ငါတောင်ပန်ပါတယ် ရောင်နီ၁၁နှစ်သားကော
င်းလေကတောင်ပန်းတယ်ဆိုတဲစကားပြောတတ်နေပီးဘဲ ရတယ်မာန်ငါအဆင်ပြေတယ်နှာခေါင်းထက်ကသွေးလေတေသုတ်ပီးအိမ်ထဲကိုဝင်သွားသည်။
ရောင်နီရဲကျောပြင်ကိုကြည်ကာမာန်တစ်ယောက်ငိုင်ကြသွားတောသည်။
ရောင်နီလည်းအိမ်ထဲရဲဧည်ခံဆိုဖာပေါ်မုာထိုင်ကာငိုနေတောသည်။ဝမ်းနည်မူတိုနဲအတူမျက်ရည်များထိန်းမရတောပါ။ရုတ်ရက်မာန်တစ်ယောက်ဝင်လာပီးရောင်နီအနားကိုလာပီးမျက်နှာအိုလေးနဲငါတောင်ပန်ပါတယ်ငါမရည်ရွှယ်ပါဘူးကွာငါအဆင်ပြေတယ်လိုပြောပီးပီးလေအဆိုမင်းကဘာလိုငိုနေတာလည်း
ငါမငိုကတောဘူးလားမာန်ငါနာကျင်မူကိုခံစားတတ်တယ်လေငါသိပါတယ်ကွာငါမင်းငိုတာမကြည်ရက်ဘူးငိုရတာလည်းကာမကြိုက်ဘူး မာန်စီမုာတွက်လာသောစကားများကတစ်ဖက်ဆန်လွန်နေသည်။
အင်းပါငါမငိုတောဘူးနော် အိုနေတဲမာန်ရဲမျက်နှာလေးကအပြုံးတေပြေးသန်လာတောသည်။
အဆုိမင်းရဲမျက်နှာကမျက်ရည်တေကသုတ်လိုက်လေမာန်ပြောလာတောမုာချက်ချင်းပင်ပါးထက်ကမျက်ရည်တေကိုလက်ဖမို့လေးနဲသုတ်လိုက်ပီးအငိုမျက်လုံးအပြုံးမျက်လေးလိုက်လိုက်ကတောသည်။
မင်းဗိုက်ဆာဘူးလာရောင်နီမဆာပါဘူးဘာဖစ်လိုလည်းမင်းငါဗိုက်ဆာလိုမင်းမချက်တတ်ဘူးလားအင်းမချက်တတ်ဘူးမာန်တစ်ယောက်အျက်နှာလေးချက်ချင်းပင်အိုကြသွာပြန်ရောအင်းပါငါမင်းအတွက်လုပ်းပေမယ်
လေနော်အိုက်တောမုာမာန်တစ်ယောက်သွားများကိုအဆုံးထိပြုံးလိုက်တောသည်။
မာန်ရဲလက်နှစ်ဖက်ကျန်တော်ရဲပါးကိုဆွဲညစ်လိုက်တောသည်။
အားးနာတယ်ကွာအော်အေးငါမေ့နေတာမင်
ရဲနှားခေါင်းရဲအနာကိုအဆိုငါသွားလုပ်လိုက်အုံးမယ်အတွေးနဲပင်မီးဖိုချောင်းလေထဲကိုဝင်သွားတောသည်။
အရင်ကမေမေချက်ထားထာကြည်ပီးတတ်တယ်လေအထွေးလေးနဲပင်စပီးချက်တောသည်။
ကြက်ဉကိုမနက်ကအန်တီထည်ပေးခဲတဲထမင်းလေနဲမွေကြော်လိုက်သည်။
ဧည်ခံထက်ရဲဆိုဖာပေါမုာတောမာန်တစ်ယောက်ထိုင်စောင်နေသည်။ချက်ချင်းပင်ပန်ကန်ပြားထက်ကိုထည်ကာဧည်ခံထက်ကို
ယူလာခဲသည်။
