Tunog ng mga nabasag na mga kagamitan.
Nagkalat na mga bubog.
Mga napunit na mga litrato. Nagwawala si Jonathan pagkatapos umalis ni Serene sa bahay niya. Ang akala niya kanina'y maitatama niya ang lahat. Isang malaking kahibangan na mareresolba ang lahat sa gano'n. Hindi niya mapapapatawad ang sarili niya sa sinapit ni Serene, ang kaisa-isang babaeng minahal niya. Ang babaeng matagal niyang pinaghintay.
Sa isang iglap, mawawala ito sa kaniya.
Jonahan's POV
Putangina! Nasaktan ko ang babaeng pinakamamahal ko. Ang babaeng pinangakohan ko na bibigyan ng magandang buhay. Mawawala ito sa isang malaking pagkakamali.
Natakot lang naman ako. Alam ko na hindi niya ako mapapatawad sa gagawin ko noon pero ginawa ko pa rin. Ayaw ko lang siyang mawala sa buhay ko pero isang malaking kagaguhan lang ang ginawa ko.
Paano ka na ngayon, Nathan? Isa ka nalang patapon ngayon.
Serene is the type of a girl who wouldn't forgive unless you deserve a second chance.
Makakakuha pa ba ako no'n? Do I deserve one?
"Putangina!" Sigaw ko.
Halos maubos na ang lahat ng mga gamit dito sa kwarto ko. Lahat ay natapon, nasuntok kay nasira, at nasipa ko na. Wala ka talagang ginawang tama sa buhay mo, Nate! Gago ka! Isang babaeng pinangangalagaan ko, ako pa mismo ang nanakit sa damdamin niya.
I promised to protect her. I promised her a life of a queen. It's all gone now. Nasaktan ko siya ng sobra. Seeing her reaction awhile ago, mas nakakatakot ang paminsan-minsan niyang pag-imik. Hindi siya gano'n dati pa lang. She'll voice out her anger, frustrations and all of her worries. Hindi ako nasanay sa katahimikan niya kanina, maging sa mga iyak niya. Hindi ko pa siya nasasaktan ng ganito noon.
I told that motherfucking John Andrew to give me time to explain. Anong ginawa niya? Sumugod dito at nagpahuli kay Serene. Hindi niya kailanman alam na may kapatid ako at kambal pa.
"Fuck, why am I blaming him. It's your damn fault." Paninisi sa sarili.
Napahilamos ako sa mukha ko. I wonder if she's safe. I wanted to dress her up properly before leaving yet she's too eager to leave. Ayaw niyang magpahatid, she only took her phone and left.
Nang makalabas ako ng bahay para sundan siya, nakita ko na siyang tumakbo papalayo kay J.A.
Hindi na dapat pa ako nagpakita. Hindi ko dapat ginawa ang hindi dapat. When I left and exchanged my life with my brother I knew something like this will happen. Alam ko na hindi na saakin iikot ang mundo niya. Pero hawak namin ang alaala noong mga bata pa kami kaya pinaghawakan ko 'yon. I hate hiding her a secret but I had no choice. I wanted to protect my family as well.
Lumabas ako ng kwarto at nakasalubong ang katulong namin.
"Anong nangyari, J.A..." nanlaki ang mata niyang nang makilala ako. "Nathan pala. Pasensya ka na, nag-aalala ako dahil may naririnig kaming nababasag sa kwarto mo."
"Pakilinis nalang mamaya." Sagot ko at bumaba.
Serene, mahal. Hindi ako makapag-isip ng dapat gawin para makausap siya na hindi ko nasasaktan, Dahil talaga ako nag-iisip. Ang nasa isip ko lang kanina nang pumunta siya rito ay ang kasabikan na makasama siya. Na mayakap siya ng matagal. Biglaan ang uwi ko at dapat may umalis sa aming dalawa para hindi siya makahalata pero nagmatigas si J.A na hindi mananatili sa Canada, uuwi siya rito dahil maghahanap na si Serene.
I told him I will cover up, I didn' think he'll be home and he'll act like Serene is his possession.
Gago! Kami ni Serene ang nagmamahalan.
BINABASA MO ANG
I Fell To The Wrong Man?
قصص عامةNot edited. Jejemon version. Read at your own risk (c) 2012