-----START------
Third Person's POV
Nasa school si Chosen.. Tampulan ng tukso dahil daw sa iniwan na siya ng mommy niya ay pati ang daddy niya iniwan na rin siya.. Hindi siya naniniwala na iniwan na siya ng daddy niya. Ngunit may parte parin sa isip niya na nagsasabing ganoon nga, pero ayaw niyang maniwala dahil hindi raw siya maiiwan nito. Kaya't iniiyak niya nalang lahat ng sakit, lungkot at pangungulila.
"Bestie, tahan na.. Uuwi naman yung papa mo diba?" Siya si Nicole, isa sa matalik na kaibigan ni Chosen hindi nila iniiwan si Chosen dahil sa kalagayan nito.
"Tahan na bestie, nandito kami, dadamayan ka namin" Siya naman si Angeline, tatlo silang magkakaibigan sila parate ang nag-co-comfort kay chosen pag umiiyak ito.
Pareho sila ng kapalaran kung kay Chosen ang ina niya ang pumanaw ganun din kay Angeline, at kay Nicole naman ang Papa niya naman ang nawala. Kaya lang ang kaibahan nila kasa-kasama nila ang mga magulang nila. Hindi katulad nitong si Chosen ay 'parang' iniwan na siya.
"B-bakit *huk* naman kasi g-ganun *huk* hindi s-siya *huk* umuuwi *huk*" Nasa comfort room sila ngayon
"E-eh hindi rin namin alam Chosen, baka busy lang siya" -Nicole
"Oh b-baka naman naghahanap ng trabaho?" -Angeline
"S-sana *huk* nga.. sana umuwi *huk* na si d-daddy *huk*"
"Oo uuwi na yun kaya tahan na"
"Wag ka nang umiyak. Araw-araw ka nang umiiyak tignan mo yung mata mo maga na"
"Di ka rin yata nakakatulog eh, umiiyak ka rin"
Pinunasan na ni Chosen ang mukha niya at tumayo
"Haaaaayyyy!! *inat* tama na a-ayoko nang umiyak *fake smile*"
"Tama yan, halika na uwi na tayo" -nicole
"Kita nalang tayo bukas,Nicole,Chosen ha?"
"Bye! Angeline!" sigaw nilang dalawa
"Oh, ikaw wag ka nang umiyak ha? tawagan mo lang kami kung may problema ka at kelangan mo kami.. ok?"-Nicole
"*nod*nod* Salamat talaga nicole, at hindi kayo nagsasawa sakin ha? salamat at kaibigan ko kayo.. salamat sa lahat"
"Wala yun ikaw ba, what friends are for diba? bye na bestie diyan na yung sundo ko"
"Bye bestie ingat!"
"Sabay kana kaya sakin?"
"Hindi wag na maglalakad nalang ako salamat nalang ingat"
"Call me ha?"
"Oo, bye"
At naglakad na siya pauwi..
Samantala..
"Ano kaba? Wag ka ngang kabahan matatanggap ka naman niya eh"
"Pano naman? Tatlong buwan palang nakakalipas simula nung namatay yung asawa mo tapos ak---"
"Shhhhh... Wag ka nang magsalita para di ka kabahan, kantahan nalang kita"
"Wag na! Baka umulan haha!"
"Wala ka atang bilib sakin eh!"
"Sige na nga isang banat nga diyan"
"~ I love you, mahal na mahal kita ganyan ang pag-ibig ko Sa hirap o saya'y makakasama mo Ako'y iyong iyo Wala nang papalit, mananatili ka sa puso ko <3"
BINABASA MO ANG
My Word (SHORT STORY)
Comédie(COMPLETED) Tatlong buwan na ang nakalipas nang pumanaw ang ina ni Chosen at asawa ni Arman. Sa tatlong buwan na yun unti-unting nagbabago si Arman na dating responsable,maalalahanin,at maalaga. Hindi na ito umuuwi at natutulog sa bahay kasama ang a...
