Merdivenleri korkak adımlarla çıkarken sürekli "Acaba beni hastahaneye kapatırlar mı ? " diye düşündüm. Ve en sonunda geldim. Doktor Buse Çetin. İsmi ilk seferde ilgimi çekmişti. Nasıl biri olduğunu merak ediyordum. Kapıyı açıp içeri girdim. Güzel bir etek giymişti. Üstüne fularıyla uyumlu bir gömlek vardı . Saçları upuzun ve bukleliydi. İncecik vücuduyla çok güzel bir kadındı. İçeri girdiğimde beni kırmızı bir koltuğa oturttu ve ismimi sordu. Albina dedim ürkek bir ses tonuyla. İlk başta herzaman olduğu gibi ismimi anlamadı . Tekrar sordu ve ismimi heceledim. "Ben Çerkezim. Albina Çerkez ismi. O yüzden ismim biraz garip."dedim bir çırpıda. "Öncelikle senin ismin çok güzelmiş. Benim adım da Buse. Sakın burda olduğun için kendini "deli" gibi hissetme. Sen sadece yardıma ihtiyacın olduğu için buradasın ve bende sana yardım edeceğim. Kabul mü?" diye sordu. Kadını ilk görüşte sevmiştim. Sanki zihnimden geçenleri okumuş buna göre bana açıklama yapıyordu. Biraz şaşırdım ama artık içim rahatlamıştı."Kabul" dedim."O zaman anlatmaya başla bakalım. Kendimi bildin bileli neler yaşadığını hepsini duymak istiyorum. Bana güvenebilirsin. Konuştuğumuz hiçbirşey sen istemediğin sürece bu Kapıdan dışarı çıkmayacak." Bunun üzerine bende ağlamaklı bir ses tonuyla "benim doğumum aslında annemin ölmesine sebep olmuş ve bunu Babam,babaannem,dedem herkes benden sakladı. Tamam,benim üzülmemem için söylememiş olabilirler ama benim bilmem gerektiğine inanıyorum. Annesiz bir yaşam çok kötü hatta berbat. Bazen babam beni parka götürdüğünde oradaki çocuklar koşup annelerine sarılırdı.Bense onları imrenerek izlerdim. Bunun nasıl bir şey olduğunu sen bile anlayamazsın.tabii sende annesiz büyümemişsen."sözlerini bitirdiğinde artık hüngür hüngür ağlıyordum
. Ve gittikçe şiddeti artıyordu.
Lütfen beğensenizde de beğenmeseniz de yorumlarınızı bekliyorum. Tabii, küçük yıldızlarınızıda. Umarım beğenirsiniz. :):):)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tesadüf ...
Romance"Tanışmak" kaderdir. "Arkadaşlık" seçim. "AŞIK" olmak ise tamamen tesadüf