Grup Kaos!

Geçmiş. 1/?

Bizim üstün zekalı arkadaşlar nasıl tanıştı bunu anlatıyor bu bölüm. Burada 12-13 yaşındalar. Yani bu geçmişle ilgili kafanız karışmasın.
Bu bölümü en başta yazmam lazımdı fakat aklımda senaryo yoktu.

Kaneki ve İtaku çocukluk arkadaşlarıydı. Aynı kurslara gitmişlerdi fakat İtaku bir süre sonra kurs işini bırakmıştı. Çok yakınlardı.
"Bugün ne yapalım biliyor musun?" İtaku aklında bir plan vardı ve her şey güzel giderse işin sonu hoştu. Kaneki ise yorgundu. Hala enerjisi yerindeydi fakat fiziki olarak yorgun hissediyordu. "Bilmiyorum. Ne yapalım?" Kaneki derin nefeslerinin arasında konuştu. "Şu kütüphanenin çatısından gün batışını izleyelim" Kaneki'nin gözleri parladı. "Olur saat kaçta?!" Yorgunluğunu unutup heyecanını vurguladı. Zamanı ayarladıktan sonra zamanın akıp gitmesini izlediler.

Zaman gelmişti. İtaku kapıyı açarak Kaneki'ye yol verdi. "Sağol!" Kaneki hala heyecanını yarıştıramamıştı. Merdivenleri kullanmak yerine asansöre binmeyi tercih ettiler. Böylelikle çatıya daha kısa sürede ulaşabilirlerdi. Kaneki asansörden koşarak çıktı kapıyı açtı ve eğildi. Bu onlarda oyun gibiydi. İtaku egolu bir yürüyüşle kapıdan geçti. İşte zaman gelmişti. İtaku'nun planının ilk hamlesi. Kısa siyah saçlı bir çocuk korumalıkların önünde aşağı bakıyordu. İtaku sesini daha iyi duyurabilmek için boğazını temizledi. "Hey!" çocuk İtaku'nun sesiyle onlara döndü. Kaneki ne olduğunu anlamamıştı. Fakat İtaku'nun amacını anlamıştı. Çocuk onlara gülümseyip yürümeye başlayınca ikisi de gülümsedi. "Demek bu arkadaşın Takahashi-San." İtaku başını olumlu anlamda salladı. Çocuk elini Kaneki'ye uzattı. "Hanako ben. Tanıştığımıza memnun oldum." "Kurosaki Kaneki Bende!" Kaneki, Hanako'nun elini nazikçe sıktı. "Sizi tanıştırmayı uzun zamandır deniyorum ama hep olmuyordu."

------------------
"Üzgünüm! Bugün kursum var..."
------------------
"Küçük çocuklara sözüm var... Kalpleri kırmak istemem!"
------------------
"Bugün misafirliğe gidiyoruz."
------------------
"Kulüp toplantısı var..."
------------------

"Sorun etme Takahashi-San! Sonuçta istediğin oldu." Hanako'yu biraz daha inceledi daha sonra bağırdı. "Ay sen şeysin!" Parmaklarını şıklatıp unuttuğu kelimeyi hatırlamaya çalıştı. "Edebiyat kulübünün başkanı! Senden çok bahsetti İtaku." İtaku,Kaneki'ne baktı. "Yeni minfark ediyorsun?" "Hiç adını söylemedin ki! Hep geçiştirdin!" İtaku'nun aklına diyaloglar gelince güldü.

------------------
-Söyle şu kızın adını artıııııkkkk
-Ya olmaz diyorum niye inat ediyorsun!
-Niye ya!?
-Rica etti.
-Hay ricasını...
-kelimelerine dikkat et.
------------------

Sonra Kaneki de İtaku'ya katıldı ve gülüştüler. "Peki siz nereden tanışıyorsunuz?" Hanako ile itaku iki saniye bakıştılar peşime Hanako konuşmaya başladı. "Revirde." Kaneki duraksadı. "Revirde?" İtaku tekrar etti. "Revirde..." Kaneki yere baktı "Nasıl?" Hanako iç çekti. "Şimdi ikimizde revirde sıra beklerken okuduğu kitap gözüme çarptı. Yanlışlıkla sonunu söyleyince kitabı kafama attı. Peki siz?" Kaneki gururla gülümsedi "İlk proje arkadaşları olarak seçildik fakat sonra aynı kurslara gittiğimiz için yakınlaştık falan filan" "Güzel hikaye. Sezonluk dizi çıkar bence." İtaku biraz ilerleyip yere oturdu. "Gelin. Gün batımı başladı." Kaneki ve Hanako beyazlının yanına yürüdüler ve oturdular.

Her şey böyle başlamıştı. Daha sonra ortak bir eve taşınmışlar ve birbirlerine sahip çıkmaya başlamışlardı. Aile gibilerdi. İtaku baba rolünde ki korumacı arkadaş, Kaneki'ye abi rolü daha uyuyordu. Enerjik biriydi. Hanako ise kendi halinde ki yazar küçük kardeşti. İyi anlaşıyorlardı aralarında ki onca farka rağmen.

Y/N (yazar notu) : Kaneki ve İtaku 13 yaşındayken Hanako 12 yaşındadır.