Evet hastanede 1 günüm çok korkuyordum ne olduğunu bilmemek daha da korkutuyordu ailemin yüzü endişeli iken benim iyi bir şey düşünmem imkansızdı zaten direkt kan takılmıştı zaten kan alırken abilerimin hemen aniden gelişi korkulu gözler herkesin bana bakması beni daha da ürpertiyordu sürekli birileri ziyarete geliyoruz o gün herkes duymuştu hastaneye yatırıldığını annem baban perişan durumdaydı abilerim gelenleri karşılıyordu bir herkes beni mutlu etmeye çalışıyordu Ama ben çok acı çekiyordum ve sürekli krize giriyordum nefes alamıyordum ve böyle birkaç günümüz geçti hastalığımın ne olduğunu öğrenmek için onu cidden sıvı alınması gerekiyormuş Şeker hastası olduğum için ailem Buna müsaade etmiyordu abilerim hemen Ankara'ya götürüp Ankara'da bu işlemin yapılmasını istiyordu ama Van'daki Doktor Buna müsaade etmiyordu kardeşiniz enfeksiyon kapar ise ölebilir diyormuş abilerin de bu yüzden Van'da daha iyi bir yer daha iyi bir doktor bulmaya çalışıyordu bu işlemi Başarılı bir şekilde yapabilecek bir doktor arayışındaydılar ve o akşam bir doktor olan bir akrabamızın gelmesi sonucu babamla aralarındaki konuşmaya dahil oldum babama Lösemi olabileceğini söylüyordu babam doktorun da bunu söylediğini söylemişti ona bu konuşmaya şahit oldum duyduğumu bilmiyorlar ama ben çoktan duymuştum bile geceleri uyumayıp sürekli araştırıyordum ve bütün Oklar lösemi gösteriyordu en sonunda sevkim başka bir hastaneye yapılmıştı ambulansa bindirilmiştim Aman Allah'ım ambulans çok ürkütücüydü ilk kez bindiğimden dolayı herhalde ve diğer hastanenin aciline giriş yapmıştık bir sediye yatırılmıştım ve Doktorlar gelmişti ve Kamuran Hoca benim çok küçük olmadığını söyleyerek güçlü bir kız olduğunu söyleyerek ailenle konuşmak için ailemi odaya davet etmişti ve odada konuşmuştular Yarın sabah bu işlemi gerçekleştireceklerini korkutacakları bir şey olmadığını söylemiştim ve servise giriş yapmıştım Sadece annem ve beni almışlar bu bana çok saçma gelmişti ve şimdi daha da çok korkmaya başlamıştım ama içindeki hemşireler doktorlar personeller o kadar samimiydi ki bu korkun hemen geçmişti bile verdi sabah işlem için sedye ile aşağı indirmişlerdi ve işlem yapılmıştı sonuçlar için konuşmak için babam ve abilerimde içeri alınmıştı ve ben odadaydım Yani tam şahit olamadım o esnada ki olayları ama annemin anlattığı kadarıyla abilerim babam annem her bir bir köşeye oturup ağlamıştılar Doktor benim Kanser olduğumu söylemişti ve benden bir süre gizli diyeceklerini söylemişler ve annem çok kötü olduğu için eve gelmişti Doktor enfeksiyondan dolayı annemin de kendine çok dikkatli bakması gerektiğini söylemişti kızınızı enfeksiyon kaparsa ölebilir demişti Ve Annemgil Eve geldiğinde evde bir sürü insanın ne olduğunu görmüşlerdi herkes duymuştu kanser olduğunu o an herkesin nasıl duyduğunu ben de bilmiyorum ama herkes duymuştu ve abim hemen anneme bir odaya bırakmıştı enfeksiyon kapmaması için herkes Çok ağlamıştı Herkes çok üzülmüştü ve benden hala geziyorlar annemin şekerini yükseldiğini ve bugünlük kuzenim Büşra'nın benim yanımda kalacağını söylemişlerdi ve ben hiçbir şeyin farkında olmadığım için sadece geliyordum ama büşra'da da bir değişiklik vardı Büşra çok üzgün gözüküyordu Büşra normalde çok komik bir kızdı Ama bugün çok mutsuzdu ve bir şeylerin olduğunu ben de şüphelenmeye başlamıştım artık ve ilk günü uyuyarak bitirmiştik....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kanser değil ben güçlüyüm🙅🏻♀️
No FicciónTamamiyle gerçek olan bir kitap kanser hastalarına bir ümit olmayı diliyorum ❤