មីនៗស្លូរទេមិនសូវចេះសរសេរភាគទារុណកម្មប៉ុន្មានទេ
"ដៃណាដែលនាងហ៊ានយកទៅវាយគេ"ជុងគុកនិយាយទាំងអូសកាំបិទចុះមកកាត់តាមដៃស្រឡូនរបស់នាងធ្វើឲ្យKiraកាន់តែភ័យ
"កុំអីខ្ញុំសុំអង្វរ"ដោយឃើញថាជុងគុកចេះតែអូសកាំបិតចុះមករកម្រាមដៃរបស់នាង គីរ៉ាក៏និយាយអង្វរ
"ហុឹម..ជ្រិច..ឆ្វាច់..អាយ~~ហុឹក.ៗ"ម្រាមដៃកូនរបស់នាងក៏ដាច់ជ្រុះទៅលើឥដ្ឋបាញ់ឈាមចេញមកយ៉ាងគួរឲកយញញើត តែរាងក្រាស់បែរជាធម្មតាមិនញញើតនឹងវាសូមបីបន្តិច
"អួយ~ហុឹកៗ..ដោះលែងខ្ញុំទៅ..ខ្ញុំសូមអង្វរ....ហុឹក..ខ្ញុំខុសហើយ..ដោះលែងខ្ញុំទៅ...ហុឹកៗ"
"ដោះលែងនាងហេ៎ស ងាយពេកទេដឹងយើងមិនទាន់លេងឆ្អែតផង"ជុងគុកនិយាយទាំងញញឹមចុងមាត់
"ឆ្វាច់...អាយ~ឆ្វាច...អាយ~..ហុឹក..ហុឹកៗឈឺណាស់..ហុឹក.."នាងក៏ស្រែកមកម្ដងទៀតនឹងយំដោយក្ដៅឈឺចាប់នៅពេលដែលម្រាមបន្ទាប់ត្រូវបានដាច់ដោយស្នាដៃជុងគុក
"ហុឹស..នាងគួរតែដឹងហើយហ៊ានប៉ះពាល់មនុស្សរបស់យើងលទ្ធផលវាមិនល្អទេ "នាយនិយាយទាំងញញឹមបែបសាតាន់ មើលទៅវាពិតជាឃោរឃៅណាស់
"ឆ្វាច់..ជ្រិច អាយ~ខ្ញុំ ហុឹក..ដឹងខុស..ហុឹក..ហើយ..ទុកជីវិត..អឹក..ឲ្យខ្ញុំផង.. ហុឹក.."នាងក៏និយាយដាច់ៗពេលដែរមានអារម្មណ៍ថាអស់កម្លាំងពីខ្លួនទៅហើយព្រោះតែឈាមហូរមិនឈប់ឡើងចង់អស់ពីខ្លួន
ជុងគុកក៏ចេះតែបន្តកាត់ដៃរបស់នាងម្ដងមួយម្រាមៗរហូតដល់ម្រាមចុងក្រោយ រាងក្រាស់ក៏យកកាំបិតទៅសង្កត់លើមុខរបួសរបស់នាងឲ្យវាហូរឈាមមកថែម
"ហុឹក..អឹក..សម្លាប់..ខ្ញុំ..តែម្ដង..ហុឹក..ទៅ..ហុឹកៗ"គីរា៉និយាយទាំងសមហលេងខ្សាវៗព្រោះឈាមហូរច្រើនពេក មុខនាងពេលនេះស្លេកស្លាំងអស់ទៅហើយ
"ហុឹសៗ Bin"ជុងគុកសើចរហុឹសហើយក៏ហៅបីនដែលឈរជិតនោះ
"បា..បាទចៅហ្វាយ"បីនក៏ដលរមកជិតរាងក្រាស់ គេមិនដែលឃើញជុងគុកឃោរឃៅដល់ថ្នាក់នេះទេពីមុនមកនោះ
"ទៅយកទឹកអំបិលមក"នាយនិយាយទាំងញញឹមចុងមាត់មើលទៅKira
"បាទចៅហ្វាយ"ថាហើយបីនក៏ចេញទៅ មួយសន្ទុះក៏មកវិញជាមួយទឹកអំបិលមួយធុង
"មកដល់ហើយចៅហ្វាយ"
"ជះ ទៅ "
"បាទ"
"កុំ..កុំ..កុំអី..ឈូ..អាយ~ហុឹក..ផ្សារណាស់..ហុឹកៗ.."នាងព្យាយាមនិយាយហាមទាំងសម្លេងខ្សាវៗតែមិនបានផល គ្រាន់តែទឹកអំបិលដល់ខ្លួនភ្លាមនាងក៏ស្រែកមួយអស់សម្លេងព្រោះតែផ្សារពេក(របួសឡើងពេញខ្លួនទៅមិនឲ្យផ្សារទើបចម្លែក🌚)
"ហុឹសៗ"ជុងគុកក៏សើចសមចិត្តពេលឃើញនាងចាប់ផ្ដើមដង្ហើមចង្រិត មិនយូរនាងក៏ដាច់ខ្យល់ស្លាប់ទាំងវេទនា(អាណិតអត់អ្នកអាន)
"យកនាងបោះចូលអាងក្រពើទៅ"ពេលឃើញនាងស្លាប់ហើយជុងគុកក៏បញ្ជារទៅបីន ហើយក៏ដើរចេញទៅ
"បាទចៅហ្វាយ"បីនក៏បញ្ជារកូនចៅក្រោមឱវាទឲ្យរៀបចំបន្ត
ឯរាងក្រាស់ក៏ទៅសម្អាតខ្លួនមុននឹងឡើងទៅរករាងតូចនៅខាងលើ
ក្រាក..ក្រិប...
"លោកមកវិញហើយហ៌"គ្រាន់តែរាងក្រាស់ចូលមកដល់ភ្លាមរាងតូចក៏សួរភ្លែត
"ហុឹម..សឺត...នឹកណាស់"ជុងគុកក៏ចូលទៅឱបថើបនឹងពោលពាក្យនឹកទាំងទើបឃ្លាតគ្នាមិនប៉ុន្មានផង
"លោកលែងសិនទៅថប់ដង្ហើមណាស់"ព្រោះតែជុងគុកឱបខ្លួនរឹតខ្លាំងពេកទើបថេយ៍ប្រាប់ឲ្យលែង
"បាទបងសុំទោស សឺត..បាត់ឈឺឬនៅ"ជុងគុកក៏ប្រញ៉ាប់ដកដៃនឹងសុំទោសរាងតូចយ៉ាងលឿនហើយក៏ថើបកន្លែងដែរមានស្នាមនោះមួយខ្សឺតទើបសួរដោយការបារម្ភ
"បាត់ហើយ"
"ហុឹម..បងសុំទោសដែលការពារអូនមិនបានល្អ បណ្ដោយឲ្យនាងធ្វើបាបអូនបាន"ជុងគុកនិយាយដោយសម្លេងស្រាលៗហើយក៏អង្អែលមុខថេយ៍តិចៗ
"មិនមែនជាកំហុសរបស់លោកទេ"
"ហុឹម..សឺត...អូនចង់ទៅណាដែរទេចាំបងជូនទៅ"នាយថើបថ្ងាសរាងតូចមួយខ្សឺតហើយក៏សួរបន្ត
"គឺ..ចង់ទៅទិញរបស់ខ្លះ ជូនទៅបានទេ?"
"បានតើ តោះ"ថាហើយជុងគុកក៏កាន់ដៃថេយ៍ចុះទៅក្រោម នឹងបើកអានទៅផ្សារទំនើបបន្ត ដោយមានឡានកូនចៅបើកតាមផងដែរ
#មកដល់ផ្សារទំនើប
ជុងគុកក៏កាន់ដៃថេយ៍ចូលទៅធ្វើឲ្យអ្នកនៅទីនោះសម្លឹងមើលមក នឹងខ្សឹបខ្សាវគ្នាតែនាយមិនខ្វល់ រាងក្រាស់ក៏នាំរាងតូចចូលហាងមួយដែលជារបស់គេ (មិនមែនគេគំរះទេមកពីរាងតូចចង់ចូលហាងនឹង)
"ជំរាបសួរចៅហ្វាយ "ឮ staffនិយយាបែបនេះថេយ៍ក៏ងាកមកមើលមុខជុងគុកយ៉ាងលឿន
(ទៅទីណាក៏មានកន្លែងរបស់គេដែរហេស៎)រាងតូចបានត្រឹមតែនិយាយក្នុងចិត្តមិនហ៊ានបញ្ចេញមកក្រៅ
"ហុឹម...យកចៅហ្វាយតូចនាងទៅរើសសម្លៀកបំពាក់ទៅ"ជុងគុកនិយាយបែបនេះធ្វើឲ្យនាងឆ្ងល់ជាខ្លាំងតែមិនហ៊ានសួរ
"ចា៎ស សូមអញ្ជើញខាងនេះអ្នកប្រុស"នាងឆ្លើយដោយឱនគំនាបបន្តិចរួចក៏នាំផ្លូវរាងតូច
ថេយ៍កំពុងតែរើសរបស់របរសុខៗក៏មានមនុស្សស្រីម្នាក់មកអូសក្រឡាជុងគុក
សូមរង់ចាំទស្សនាភាគបន្ត.....
Like and share
Commentsម្នាក់មួយផង
បើខុសទាស់ត្រង់ណាសូមអធ្យាស្រ័យផងណា
និពន្ធដោយ:Min Li
រក្សាសិទ្ធិដោយ:Wang Xiao Li
YOU ARE READING
រឿង សំណព្វចិត្តម៉ាហ្វៀ ❤️
Contoសួរស្តីអ្នកទាំងអស់គ្នា នេះជារឿងបែបស្នេហាសុីជម្រៅរវាងមនុស្សពីរនាក់ដែលស្រឡាញ់គ្នាខ្លាំង ដែលកើតឡើងពីមនុស្សពីរនាក់ដែលទើបនឹងជួបគ្នា ថែមទាំងជាម្ចាស់បំណុលនិងកូនបំណុលទៀតផង "ដឹងហើយមែនទេប៉ះមនុស្សរបស់យើងលទ្ធផលវាយ៉ាងមិច😏"ជុងគុក ...... "យើងមិនមែនជាមនុស្សដូ...
