BlackRainbows

Elveda

Baban sesiyle kendimden bile korktum , annemin yüzüne baktım gözlerim doldu Baban gitti ! bu kelime kulaklarımda yankılanmaya devam etti. odama doğru hareket ettim. neden diye soramadım nedenini biliyordum zaten !

gözlerim o anda akmaya başladı. nefessiz kaldım ! duvarlar üstüme geliyordu .. evden hızlıca kendimi dışarı attım. bir taksi çevirdim müzede cafe dedim !

sessiz bir şekilde koltuğa gömüldüm. seninle hep orada buluşurduk. yollar hızlıca bitiyordu hep oturduğumuz masaya oturacaktım. iki kahve söyleyecektim

tek başıma sana sen varmışsın gibi olanları anlatacaktım sen gülmeyecektin dertler son bulacaktı bu hayalle umutlandım !

müzede cafeye vardık taksiciye parayı uzattım ve direk köşedeki masaya doğru ilerledim ! inanır mısın köşede oturuyordun

yanında başka bir adam vardı başını göğsüne yaslamıştın beni fark etmedin. sana yazdığım her yazı yanımdaydı bir sinirle önüne fırlattım.

gözlerin gine gözlerimle buluştu .

'+ bunlar sende kalmalı !'

'- ismimi söylemedin '

'+ gidiyorum ben hoşçakal demeye geldim '

'- benim burada olduğumu nereden bildin ! nedi yorum ben ya nereye gidiyorsun ne saçmalıyorsun ! '

'+ kaybol kadın kaybettiklerim anısına , seni ve bu koca şehri terk ediyorum ! '

arkamı döndüm hızlı adımlarla ilerledim. arkamdan bağırdın.

'-dur ! '

arkamı dönmeden durdum ağladığımı görmeni istemiyordum ne var dedim..

sana son kez sarılabilir miyim demeden daha bitirmeden bana sarıldın. 1 dakika 34 saniye içimden saydım.. hoşçakal adamım dedin.. hoşçakal seni seviyorum..

şimdi kim ne anlar hoşçakal dan sonra gelen seni seviyorum dan.. hiç bir şey demeden devam ettim ! oracıkta kalı vermiştin .. bende orada kaldım da beni hiç göremedin sonra

bir ses bir ağlama sesi fark etmeden salı verdim tüm göz yaşlarımı hıçkıra hıçkıra şehitliğin yan tarafına oturdum.. bir süre sessiz kaldım sonra tanrı konuştu. sert bir

rüzgar ardından gelen yağmur 10 dakika kadar hiç bir şey düşünmeden oturdum sonra aklıma geldin yine adamın göğsündeki kafan yüzündeki mutlu ifade gitme zamanı dedim bağırarak

gitme zamanı bu şehir boğuyor adamı.. eve kadar yürüdüm bu şehrin tüm sokaklarını hatırlamam gerekiyordu her anıyı tekrar tekrar ilk sevgilimi ilk gülüşümü ilk ağlayışımı

hepsini armağan edecektim bu şehre eve vardım odama girdim alıp giymediğim gömleğimi üstüme geçirdim. altıma bir kot geçirdim odama son kez baktım anneme bende gidiyorum dedikten

sonra kapıyı çarptım hızlıca çıktım bankamatiğe kartımı soktum tekvandodan kazandığım yüz bin lirasını çektim. köşedeki tekel bayiye girdim 8 tane bira aldım 8'i sende bende çok severdik.

taksiyi çağırdım yine gömüldüm koltuğa dışarıya baktım Eskişehir tüm sokaklarını bir daha hiç görmeyecekmiş gibi izliyordum sahi bir daha görebilir miyim bu şehri ? bozdağ dedim adam içmek

istersen sanada alıyım ? adam yüzüme baktı yetişmem gereken müşteriler olur dedi bin lira veririm dedim adam şaşırdı tamam dedi kendime zarar vermekten korktuğum için çağırmıştım adamı..

bozdağ a vardık arabada kalmasını istedim ilk 4 biramı bir er dikişte indirdim mideye.. anca sönerdi içimdeki ateş diğerlerini yavaş yavaş içtim beni nasıl terk ettiğini özlemediğini kokumu

bile bilmediğini düşündüm en çokta hoşçakaldan sonra gelen seni seviyorumu düşündüm şehre döndüm elimdeki "tüm biralar bitince tüm şehri izledim yavaş yavaş

çocukluğumu terk ediyordum kendimi bu şehre bırakıp yeni bir kimlik oluşturuyordum kendime.. yeni benin ismi 'rüzgar. ' olacaktı. şehre elveda dedim taksiye döndüm adam bana döndü

değmez dedi gülümsedim istasyona dedim istasyona doğru ilerledik sana ilk aşık olduğum yerde durdurdum taksiyi 5 - 10 dakika kadar haluk levent - yalan şarkısını dinledim.

devam etmesini söyledim istasyona vardım parayı uzattım kendine dikkat et dedi eyvallah dedim içeri doğru hareket ettim. ilk trene bilet aldım ' İstanbul aşkı şehir dedim

trenin gelmesine 15 dakika vardı treni beklerken bir şeyler atıştırdım. İstanbul yolcusu kalmasın anonsuyla trene doğru ilerledim trenin tam kapısında durdum arkama döndüm ve..