Hayatın doruklarında

1-)ÇARPIŞMA (BAŞLANGIÇ)

Merhaba ben Hayat 19 yaşında eskisehirde üniversiteye yeni başlamış bir kızım ve bende lanet olası niktalopi var (karanlıkta körlük) bu gecelerimi mahvediyor tam bir zulüm

Evin içinde kalkar kalkmaz sebebsiz yere "günaydın" diye bağırdım bu gün yeni bir başlangıç içindeyim bu yüzden olabildiğince olumlu olmaya çalışıcam

Annem panikle odaya girdi "Kızım sen manyakmısın korkuttun bir şey oldu sandım"

"Bişey olmadı sadece bu gün ilk günüm ve fazlasıyla enerjik olmayı hedefliyorum" manyağım ben diyemedim

"Peki kızım anladım kahvaltıyı hazırlamaya gidiyorum deli deli bağırma gel hızlıca" odadan çıktığını duydum

"Tamaam" yataktan kalktım ve lavaboya girdim yüzümü yıkadım parfüm sıktım nedenini bilmez bir şekilde ve çıktım mutfağa geldiğimde elimle sandalyeyi yokladım bulunca yavaşça oturdum masada kim var kim yok bakmadan başımı masaya koydum hala kendime gelememiştim

"Günaydın fıstığım" babamın sesini duyunca şaşırdım ve ona baktım şaşkınlıkla

"Evde olucağını beklemiyordum" koşup sarıldım

" Yavaş dikkat et bu hafta izinliyim okula seni ben bırakıcam bu gün hadi kahvaltını et hazırlan sonra" babamı kısaca tanıtıyım o askeriyede deniz altı subayıdır bazen haftalarca gelmiyor...

"Tamam" bir süre sonra kahvaltıyı bitirdik özlem giderdik ve okula hazırlanmak için odama çekildim

Yırtık kot pantolon ve sweatshirt giydim ve odadan çıktım kapının önüde ayakkabılarımı giydim ve beklemeye başladım

"Babaa hazırım ben"

"Geliyorum şimdi"

"Acele et geç kalıcaz" evden apar topar çıktı beresini ters takmıştı ve farkında bile değildi arabayı çalıştırdı kikirdiyerek araca bindim ve yola çıktık

"İndiğimde bereni düzeltmeyi unutmamalısın

"Kızım çok kötüsün niye şimdi söylüyorsun"

"Çünkü önceden söylesem seninle eğlenemem" gülüşerek yola devam ettik üniversitenin tam önünde indim babama veda ettim ve içeri girdim sınıf kapılarında yazan ders isimlerine bakıyordum önüme bakmadan yürüdüğümün farkında bile değildim ki on saniye sonra kendimi bilmediğim bir şeye çarpmış yerde buldum

"Dikkat etmelisin biraz körmüsün anlayamadım direk bilerek üstüme gitmene bakarsan anlaşılan körsün" sesi tok ve sakindi

"Özür dilerim sınıfımı arıyordum önüme bakmıyordum" silkelenip ayağa kalktım ve sese doğru baktım 1,70-1,80 arası boylarda kıvırcık kumral saçlı mavi gözlü birisi vardı "tekrardan özür dilerim ben hayat" elimi uzattım tereddütle

Elimi tuttu "adım doruk tanışmamız garip ama akılda kalıcı oldu sen iyisin değilmi"

"Evet iyiyim önüme bakmam lazımdı"

"Lazımdı" dedi alaycı bir gülümsemeyle

"Başka bir zaman görüşürüz gitmem gerekiyor" galiba hafif panik yapmıştım

"Görüşürüz"dedi yanından geçtim ve yürüyerek uzaklaştım arkamdan beni izlediğine emindim

Bu sefer arada önüme bakarsak sınıfımı aramaya başladım buldum ve en arka tarafa oturdum hocalar gelene kadar masaya başımı koydum ve gözlerimi kapattım ve açtığımda karşımda beni seyreden bir kız gördüm yerimden sıçradım direk

"korkuttum'mu özür dilerim ben neşe yalnız ve uyur bir halde olunca merak ettim seni" bir süre bakındım ona ve uyku mahmurluğunu üstümden atıp cevap verdim

"biraz ürktüm karşımda beklemiyordum seni adım hayat her merak ettiğini böyle yakınından dikizliyormusun" hiç bozulmadı ve yanıma oturdum

"hayat neşeye kavuştu desene" kikirdedim nedensizce

"evet öyle oldu galiba"

-------------------------------------------------------

İlk bölümü ve harika ilerliyiceğini umuyorum iyi okumalar