulmek icin guldurmek icin beni kirmişlardi. Hemde haddinden fazla.
Ben hergun evdeki kavgalardan tartişmalardan kaçarken okula arkadaşlarima sığınırken onları yaptıkları sadece komik olmak için beni ezmeleriydi. Ne acı ki içimde kin nefret besleyemem. Ne acı ki bana kazık attıklarında tekrar barışmak için ilk adımı benim atmam.ne yazık ki herkesi kendim gibi görmem. Kendimi nara benzetiyorum. Dışım bir içim paramparça.....
