YILDIZLARA BAK!

7 0 1
                                    

Merhaba!
Ben Çiçek.Ben 19 yaşında üniversite öğrencisiyim.Hergün okula gidip gelmek niye bilmiyorum ama okula gitmeyi, ders çalışmayı çok seviyorum.Yani açıkçası diğer öğrencilerden biraz farklı bir insanım.Burada çok yakın arkadaşım olmasa da alt katta oturan Zeynep en yakın arkadaşlarımdan birisiydi.Bugün okul çıkışı onlarda kalacağına dair plan yaptık.Ama işler öyle gitmedi.Okula gitmek için tabiki de uyanmak zorundayım.O yüzden ilk olarak uyandım.Elimi yüzümü yıkamak için lavaboya doğru gittim.Annemin kaşık çıkarma sesleri ta lavaboya geliyordu.Hemen elimi yüzümü yıkayıp üstümü değiştirdim.Özel okul olduğundan dolayı serbest gidebiliyorduk.Mutfağa doğru adım attım ve annemin günaydın sesi ile kendimi huzurla buldum.Abnem ve babam boşanmışlardı.Babam başka bir kadın ile evlendi ve çok mutlu.Hiç bir zaman beni yanında istemedi.Ama hiç bir şekilde umrumda da değildi.Her neyse o babam denen kişiyi kafama takmamak için anneme;
-"Bugün Zeynep'de kalabilir miyim?" dedim.Annem genelde izin verirdi.Şuan da öyle olmuştu;
-"Tabiki ama bana haber et." dedi.Annemi çok seviyordum.Her zamanda benim için öyle olacaktı.Annem bir anda;
-"Kızım sana bişey söyleyeceğim." dediğinde ağzıma ekmek atıyordum.Söyle der gibi başımı salladım;
-"2 gün sonra Denizli'ye taşınıyoruz." dediğinde ağzımdaki ekmekle boğuldum.Annem telaşla sırtıma vururken;
-"Neden?!" dedim.Annem ise;
-"Tayinim oraya çıktı." dedi.Oraya gitmek istemiyordum.Burada ki arkadaşlarımı ve en önemlisi Zeynep'i bırakmak istemiyordum.Ben biranda;
-"Anne ben gelmek istemiyorum." deyiverdim.Annem yüzüme hüzünle baktı ve;
-"Peki Çiçek sen bilirsin.Ama babanda kalmak zorunda kalırsın." dedi.Ben;
-"Tamam anne şöyle anlaşalım.Ben 2 ay kadar babamda kalayım.Daha sonra senin yanına geleceğim." dedim.Evet babamdan nefret ediyorum.Ama şu 2 ayda Zeynep'de geçirmek istiyordum.Bunu yapacaktım.Annem;
-"Tamam ama baban sana birşey yap-" derken sözünü kestim ve;
-"Anne bana asla birşey yapamaz.Ben onun sonuçta kızıyım." dedim.Hüzünle yüzüme baktı ve;
-"Tamam çantanı topla istersen." dedi.Odama doğru koştum.Sanki babama çok meraklı gibi.Çantama birkaç üst attım.Converse ayakkabımı giydim ve anneme;
-"Söz veriyorum 2 ay sonra Denizli'ye gelicem.Söz." dedim.Söylemez olaydım ki ağlamaya başladı.Annemi teselli ettim ve ağlamayı kesince okula yetişmek için koşmaya başladım.Okula vardığımda daha derse 30 dakika olduğunu fark edince ağlamak üzereydim.Sınıfa girdim.Zeynep daha ortalıkta yoktu.Çantam o kadar ağırdı ki kıyafetlerimi de bu çantaya atınca daha da ağırlaştı.Hemen çantanı sıraya bıraktım.Benim arkamdan gelen sesle arkama baktım;
-"Selam!" dedi.Bu Ayaz'dı.Çocuğa üniversiteye başladığım günden beri gıcıktım.Yalan bir gülümseme ile;
-"Selam!" dedim.Bana doğru gelince kendimi arkaya doğru attım.Ayaz;
-"Yanına oturabilir miyim?" dedi.Kahretsin!İnsanları ters çevirmek den nefret ederdim.O yüzden;
-"Tabi gel otur." diyiverdim.Salağım ben gerçekten ya.Oraya Zeynep oturacaktı.Her neyse bugün böyle olsun dedim ve Ayaz'ın yanıma çoktan oturmuş olduğunu gördüm.Ayaz'a döndüm ve;
-"2 ay sonra Denizli'ye gidiyorum." dedim ve Ayaz;
-"Ne, neden, nasıl, niye?" dedi bende onun böyle konuşması üzerine kahkaha attım.Ve;
-"Annemin tayini çıktı." dedim ve hüzünle arkasına döndü.Benim için mi üzülmüştü?Gene kıkırdadım.Kapı açılma sesi geldi ve yönümü kapıya doğru çevirdim.Bu Zeynep'ti.Koşarak ona sarıldım ve;
-"Annemin tayini çıktı." dedim.O bu olayı anlamıştı.Oda;
-"Benimde." dedi.İkimizde birbirimize öylece baktık.Ben;
-"Nereye?" dedim.Zeynep;
-"Üzgünüm ama Denizli." dedi.Bende kafamı benimde der gibi salladım.Sevinçten havalara uçacaktık.Zeynep;
-"Ne zaman?" dedi.Ben;
-"Annem 2 gün sonra,ben 2 ay sonra" dedim O ise bana;
-"Biz de 2 gün sonra." deyince üzüldüm.Ama annem çoktan babama haber vermiş olabileceğini biliyordum.O yüzden geri 2 gün sonraya dönemezdim.Ben;
-"Neyse illa ki 2 ay sonra görüşeceğiz." dedim.Oda aynen der gibi başını salladı.Daha sonra bazıları geldi.Fizyoloji dersi bittikten sonra çantamı topladım ve Zeynep'in yanına doğru gittim.Oda çantasını topladıktan sonra Zeynep'in evine doğru yola çıktık.
Zeynep'in evine vardığımda odasına girmek yerine Zeynep;
-"Hadi,dışarı çıkalım." dedi.Aslında güzel fikirdi.Bu teklifi kabul edip yemek bile yemeden dışarı çıktık.Zeynep'e baktığımda kendini yere verdiğini gördüm.Yani çimenlik alana yattığını gördüm.Zevkli olur düşüncesiyle yanına kıvrıldım.Yaklaşık yarım saat yatıp yıldızları izledik.Gözlerim yavaş yavaş kapanırken Zeynep'in hala uykusu gelmemişti.Kendimi uykuya verirken duyduğum 2 kelime;
-"YILDIZLARA BAK!" oldu.

GECELER🌃Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin