Chapter 57

910 68 2
                                    


အရင်တုန်းကလိုသာဆိုရင်သူဝမ်းနည်းနေမှာ မဟုတ်ပေမယ့် အခုတော့ သူဝမ်းနည်းနေသလို သူမ ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ၏မကျေမနပ်ပ်ဖြသ်နေပုံကိုကြည့်ပြီး လန့်ခ်ျသည် အလိုက်သိစွာဖြင့် သူမ၏အခြားလက်ကို ထုတ်ကာ

"ဖေဖေ လက်တွဲပြီး သွားကြရအောင်"

သူသည် သူမလေး၏ လက်ကို ညင်သာစွာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ "ကျေးဇူး"

လန့်ခ်သည် သူမတို့နှစ်ယောက်ကြားတွင် ဖြစ်ကာ လက်ကို တစ်ယောက်တစ်ဖက်ဆီ ဆွဲထားခဲ့သည်။

"စဉ်းစားကြည့်ပါဦး လန့်ခ်ျ။ သမီးအမေကျတော့ မား လို့ခေါ်ပြီး၊ အဖေ့ကိုကျတော့ အဖေလို့ဘာလို့ခေါ်တာလဲ?"

အိုး...နောက်ဆုံးတော့ သူမယောင်္ကျားက သူမတို့ကို အာရုံစိုက်လာပြီ။ သူမလေးသည် ပဟေဌိဖြစ်သွားခဲ့သည်။

"ဘာလို့လည်း ဆိုတော့ အဖေက သမီးရဲ့ အဖေလေ.."

"ဒက်ဒီ..."

"အဖေ"

"ဒက်ဒီ..."

လန့်ခ်ျသည် ပြုံးကာ "သမီးအဖေက သမီး အဖေပဲလေ"

“… … .”

မင်းက အရမ်းတစ်ယူသန်တယ်သမီး...

သူသည် ဂုဏ်ယူသောအကြည့်ဖြင့် သူမကို ကြည့်လိုက်မိသည်။

ရှင် ဘယ်လိုနေလည်း ရူပါ့ခ်?? သူမလေးက ကျွန်မကို"မား" လို့ ခေါ်‌ေနတာကြာပြီ။ အခု ရှင် ကျွန်မကို မနာလိုဖြစ်နေပြီမလား?

ထုံးစံအတိုင်း သူသည် သူမ၏ ကလေးဆန်သော အကြည့်၏အဓိပ္ပါယ်ကို မှတ်မိသည်။ ရူပါ့ခ်သည်ခေါင်းကို ခါယမ်းကာ  "မှန်ပါတယ်။ကိုယ်တစ်ယောက်တည်း အမြဲဖြစ်နေခဲ့တာ။"

***

သူမတို့ သုံးယောက်ခန်းမထဲသို့ ဝင်လိုက်တာနဲ့ သူမတို့၏ဖော်ရွေနေတဲ့ပုံစံကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်က လူတော်တော်များများ အံ့သြသွားကြသည်။

ထိုအခိုက် နိုးလ်သည် စူးစူးဝါးဝါးအော်သံတစ်ခုကြားလိုက်ရသည်။

“မသေခင် သူတို့နှစ်ယောက်ကို တွေ့ဖူးတာ မယုံနိုင်ဘူး…”

"အဲဒီမိန်းကလေးက မစ်အေနီရယ် လား။  သူမကို ပထမဆုံးတွေ့ဖူးတာပါပဲ"

I SC of War-Mad Husband (MM Translation) Zawgyi+UnicodeDonde viven las historias. Descúbrelo ahora