LIAM's POV
Hinahanap ko pa din si Phoebe. Ako ang may kasalanan nito eh, bakit ba kasi hinayaan ko siya ng mag-isa?! Napakatanga ko talaga kahit kelan. I'm the stupidest guy ever!
Ngayon ko lang na-realize na mahal pala talaga ako ni Phoebe. Kasi hindi naman siya magtatampo ng ganun kung hindi niya ko mahal. Pero huli na ba ang lahat para marealize ko to? -______-
Dadalawin ko muna nga si Dean. Namimiss ko na siya. Sobrang miss na miss ko na din yung mommy niya. :(
"Liam, you're here. Where are you going?" Ashley
"Somewhere out there"
"Can I go with you?" Ash
"Sure, samahan mo ko kay Rap. Pupuntahan ko si Dean." Ako
"Ahh--- ah sige."
Habang nasa sasakyan kami at tahimik, binasag ni Ash yung katahimikan. Siguro napansin niya na malungkot ako.
"Liam...."
"Bakit?"
"Kelan ka ba babalik sa dating ikaw?" Siya
"Dating ako?" Ako
"Hanggang kelan mo ba ikukulong yung sarili mo kay Phoebe? Can't you just move on?" Siya
Napahinto ako sa pagddrive. At napatingin sakanya.
"Naririnig mo ba yang sinasabi mo?! Can I just move on?!!! Why can you say that words?! Are you losing hope?? Don't lose hope!"
"You know what. Yes, Phoebe is my bestfriend. But pag ganitong ang tagal na niyang nawawala eh, hindi ba kailangan na natin siyang kalimutan?"
"Yun nga eh, bestfriend mo siya pero parang wala lang sayo. It's okay na ganyan."
"Hindi naman sa ganun. Of course I'm worried." Siya
Hindi na ko nagsalita. Kasi baka may masabi lang ako sakanya. Nagpatuloy ako sa pagddrive. Nagsalita ulit siya
"Are you really inlove with her?" Siya
"Hindi ba obvious? Na almost 2 months I'm thinking about her!!! Just her!!!! Yes, I do really in love with her."
Nakita kong napayuko siya.
"Ash, I'm so sorry. I didn't mean to hurt you. I used to loved you right. But sorry it just fade like nothing happens." Ako
Naiyak siya. Nasasaktan ko ata siya. Pero totoo naman kasi. I'm just being true to my self.
"No it's ok. I understand. That Phoebe is prettier than me. Sexier, smarter, neater, and nicer than me." Siya
"Someone will always be prettier or smarter than you but they will never be yourself. Just be yourself. Don't envy anyone. Maybe I'm just not destined to you. Maybe, we're not for each other. There is someone who'll love you more than I do before. I can't just help my self from falling in love with Phoebe even though she's not here." Ako
"But...."
"No but.... Just let it be." Ako
Nandito na kami kila Rap. At magkasama na pala sila ni Athena.
Ang sweet nila? Sila na kaya ulit?
"Oh, anong ginagawa niyo dito ni Ashley?" Rap
"Dadalawin ko lang si Dean. We missed him" Ako
"Ahhh. Tara."
"Mag-usap muna tayo." Ako
Lumabas kami, at kinausap ko siya.
"Yung pinag-usapan natin noon, itututuloy mo pa ba yun?" Ako
"Hindi ko alam Liam. You know what, hindi ko pa din siya nakakalimutan. I never stop loving her. Pero napag-isipan ko lang na mabuhay muna ng normal kasama ng anak ko at ng mga nandito. Just realized it." Siya
"Siguro nga." Ako
Ang laki na ni Dean. Gusto ko na siyang iuwi.
Don't worry Phoebe. I'm still looking for you. And waiting for you to come back. I really do miss and love you.
T______T
**2 MONTHS AGO**
FRANCO's POV
Nagpunta akong bayan, kasi ang layo namin sa kabihasnan. Wala kami sa patag. Ngayon lang ding gabi ako nagkaroon ng oras. Bibili ko lang yung inay ko ng regalo para bukas sa birthday niya.
Habang naglalakad ako, may nakita akong familiar na kotse. Parang kilala ko yung kotse na yun. Parang nagamit ko na yun dati. Ay si Phoebe yun. Kahit kelan talaga ang bilis magpa-andar ni Phoebe ng sasakyan. Pero bakit siya andito?
Tumatakbo ako papalapit sakanya pero may truck na papalapit at nabangga siya dun.
O_____O
Naglapitan yung mga tao. Napalibutan siya ng tao. Ako naman lumapit dun.
"MA'AM PHOEBE!!!!!"
Sigaw ko habang tumatakbo. At napatingin sakin mga tao.
Nakita kong duguan si Phoebe. Ano bang gagawin ko. Dinala agad namin siya sa ospital. Buti hindi siya nalaglag sa bangin. Malapit kasi siya sa may bangin dito.
Umuwi muna ako ng bahay habang nasa ospital si Phoebe.
"Nay!!"
"Oh, bakit ba naman parang madaling madali at hingal na hingal ka anak. At puro dugo nasa damit mo, anong nangyari sayo?! Nakipagbugbugan ka ba?!" Siya
"Hindi ho nay! Si ma'am Phoebe po nandito. Nabangga siya ng truck dinala ko na siya sa ospital"
"Ay susmaryosep! Bakit naman ganuon! Naku! Halika't puntahan natin!" Siya
Nagmadali kaming pumunta sa ospital. At alalang alala kami kay Phoebe. Ano kasi kaya ang nagyari, bakit siya napunta dito? At bakit hindi niya kasama si Rap? Bakit hinayaan siya ni Rap na mag-isa?
Makalipas ang ilang oras nagising na siya.
"Asan ako?" Phoebe
"Ma'am, nasa ospital po kayo." Ako
"Ah--- ah... Sino kayo?" Siya
"Ma'am naman. Kinalimutan niyo din kami. -.-" Ako
"Ahm? Ma'am? di ko talaga kayo kilala. Wala akong kilala. Wala akong alam. :((((((" Siya
O_____O
May amnesia si Phoebe?! -____-
"Nay, natama ata sa Bato yung ulo niya kaya siya nagkaron ng amnesia." Ako
Pumasok yung doctor.
"Nagkaron siya ng amnesia. Pero babalik din yung ala-ala niya paunti-unti kapag pinapaalala niyo sakanya yung mga bagay bagay sa buhay niya. Hindi naman masyadong malakas yung pagkabagok niya eh." Doctor
"Ganun po, salamat po." Ako
"Ahm.... Ikaw si Phoebe." Ako
"Ahh, ikaw anong pangalan mo?" Siya
"Franco po."
"Wag ka nang mangupo. Para namang magkasing age lang tayo eh."
"Pero ako po yung driver niyo. Ipapaalala ko nalang po sainyo ung lahat para bumalik kayo sa dati." Ako
Pero sumigaw siya. At hinawakan yung ulo niya na parang baliw.
"ARGHHHHHHHH!!!!! AYOKONG MAALALA LAHAT NG NAKARAAN KO?! HINDI KO ALAM KUNG BAKIT PERO SUMASAKIT YUNG ULO KO KAPAG NAIISIP KO YUNG NAKARAAN KO!!! AYOKO NA PLEASE!!!! ANG SAKIT NG ULO KO!!!!"
Umiiyak si Phoebe.
"Sorry po... Sorry po. Sige po, magpahinga nalang po muna kayo diyan. Tumahan ka na" Ako
Tumahimik na si Phoebe. At huminahon na siya. Gusto ko siyang tanungin kumg anong nangyari, pero wala pa kasi siyang maalala.
----
Sana po basahin niyo story para ma-inspired akong mag-update. Hhe thanks :)
sorry kun late update palagi. Busy eh.
