spring day :: taekook ✓

on bir

düz yazı💪🏻💪🏻

Jungkook;

Gözlerim yorgunluktan kapanıyordu, kanepe üstünde televizyon izlerken uyuyakalabilecek gibi hissediyordum. Ama umarım uyuyakalmazdım, Hyejin ve Taehyung eve dönmeden olmazdı.

Uykumu engellesin diye televizyonun sesini biraz daha açtım, ses ve ışıkta uyumam zorlaşırdı. Kahve içmeyi bile düşündüm ama burası benim evim değildi.

İzin de almadığım için zaten yeterince elektrik faturası getirdiğimden bir de kahve içmek istemezdim. Ama bir yandan da canı. çekmişti işte.

Kapının açılma sesini duyduğumda Taehyung ve Hyejin'i beklerken birden Namjoon'u gördüm, çatık kaşlarımı düzeltmeye çalışarak gülümsedim. Bu saatte neden buraya gelmişti ki?

"Jungkook, uyumaya çalışıyorum ama televizyon çok bağrıyor. Binanın yalıtımı biraz sıkıntılı sesini böyle açık tutmaya devam edersen bir süre sonra herkes şikayet edebilir çocuğu olan aileler var."

"Üzgünüm. Uyumamaya çalışıyordum."

"Neden uyumamaya çalışıyordun? Saat iki buçuk. Uyumazsan büyemezsin."

Sonraki kelimeyi söylerken güldü, benim aksime.

"Taehyung'ları bekleyeceğim."

Yeri izledi bir süre, sonra kızıl saçlarımı karıştı gülerek. Saçlarıma dokunulmasını pek sevmezdim ama bunun sevgi göstergesi olduğunu bildiğim için sesimi çıkartmadım.

Sonra birden görüş alanıma Taehyung girdi. Sanırım Namjoon kapıyı açık bıraktığı için rahatlıkla girebildi, ya da anahtarı vardı ama o zaman sesini duyardım muhtemelen.

"Burada, bu saatte ne işin var?"

"Jungkook ile konuşuyordum."

"Sadece konuşuyordun yani?"

"Başka ne olabilir?"

"Tamam, konuşman bittiyse git şimdi."

Taehyung son zamanlarda Namjoon'a karşı çok daha değiştirip, sert bir şekilde davranmaya başlamıştı. Bu benim bile hoşuma gitmezken eminim Namjoon çok kırılıyordur. Bana görüşürüz dedikten sonra evden çıktı. Taehyung ise kanepeye oturup kafasını arkaya attı ve gözlerini kapadı.

"Sorun ne?"

"Bir sorun yok, olsa da seni ilgilendirecek konumda değilsin zaten."

Doğru, kız arkadaşına göz kulak olmak için gönderilmiş birisiydim sadece. Kız arkadaşının arkadaşı(?)

"Sana sormadan yapmak istemedim," Cümlemin devamını getiremedeno konuştu.

"Bana sormadan eve erkek alabiliyorsun ama?" Kaşları çatık sorduğu bu sorunda sebebini anlayamadım. Eğer Namjoon için diyorsa o sıradan birisi değildi o hem benim hem de Taehyung'un arkadaşıydı. Böyle bir tepki vermesi oldukça mantıksızdı.

Son zamanlardaki duygusal düşüncelerim biraz daha azalmıştı, bu hissin hem ailemi hem de ailem gibi gördüğüm arkadaşlarımı özlediğimden dolayı olduğunu biliyordum. Bu yüzden bu gece Taehyung'u eğlendirmeliydim. Artık duygusal Jungkook'dan kurtulmalı ve arkadaşlarımın özlemini Taehyung ile bastırmalıydım.

Taehyung benim arkadaşımdı. En azından bugün için arkadaş olabilirdik.

"Öyle değil, uykum vardı ve uyumak istemediğim için televizyonun sesini açtım ama sonra Namjoon çok ses geldiğini, yalıtımın olmadığını ve çocuklu ailelerin şikayet edebileceğini söylemek için geldi sonra da sen geldin, ve sana sormadan yapmak istemediğim şey de kahve. Kahve içmek istiyorum."