yıllardır psikolojik sorunlarını ailesinden saklayan jeongguk, ailesi izin vermediği için sadece geceleri resim yapan ve yaptığı resimleriyle herkesi büyüleyebilecek bir çocuktu, üvey kardeşi Taehyung ise sadece derslerinde mükemmeldi ve onun yetene...
Jeongguk'un öksürükleri daha fazla artmıştı, babasının uzattığı su bardağını alıp içti ama yinede boğazının acısında bir değisiklik olmadı. Boğazıda ağzıda alev alev yanıyordu, masadan hiçbir şey demeden,diyemeden kalktı ve odasına koşar adımlarla ilerledi. Gözyaşları yanaklarından süzürlürken ses çıkarmamaya gayret ediyordu. Işığı açmadan masasına oturup boş duvara dolu gözlerle, boş bakışlarla bakıyordu. E sonuçta ailesi onun üzüldüğünü, berbat düşündüğünü bilmiyordu...
"Ama resim güzel olmuştu..."
"Derste çalışmıştım"
"Başka bir resim yapsam beğenirler mi?"
Kendi kendine konuşurken bulduğu fikir gayet mantıklıydı, başka bir resim yaparsa belki abisi kadar övgü alabilirdi? Gözyaşlarını elinin tersiyle silip önündeki boş kağıtlardan birini ve kağıtların yanındaki kurşun kalemi eline aldı. Yüzüne umutlu bir gülümseme yerleştirdi, kalemi kağıda dokundururken odada hafif bir esinti hissetti teninde. Hâlbuki pencere ve kapılar kapalıydı. Arkasını dönüp ne olduğuna baktı ama odada kendisinden başka kimsecikler yoktu, esinti biraz daha gücünü arttırdı, jeongguk'un sırtından çarpıp duvardaki abisinin ona verdiği günlük programı yerinden sökmüş ve durmuştu.
"Beğenmezler"
Jeongguk kulağına gelen fısıltıyla korkmaya başlayarak sandalyesinden kalkıp ayakta rüzgarın geldiği yere dönmüştü yüzünü, kalemini hala elinde sıkıca tutuyordu.
"N-ne?"
"Beğenmezler"
"N-nerdesin?"
"Duvar köşesi"
Jeongguk'un kalbi biraz daha hızlanırken odanın duvarlarının köşelerine bakmaya başlamıştı ama hiçbirşey yoktu. Kalemini biraz daha sıkıp masasından biraz uzaklaştı, ses vardı ama görünen birşey yoktu.
"Dalga mı geçiyorsun?"
"Duvar köşesi"
"Of hangi duv-?"
Oflayarak arkasını döndüğünde ürkerek tuttuğu kalemini önündeki siyah gölgeye doğru salladı. Yüzü net görünmüyordu bile, sadece havada öyle duruyordu. Jeongguk kalemini daha hızlı salladığında büyük, yuvarlak ve beyaz gözleri açıldı. Küçük beyaz kanatlarıyla insanı büyüleyebilirdi bu şey. Jeongguk annesini babasını ve abisini çağırmak istedi, bağırmak istedi ama sadece istedi. Yapamadı, bağıramadı. Yapabildiği tek şey elleriyle ağzını kapatmak oldu. Neydi bu? Öksürükleri ise gördüğü bu şeyle biraz yavaşlamıştı kalbi hızlanırken.
"Nesin s-sen?"
Geriye doğru bir adım attığında duvardaki siyah yansıma ona iki adım yaklaşmıştı -ki bu biraz daha korkunçtu-. Jeongguk arkasına doğru üç adım daha atmıştı ve siyah, daha ne olduğunu bilmediği şey ona beş adım yaklaşmıştı.
"Hiç arkadaşım yok, arkadaş olalım mı? Sana zarar verir miyim sence?"
Şaşırtıcı derecede manyakça bir teklifti bu. Gölge deseniz gölge değil, yansıma deseniz değil, insan deseniz o hele hiç değil. Sadece havada süzülen siyah bir şey.
"Ne?"
"Arkadaşım yok"
Jeongguk karşısındaki şeyin büyük gözlerinin aşağı indiğini görünce üzüldüğünü düşünmüştü, nasıl bir his olduğunu biliyordu o da, sonuçta onunda hiç arkadaşı yoktu. İçinden 'en fazla ne olabilir ki?' geçiyordu sadece.
"Benimde yok, pekâlâ adın ne?"
Jeongguk bunu söylerken kalbi bir nebze olsun sakin atmaya başlamıştı. Yatağına oturmuş ve bacağını diğer bacağının üzerine atarak o şeye bakıyordu.
"Şey... Benim adım yok ki"
Jeongguk buna şaşırmıştı aslında, gerçi şaşırmaması lazımdı. Ne olduğu bile bilinmeyen bir şeyin neden bir ismi olsun ki?
"Hmm, o zaman sana bir isim bulalım... Buddy! Bence sana yakışır"
"Woaw, yani... teşekkür ederim. Senin adın ne?"
"Jeongguk, jeon jeongguk"
"Memnun oldum, jeongguk"
"Bende buddy"
Yatağından kalkıp yere düşen kalemini aldı ve masasına geri oturdu, resim yapacaktı ve bu sefer annesinin beğenebileceği bir şey çizecekti.
"Ne yapıyorsun jeongguk?"
Buddy, sandalyede oturan minik bedenin yanına gelip jeongguk'un önündeki kağıda ve elindeki kaleme bakıyordu. Jeongguk'a göre korkunç görünümlü bir sevimliydi. Ona göre şimdi sorun yoktu, ilk arkadaşı yanındaydı şuan çünkü.
"Resim yapacağım, annem ve abim ilk defa yaptığım resmi beğenmediler. Bende bu sefer onların gözüne girmek istiyorum"
"Hmm, ama ya yine beğenmezlerse?"
"O zaman yine yapacağım"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
