Zihnimin Kuytuları || Mengola

#Bölüm 9#

LAN YAŞAYAN VAR MIDIR ACABA, HÂLÂ BU KİTABI OKUYAN VE YB BEKLEYEN? JSŞENDŞNSÇWNDÖND

MK HESAPTAN ÇIKIŞ YAPILMIŞTI ŞİFREMİ UNUTMUŞUM. ALLAHA ŞÜKÜR SONUNDA GİRMEYİ BAŞARDIM! EVET YB YAZDIM AMA OKUYANIN OLACAĞINI SANMIYORUM SKMAHDŞSNDŞSNLSJ

%90 ihtimal bir önceki ki bölümü unuttunuz, isterseniz dönüp tekrar okuyup gelin

HER NEYSEE HADİ BAYYSS

***

Sınıftan içeri girdiğimde Mert ve Ali hemen yanıma geldi.

"Olum noldu lan, iyi misin?"

Cevap vermeden sadece yüzlerine baktım.

"Lan konuşsanaa."

"Tamam bekleyin anlatacağım."

Sıramıza geçince dün olanları anlattım.

"Lan Hürkan seni kurtarmış iştee, daha ne istiyorsun?" diye heyecanla bağırdı Ali.

"Sessiz olsana mk. Ayrıca neden kurtarsın beni? Belli ki o ayarlamış işte bu olayı."

"Bence Hürkan'ın haberi yoktu."

"Ali eğer Hürkan'ı bu kadar seviyorsan onun yanına geçebilirsin."

"Off Emre abartma istersen."

"Tamam yeter." Mert'in sesiyle ikimizde sustuk. "Emre aslında bana da Hürkan'ın bundan haberi yokmuş gibi geldi."

Hayretler içinde onlara baktım. "Hürkan bize neler yaptı, bundan mı haberi olmayacak sizce?"

"Olmayabilir."

"Neyse tamam kapatalım bu konuyu."

Ders başladığında derse odaklanmaya çalıştım. Ama olmuyordu. Nedense aklımı kurcalayan bir şeyler vardı. Birden sanki izleniyormuş hissine kapıldım.
Sınıfa göz attığımda Hürkan'ın bakışlarını yakaladım. Ama bu bakışlarda eski sert bakışlar yoktu sanki. Boş bakıyor gibiydi. Bende ona bakınca gözlerini çevirdi.

Birden Ali'nin yandan bana baktığını gördüm. Bana göz kırptı, sırıtıyordu.

Göz devirdim. "Hayırdır Ali?"

"Asıl sana hayırdır?"

"Bende bir şey yok."

"Aynen bende hemen yedim bunları."

"Off Ali ne diyorsun ya?"

"Çocuklar sessiz olun!" diye bağırdı Fizik hocası.

"Aman be! Şu hocadan da nefret ediyorum."

"Al benden de o kadar."

Zilin çalmasıyla herkes bir oh çekti.

"Ee çıkışta ne yapıyoruz?"