2.Yanıma gel lix√

8 0 0
                                    

Felix...
Uyumuşum tamamen akşam olmuştu Hyunjin yanımdaydı onu gördüğümde çığlık atıcaktım ama kendimi bir şekilde durdurdum ama her ne olduysa hyunjin genede uyandı 

"Ne oldu Lix?"

"Lix?"

"Lix dedim hata mı yaptım?"

"Onu sadece arkadaşlarım der ve pek bilinmeyen bir adım"

"Bende nerden dediysem neyse Li-"

"Felix. Lütfen"

"Peki tamam."

Diyerek dudak büzdü üzülmüş numarası yapıyordu belliydi ama bu haline dayanamadım Ben bile dayanamıyordu ne oluyordu Bana?

"Tamam. Lix de"

"Lix. Ben çok sıkıldım"

"Hyunjin aslında benimde uykum kaçtı"

"Off ben aşağıya iniyorum geliyor musun?"

"Hastane kapalı değil mi?"

"Bu hastane sabaha kadar açık bir kaç doktor hemşire ve güvenlik var"

"Aaa neden ki"

"Bilmiyorum acaba sende inebilir misin ki"

"Bence boşver ben gelmeyim başımıza iş çıkartmayalım"

"Tamam. Lix şey seni hemen öyle kaybetmek istemem bana telefon numaranı ver konuşalım tabi istersen"

"Tabii istersen telefonunu ver ben kaydederim"

Kilit ekranını açtığımda bir köpek vardı çok sevimliydi muhtemelen onun köpeğidi köpeğe biraz baktıktan sonra telefon numaramı kaydederek Hyunjine verdim

"Teşekkür ederim senin gibi bir güzelliği kaybetmek istemem"
Diyerek gitti...

Kalpim atıyordu ama atmıyordu buneydi noldu birden herşey çok hızlı hemde çok napıcam ben Aşık olmazsam o yeter bana Aşık olunca çıldırıyorum saçmalıyorum

Ben bunları düşünürken aşağıda olan hyunjin beyefendi bana mesaj atmıştı
Onu hemen Hyunjinnie💗 diye kaydettim yakışır diye düşündüm

Hyunjinnie💗:
Yanıma gel lix...

Lix🎧:
Noldu Hyunjin?

Hyunjinnie💗:
Seni tanımadığım halde içimi sana dökmem gerek

Direk telefonu kapattım ve aşağı indim bir bankta oturuyordu yanına geçtim ne olduğunu büyük bir merakla merak ediyordum

"Şimdi sadece beni dinle lix..
Bunları kimseye anlatmazsın diye düşünüyorum çok tanımadığım halde"

"Seve seve dinlerim tanımak önemli değil bence yani evet bir tık önemli güvenmek için her neyse dinliyorum seni"

"Lix ben babamı yıllar önce kaybettim bir trafik kazasında babam gittikten sonra Annem hem Yeji'ye hemde bana çok baskı uyguluyor ben önemli değilim ama Yeji'nin üzülmesini asla istemiyorum o benim tek ama tek kardeşim Yeji okula gidiyor ben ise okulu bıraktım okumak istemedim ama sırf annemin yüzünden ona inat olsun diye geleceğimide çöpe attım sonra bir şirket açtım ve zengin oldum Annemi bir yere bırakamam bizle yaşıyor beni param için seviyor sana çarpamadan önce bu konu hakkında konuşuyorduk onun gülmesi için elimden gerekeni yapıyorum ama bence bence...fayda etmiyor onu odasında ağlarken gördüm napıcam ben napıcam ne edicem o halla mutsuz karanlıktan korkuyor çünkü annem onu hep sinirlendiğinde karanlık bir odaya atıyordu Annemi görünce ayakları titriyor...Lütfen bana birşey öner birşey yap aşağı inerken Yeji'yi gördüm sessizce ağlıyordu...

"Hyunjin...bence sen onu mutlu ediyorsun hiç görmedim ama bence çok ediyorsundur eminim ve Yeji'de güçlü bir kız tek yapman gereken o Anne denen vahşi kadını kendinizden uzak tutmak bunu yapmalısın sırf Annen diye ona acımamalısın bazı anneler anne olmayı bilmezler bilmiyorlar onu kendinizden uzak tutun..."

"Sanırım haklısın...hava iyice soğudu sen çık yukarıya bende Yeji'ye bakarım

Hyunjin..
Yeji'nin yanına gittim ağlarken uyuya kalmıştı onu burda tutmazdım Felix'in odasına götürsem daha iyiydi onu taşıyarak götürdüm

Kapıyı çaldım felix açtı Yeji'yi görünce sevindi o Yeji'yi çok seviyordu çok belliydi bende çok ama çok seviyordum

"Gel buraya koy burası rahat"

"Tamam şurda ki battaniyeyi versene şort giydi kesin üşüyordur"

"Peki al şöyle"

Bana verdi örterken bile gözlerim ondaydı o çilleri beni deli ediyordu keşke daha yakın olsaydık eyer daha yakın olursak pelkide tüm sıkıntılarım giderdi zamanla umarım...

"Sende buraya geç ve kendini üzme Bazı abiler var cidden çok kötüler ama çok..."

"Teşekkürler...derdimi dinlediğin için..."

"Birşey değil her zaman"

Don't say it's over | HyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin