Yoktu

80 2 0
                                    

Ve büyük bir kahkaha attı. Evet bunu yapışımın kaçıncı senesi bilmiyorum ama konuşmama bir isim verip doğum gününü falan kutlamalıyım artık.

"Ne anlattım? " dedim sinirle yüzüne bakarken

"Sen..."

"Evet ben"

"Sen onu..."

"Asya! Söyle şunu! "

"Ekin! Hadi gidelim" büyük bir zafer kazanmış edasıyla önümde yürürken evet onu bogmak istediğim doğru. Yavaş yavaş, tadını çıkararak.
  ***

Biraz dolastıktan sonra bir cafeye oturmaya karar verdik. Siparişimizi verip beklemeye başladığımız anda Asya'nın telefonu çaldı. Arayan Selimdi. Dışarda konuşmaya karar vermiş olacak ki hızla kalktı ve bana "hemen geliyorum" diyerek dışarı çıktı. Selim 20 yaşında yakışıklı sayılabilecek bir çocuktu. Kısa bir suredir beraber olsalar da Asya'nın değer verdiği belliydi. Sonra gozlerim ellerimde bir noktaya takıldı. Ufak bir çizik... Ve bunun nasıl olduğunu hatırlamıyordum. Önemsemedim sonuçta ufacık bir çizikten ne olacaktı ki? Siparişler geldi ve ben kolamdan bir yudum alırken masada tek başına oturan kız birden dikkatimi çekti. Gözlerini masada bir noktaya sabitlemiş öylece bakıyordu. Sonra birden bana döndü. Irkildim. Gözleri çok açık bir yeşildi. Yüzü çok solgundu. Sanki, ölü yüzü gibi... saçları simsiyahtı. Göz göze geldiğimizde ben gerçekten irkildim. Şu an bakışlarını sabitlediği nokta benim ela gözlerimdi. Korktuğumu belli ettiğime emindim fakat o hiçbir tepki vermeden bana bakıyordu. Gelen sesle tekrar irkildim.

"Ekin?" Asya gelip karşıma oturduğunda şaşkın bakışlarını üzerimde hissettim. Niye baktığını biliyordum ama konuyu açmasın diye hemen değiştirdim.

"Hoşgeldin. Bir sorun yok değil mi neden aramış Selim?"

"Benim için yok da suratın için aynı şeyi söyleyemem. İyi misin? " Gözlerimi nihayet Asya'nınkilere çevirmiştim.

"İ-iyiyim bir şey yok. "

"Peki o zaman sana bir haberim var!  Tahmin et yarın kim geliyor?" O kadar heyecanlı konuşuyordu ki onu  dinleyebilmeyi gerçekten isterdim. Ama gözlerim hâlâ o masaya dönebilmek için çırpınıyordu. Nihayet Asya nefes almaya karar verdiğinde göz ucuyla masaya baktım. Ama... Nasıl?
Kız...
Yoktu...

TUZAKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin