𝐩𝐲𝐬𝐜𝐡𝐨𝐥𝐨𝐠𝐢𝐬𝐭 𝟐/𝐭𝐨𝐦 𝐟𝐞𝐥𝐭𝐨𝐧

|24|

MEDYAYA ÖLÜRÜMM!

T:Tom Felton
C:Cassius
C: Calista North

Breakfast

Kekimizden yemiştik ve şimdi de bir film izliyorduk,
telefonumun çalması ile koltuğun kenarından telefonumu almıştım.

Annem arıyor...

Tom'a baktım.

-"annem arıyor."

T: aç istersen.

Telefonu açıp kulağıma götürdüm.

C: kızım, uyumuş muydun?

-"yok, Tom'la birlikte film izliyoruz."

C: tamam, ben bugün eve gelemeyeceğim haber vermek için aradım.

-"bir sorun yok değil mi?"

C: hayır hayır yok.

-"tamam görüşürüz."

C: görüşürüz güzelim.

Telefonu kapatıp kenara koydum, bana merakla bakan Tom'a döndüm.

-"annem bu akşam gelmeyecekmiş."

T: istersen bu gece burada kalabilirim?

-"olur."

Gülümsedi, koltuğun kenarındaki battaniyeyi açıp ikimizin üstüne örttüm.
Gözlerimi filme çevirmiştim.

-"ne olursa olsun adamın kızın arkasında olup desteklemesi çok hoş."

T: öyle, ama kızın da değer verdiği belli.

-"hiç gösteremiyor ama."

T: belli edemiyor ama anlaşılıyor.

-"öyle miymiş?"

T: öyleymiş.

Gülümsedim ve kafamı geriye yasladım mayışmıştım, gözlerim yavaşça kapanırken battaniyeye daha çok sarıldım, uyku beni içine çekerken ona sadece uyum sağlamıştım.

Tanrısal Anlatım...

Miranda çoktan uyumuştu ama film Tom'un dikkatini çok fazla çektiği için Miranda'nın uyuduğunu farketmemişti, yavaş yavaş Tom'a uyku bastırması ile gözlerini kolundaki saatine çevirmişti, saat 1'e geliyordu. Eh normaldi hastane de o kadar vakit geçirmişlerdi yemek yemişlerdi ve daha sonra Miranda ile vakit geçirmişti.

T: Miranda uyusak m-

Tom kafasını Miranda'ya çevirdiğin de uyuduğunu yeni farketmişti, vücudunu ona çevirmiş izlemeye başlamıştı, Tom elini yavaşça Miranda'nın yüzüne koymuştu, Miranda'nın yüzünün önüne gelen perçemi yavaşça yüzünden çekmiş kulağının arkasına sıkıştırmıştı.
Miranda ona vücudunu, saçlarını ve daha bir çok yerini sevmediğini söylemişti zamanında ama Tom onun bütün sevmediği yerlerini çok seviyordu, fazla seviyordu.
Tom ezberlemek istercesine gözlerini Miranda'nın yüzünde gezdiriyordu.
(I'VE GOT MY EYE ON YOU!)
Miranda'nın üstündeki battaniyeyi alıp katlayıp kenara koymuştu, Miranda'yı uyandırmayacak bir şekilde onu yavaşça kucağına almış odasına götürmüştü, yavaşça yatağa bırakmıştı, yorganı üstüne örtüp eğilmişti, anlına hissedilmeyecek kadar küçük bir öpücük kondurmuştu ve hemen geri çekilmişti. Odadan tam çıkacaktı ki odada biraz gözlerini gezdirdi şu an odayı sadece camdan giren ay ışığı parlatıyordu.