264. | Taekook.

l

'Hayatımızı değiştiren hep ani kararlarımız olmamış mıydı zaten?..'

Umarım beğenirsiniz♡

"Ciddi misin sen amına koyayım? Sana yıllarımı verdim ben yıllarımı, karşılığı bu mu? Sırf istedin diye seni 3 yıldır görüşmediğim ailemle tanıştırdım kızım ben! Sen ne yaptın karşılığında? Benim arkadaşımla seviştin." Şu sözleri bir gün sevdiğim kadına söyleyeceğim aklımın ucundan bile geçmezdi..

"Jungkook.." dedi sözümü kesip, sözlerime bakacak yüzü yoktu. Başını yere eğmiş, kekeleyerek konuşuyordu

"C-cidden sen.. çok yanlış anladın sevgilim.."

"Hala bana sevgilim diyebiliyor musun sen ha? Ne kadardır berabersiniz, ne kadardır arkadaşımla sevişip bana 'seni seviyorum' dedin sen anlat hadi? Merakımdan soruyorum inan ki, değdi mi peki buna?"

Ağlamaya başladı ve beni çekiştirip bir şeyler söylüyordu, anlayamıyordum çünkü olay daha yeni yeni yerine oturuyordu kafamda. Tabi ya geçen sene onları ben kendim tanıştırmıştım değil mi? İyi anlaştılar diye seviniyordum bir de yazık. 4 senelik ilişkimiz de kim bilir kaç defa aldatılmışımdır.

Şuan görmek istediğim son kişi bi aralar görmek istediğim tek kişiydi.

İkisini o odada bırakıp çeketimi aldım elime ve evden çıkmak için kapıya yöneldim, ve tam o sırada jess kolumdan tutup özürler dilemeye başlamıştı, şaka mı yapıyor acaba diye düşündüm bir an. Cidden affedeceğimi falan mı düşünüyor bu kız?

Onu itip sonunda o lanet olası evden çıkmıştım ama içimde büyük bir boşluk vardı. Bitti mi gerçekten? Buraya kadar mıydı bu hikaye.. nereye gideceğimi bilmiyordum eve gitmek gelmiyordu içimden. Arkadaşlarımı mı arasaydım? Kesinlikle hayır.. ne diyecektim ki zaten

Yarım saattir yürüyordum sanırım. Etrafıma bakındım, sahile varmışım boş bir banka oturup gözlerimi yumdum ve sessiz bir şekilde ağlamaya başladım. Elimde değildi bu olaylar cidden derinden yaralamıştı beni içimdeki o hayal kırıklığını, hüzünü atmamın tek yolu ağlamaktı, sanırım..

Gözlerimi açtığımda hava kararmıştı ve gözlerim de iyi görmüyordu ne kadar ağlamıştım öyle ben? Yandaki banktan bana bakan mavi saçlı çocuğa döndüm, tamamen siyah giyinip siyah bir şapka vardı kafasında ama mavi saçları burdan bile çok güzel görünüyordu havanın karanlık olmasına rağmen. Tüm bu hayal kırıklığı ve üzüntüm bi anda uçmuştu sanki onla göz teması kurduğumuzda.

Gözleri.. çok güzeldi. diğer her bir zerresi gibi.
Çocukla 1 dakikaya yakın bi şekilde göz teması kurduktan sonra bana tebessüm etmişti o an midemdeki kelebek hissi paha biçilemezdi benim için. Noluyordu bana? Ben heteroydum sonuçta bu çocuktan etkilenmem çok anormal değil miydi?

Gözlerimi ovaladım kendime gelebilmek için ardından yandaki banka tekrardan bakmıştım ama, o çocuk yoktu? Nasıl bu kadar çabuk gözden kayboldu ki halüsinasyon mü görmüştüm acaba ağlamaktan.. kafam zaten aşırı ağrıyordu birde bunla yoramazdım kendimi.

Ne kadar istemesem de eve doğru gitmeye başladım. Geceyi sokaklarda geçiremezdim ya.. eve girdim ışıkları bile açmadan odama geçip yatağa bıraktım kendimi saatte bile bakmamıştım ve garip olan gün boyunca kimsenin beni sormamış olmasıydı..
Buna alışıktım ama artık beni soran jess'te kalmamıştı bu az da olsa üzüyordu.

Uyuyu vermiştim daha fazla düşüncelere dalmadan.

Zil sesi o sıcak yatağımdan kaldırmıştı beni saatte baktım ve çoktan saat 4 öğlen olmuş. Kapıya doğru yöneldim açtığım gibi jimin bana sımsıkı sarıldı ve bir şeyler söylemeye başladı ama anlamıyordum onu daha az önce uyanmıştım ben ve daha yüzümü bile yıkamamıştım.. dolayısıyla kendimde değildim.

Az da olsa kendime gelip salona geçtim ve koltuğa oturdum

"Nerdesin dünden beri sen? Seni ne kadar merak ettik haberin var mı lan"

Cidden merak mı etmişlerdi? Hemde beni.

"Dünyadan jungkook'a merhabalar efendim"

"Abartma hemen jimin"

"Abartma mı? Ulan jin ne kadar endişelendi haberin var mı en son seni sokakta 39 kere bıçaklayıp gözlerini kaşıkla çıkarıp suratına kızgın yağ döküp bir de tecavüz edip çalılara gelinlik giydirip attılar mı acaba diye düşünüyordu çocuk ulan"

"Of"

Diyebildim sadece, konuşamayacak ve gülemeyecek kadar yorgundum.

Selam!!
İlk kez bir şeyler yazmayı denedim umarım seversiniz😭
Hatalarım olabilir lütfen görmezden gelmeye çalışın.. ama halledeceğim diğer bölümlerde♡!
Görüşürüz