მეორე დღეს რომ გავიღვიძე თითქმის არაფერი მახსოვდა.თავში უამრავმა კითხვამ დამიწყო ტრიალი..
-ნეტავ სახლში როგორ მოვედი?გუშინ დავლიე?არაფერი არ მახსოვს ააააა იმედია არაფერი არ დავაშავე გუშინ.ვთქვი მე და ჩემს საუკეთესო მეგობარს ანასტასიას დავურეკე.
-ალო ხო ანანო(ნაბახუსევი ხმით მითხრა)
-ანა ხომ არა იცი გუშინ დავლიე?
-კი თან ძალიან მთვრალი იყავი.
-ჯანდაბა დღეს შემხვდები?ჩემს კორპუსთან ახალი სკვერი გაააკეთეს და ვისეირნოთ.
-კარგი ჩამოვალ და მოგიყვები გუშინ რა დააშავე.
-რა რამე დავაშავე?(ვკითხე მე)
-მართლა არ გახსოვს?..კარგი მოვალ და მოგიყვები.
-კარგი.ანასტასია მოვიდა და ყველაფერი მომიყვა.
-ჯნდაბა!ამდენი არ უნდა დამელია, სანდროს მართლა ავუხსენი სიყვარული?
-კი რამდენჯერ უნდა გითხრა.მოიცა ანანო უკან არ გაიხედო სანდრო მოდის.
-ჯანდაბა დამერხა.მე უკან გავიხედე და დავინახე რომ სანდროს წყლით გავსებული ბუშტი უჭირავს და ჩემკენ მოაქვს.
მე ფეხზე ავდექი და სკამის უკან დავდექი რომ არ გავეწუწე.-გამარჯობა გოგოებო.(თქვა სანდრომ)
-გამარჯობა
-სანდრო ეგ წყლის ბუშტი რათ გინდა ვინმე უნდა გაწუწო?(ვთქვი მე)
-არა საიდან მოიტანე, უბრალოდ ერთი ადამიანი მყავს გასაწუწი(თქვა სანდრომ)ანასტასია მიხვდა რომ სანდროჩემს გაწუწვას აპირებდა, ამიტომ სკამიდან ადგა და გვერძე გაიწია რომ თვითონაც არ დასველებულიყო. სანდრო სკამთან ახლოს მოვიდა და ხმამაღლა თქვა:
-მოდი უნდა გაგწუწო.
-რაა?(ხმამაღლა ვთქვი მე და გამეღიმა)
-ხო რაიყო დასველების გეშინია?
-არა რატომ უნდა მეშინოდეს გთხოვ არ გამწუწო რაა.(ვთქვი მე და გავიქეცი და სანდროც გამომეკიდა)
-მოდი უნდა გაგწუწოო(იძახის სანდრო და იღიმის)
-გთხოვ არ გამწუწო რა(დავრბივარ და თან ვიცინი)ანასტასია კი გაღიმებული იდგა და გვიყურებდა როგორ დავრბოდით. სანდრომ მაინც დამიჭირა და წყალით დამასველა სულ სველი ვიყავი თან მაშინ ცხელოდა და ზაფხული იყო ამიტომ ამ წვრილმანს ყურადღება არ მივაქციე. სანდრო გაიქცა და წყლის რიგში ჩადგა რომ წყლის ბუშტი მალე გაევსო და გავეწუწე, მაგრამ ვერ მივართვით მე და ანასტასიამ, გავიქეცით და წყლის ბუშტები ვიყიდეთ წყლით ავავსეთ და სანდროსთან მივედით.
-რაა?! აუ ანანო და ანასტასია გთხოვთ წყლით არ გამწუწოთ რა თქვენ ხომ ყველაზე საყვარელი ადამიანები ხართ
-მართლა? ჩვენ რომ გაგვაგრიელე?გაგრილება შენც არ გაწყენს ამით მადლობას გიბრუნებთ(ვთქვი მე და წყლით სავსე ბუშტიდან წყალი გადავასხი)-სანდრომ ამასობაში თვისი ბუშტი წყლით აავსო და გამოგვეკიდა გასაწუწად.მეც და ანასტასიაც ძალიან დავსველდით,რადგან სანდროს თავისი მეგობარი ბიჭებიც შეუერთდნენ ჩვენ კიდე ორნი ვიყავით რა უნდა გვექნა. ბოლოს მე ისე გამწუწეს რომ გეგონებოდა ძლიერ წვიმაში მოვყევი.ძალიან სველი ვიყავი მაგრამ არც სანდროს დააკლდა დასველება😁😁. რვა საათზე მეც და სანდროც სახლში უნდა ვყოფილიყავით ამიტომ სახლისკენ მე ანასტასია და სანდრო ერთად წავედით მე და ანასტასია ვლაპარაკობდით მაგრამ სანდრო ისე იქცეოდა თითქოს ვერც გვამჩნევდა. მოულოდნელად სანდროს მამა გამოჩნდა.
-სანდრო სველი რატომ ხარ!(ჰკითხა მამამისმა)
-გებიცები ეხლა ვიწუწავე ამ წამს დავსველდი(უთხრა სანდრომ და ამ სიტყვების თქმის დროს სახეზე ღიმილი დაეტყო,თითქოს ცალი თვალით ჩემსკენ და ანასტასიასკენ იყურებოდა)მე და ანასტასია იქაურობას მოვცილდით და სახლებში წავედით ამასობაში მოსაღამოვდა თმები გავიშრე მოვწესრიგდი და დავწექი ცოტა ხნით ტელეფონში ვიყავი მაგრამ ორშაბათი მოდიოდა და ადრე უნდა ამდგარიყავი რომ ისევ 12 კლასელებთან და ჩემს მეგობრებთან ერთად გაკვეთილზე ვმჯდარიყავი.
გაგრძელება იქნება დღე3
YOU ARE READING
წარსული ბრუნდება
عاطفيةაქ მაქვს წარმოდგენილი ჩემი ისტორია თუ რა მომხდარა ჩემს ცხოვრებაში ბედნიერი ან სევდიანი მომენტები, სიმართლე რომ გითხრათ საკუთარი თავის თვითონაც არ მესმის. ვისაც არ მოგწონთ ნუ წაიკითხავთ.❤