1.Hastane√

9 0 0
                                    

Felix:
Yorgun bir şekilde araba sürüyordum kendimi tamamen kaybetmiştim bugün çok yoruldum kaza yapıcaktım sanırsam midem çok bulanıyordu ve çok geçmeden korktuğum başıma geldi kaza yapmıştım nasıl olduğunu bile anlamadım benden küçük bir kız arabadan indi ve yanıma geldi

"Beyefendi iyimisiniz sorun yoktur umarım"

Ondan sonrada neredeyse benden daha büyük görünen birisi arabadan çıktı

"Beyefendi iyimisiniz lütfen cevap verin"

Bu kızla aynı soruyu sormuştu fakat ben çoktan bayılmıştım ne olduğunu bile anlamadım birden bire gözümü hastanede açtım

"Beyefendi iyimisiniz?"

"Başım ne oldu bana..."

Bir kaç saat sessiz kaldım ne olduğunu anlamaya çalıştım herşey yavaş yavaş anlayarak özür dilemeye başladım


"Ahh! Kahretsin! Özür dilerim gerçekten midem çok bulanıyordu o an araba sürmemeliydim benim hatam"

"Hayır! Sizin suçunuz değil asıl biz özür dileriz abimle birşey konuşuyorduk ve abim araba sürdüğünü bile unuttu"

"Ve abim araba sürdüğünü bile unuttu"

Bu sözden sonra gülmeye başladım nedensizce komik gelmişti kendimi durduramıyordum bile

"Özür dilerim hemde çok ama çok komik geldi bu arada sizin suçunuz değil"

"Teşekkürler! gülüşünüz çok güzel bu arada size beyefendi demek yerine adınızı öğrenebilirmiyim? Bir sakıncası yoksa"

"Adım Lee felix peki sizin adınızı öğrenebilirmiyim küçük hanfendi"

"Hwang yeji ayrıca küçük olduğumu nerden anladınız"

Tam cevap vericektim ki içeriye sanırım ölüme bile değecek bir adam girdi sanırım Yeji'nin abisiydi napıcağımı bilemedim o an hiçbirşey hissetmedim HİSSEDEMİYORDUM

"Merhaba Geçmiş olsun sizin arabanızda bir kaç hasar vardı bende onu araba konusunda çok yetenekli bir arkadaşıma teslim ettim bunu lütfen bir özür olarak anlayın"

"Bu arada adım Hwang Hyunjin adınızı öğrenebilirmiyim bir sakıncası yoksa"

Sanırım bunlar ailecek insanların sakıncalarını öğrenmeye çalışıyorlar veya çok nazik bir ortamda büyütülmüşlerdi

"Bende Lee Felix"

'Güzelliğiniz kadar güzel adınızı varmış "

O an nefesim kesildi sessiz kaldık ama kardeşi Hwang Yeji sessizliği bozdu

"Abim gay herkese yavşıyo"

Kardeşini mıncıklayarak

"Buda beyinsiz boş boş konuşur"

'Abii canım acıyo bırakk"

Ben ise sadece kahkaha atıyordum hiç bitmeseydi keşke bu kahka ama içeriye polis girerek bir anda sessiz olmuştuk

"Lee Felix bildiğimiz kadarıyla Hwang Hyunjin size arabasıyla çarpmış ondan şikayetci misiniz?"

"Hayır memur bey aksine ben midemin bulandığı ve yorgun olduğum halde o an araba kullandığım için özür dilerim"

"Peki tekrardan geçmiş olsun"

Diyerek çıktı nedensizce çok huzurlu hissediyordum bütün yorgunluğum gitmişti

"Teşekkür ederiz Bu arada doktorla konuştum bir şeyin yokmuş sadece bir kaç ilaç yazdı onlarıda ben aldım Arabamda senin araban benim arkadaşımda ya seni nereye götürceksen bırakırım"

"Teşekkürler peki şuanda çıkamaz mıyım?"

"Doktor bekle dedi ben bir kaç işlem yapıcam yarın sabah muhtemelen çıkacaksın Hastaneden"

Kafamı salladım onlarda çıktı bende yorgun değildim ama aşırı derecede uykum vardı biraz yatmak iyi gelecekti

Don't say it's over | HyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin