4

19 4 20
                                    

"o zaman yine yapacağım"

«««

4 saat. Jeongguk tamı tamına 4 saattir resim yapıyordu ailesini bir nebze olsun etkileyebilmek için, karanlık odayı sadece masasının üzerindeki lambası aydınlatıyordu. Neredeyse 34 kağıt harcamıştı güzel bir şeyler yapabilmek için. Aslında güzel yapıyordu ama ilk yaptığı resimde ailesinin gözünde kötü durmuşken kendisi için güzeldi.

"Of olmuyor işte olmuyor.."

Çizdiği yeni resimi ellerine alıp büzüştürürken artık gözleri dolmaya başlamıştı, ne kadar güzel ve anlamlı şeyler çizse bile ailesinin beğenmeyeceğinden emindi. Saat sabahın 4'üne geliyordu, bu 4 saat içersinde Buddy yanında durup sürekli onu desteklemişti. Jeongguk ise Buddy'nin her cümlesinde biraz daha gaza gelip tekrar başka çizimlere odaklanıyordu ama Buddy gidince aklından kötü şeyler geçiyordu, annesinin yâda abisinin yâda babasının söyleyeceği şeyleri düşünüyordu. Gözlerinden düşen küçük damlalar elindeki büzüşmüş kağıda teker teker damlıyordu. Ağlamasının sebebi resimleri yapamaması değildi,
Ağlamasının sebebi ona söylenecek şeylerdi.

Jeongguk'un annesi de babası da işinde gücünde insanlardı ve sadece çalışkan insanları severdi, Taehyung annesinin de babasınında çoktan gözüne girmeyi başarmıştı dersleriyle. Jeongguk ise sürekli "ders çalış, oyunlar sana bir şey kazandırmayacak, abine bak nasıl çalışıyor?, abin gibi ol, abin gibi davran, abin gibi büyü, abin gibi konuş, ABİN GİBİ YAŞA" cümlelerini duyuyordu ve yine bunları duyacağından korkuyordu, annesine ve babasına yeteneklerini göstermek istiyordu sadece. Ama karşılığında aldığı her cümle "ABİN" ile başlıyordu.. 

Gece boyu öksürmüştü ve burnu, gözleri, dudakları, yanakları kızarmıştı çoktan, öksürüğünü kesmek için ne kadar su içse bile boğazı daha çok acıyordu. Yavaşça oturduğu sandalyeden kalkıp odanın ortasına yürüdü ve tam ortaya oturdu, bulutsuz gökyüzünün ve ay'ın tam göründüğü yere..

"Niye böyle oluyor? Niye onun gibi olmak zorundayım ki?"

Ay'a doğru konuşurken gözyaşları biraz daha hızlanmıştı, yumuşak halının üzerine uzanmış bu sefer bakışlarını tavana çevirmişti. Uzun bir süre de tavana boş boş bakmıştı ama bakışlarını odanın kapısı açılınca tavandan çekmiş, gözlerini kapatmıştı.

"Jeongguk?"

Maalesef abisinin sesiydi bu, en son duymak isteyeceği kişinin yani, niye gelmişti ki sabahın bu saatinde? Kardeşinin yattığı yeri, yüzünün halini, masadaki ve yerdeki resimleri görünce boğazı düğümlenmişti çocuğun, zorla yutkunup yerde yatan bedenin yanına gelip elindeki tabağı sessizce yere bıraktı, yanına oturup jeongguk'un uyuma numarasını sonlandırmasını bekledi kısa bir süre.

"Uyanıksın değil mi?"

Jeongguk, burnuna dolan enfes kek kokusuyla bir gözünü açıp abisine bakmıştı, abisinin gülümseyerek ona baktığını görünce diğer gözünü de açıp yavaşca yerinde doğrulmuştu.

"Ne bu? Beni mi zehirleyeceksin yoksa?"

Taehyung bunu duyunca biraz üzülmüştü ama kardeşi haklıydı, fıstığa alarjisi olduğunu bilmesine rağmen annesinden fıstıklı kek istemişti. Nede olsa kardeşinden haz alamıyordu.

"Hayır, fındıklı bu. Ben yaptım"

Jeongguk buna baya baya şaşırmıştı, Taehyung ve jeongguk'a kek yapmak? Üstelik fındıklı? Onuda geç gecenin bu saatinde?

"Sen? Bana? Fındıklı kek? Bu saatte? Hah, taehyung seni cin mi çarptı?"

"Neden ki? Yani, kardeşimsin?"

"Vay be ciddi misin? Taehyung saat 4, üstelik gece 4?"

"E olabilir ya, sıkıldım yatakta işte yani uyku tutmadı. Neyse ne, ye hadi. Yapabildim mi bilmek istiyorum"

Jeongguk şüpheyle dudaklarını büzerek
Taehyung'un uzattığı kalp ve tavşan desenli küçük  kek kalıplarından birini eline alıp kekin tadına bakmıştı. Gözlerini sonuna kadar açmıştı kekin lezzetiyle, gerçekten fındıklıydı ve içinde en sevdiği şekerlemeler vardı.

"Ee nasıl olmuş?"

"Hmm, şaşırtıcı derece mükemmel"

"İyi, afiyet olsun. Ve şunu bil ki bir daha asla böyle birşey olmayacak"

Taehyung gülümseyip yerinden kalkmış ve odadan çıkıp kendi odasına gitmişti. Jeongguk'un yüzünde ise hafif gülümseme belirmişti sadece.

"Kafasını bir yere mi çarptı yoksa?"
"Yok yok kesin yine vazoyu kafasına düşürdü manyak"
"Yâda-" Diye düşünürken tekrar odasının ortasında bıkmış bir Buddy sesi duymuştu

"Yok be, vicdan azabı işte boşver beleş kek oğlum ye gitsin"






Bazı yerleri hayatım dışı yapıyorum ama %80 benim hayatim awq nese işte
Ben hala korkuom🙂
Gece 5 kez uyandim sallaniomu die
Geri uyumusum ama🤧
sizi seviom
Dikkat edinn🎗️
Bu arada kısa oluyor üzgünüm:(
Byuuu

let me do  ᗒtaekookᗕHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin