ACI YOL

çocukluğum

Hiç düşündünüz mü bir insan neden her şeyden vazgeçecek hâle gelir neden dolu dolu yaşamak varken bir avuç toprağın altına girmek ister önünde koca bir bahar varken kedini soğuk bir odaya hapis eder  jiyan nın hayatına anlatacağım size Jiyan henüz küçük bir kız çocuğu idi fakat yaşıtlarına nazaran adeta dünyanın yükü omuzlarında idi henüz 17 yaşındaki idi fakat büyükleri çocukluğunu öldürüp bir an önce büyümesini istiyordu doğduğundan bu yana kendisine ev işi öğretilmiş idi adeta beklentiler üzerine dünyaya gelmişti Jiyan(Mizgin, Ahmet, Mustafa) adında 4 çocuklu bir ailenin ilk kız çocuğu idi ağbisi maddi durumlarından dolayı okuyamamış fakat onun okuması için her şeyi yapabilecek bir ağbi idi fakat babasının gözbebeği Jiyan dı işten dönünce Jiyanın elinden içtiği çay âdete bütün yorgunluğunu alıyordu tabi arada Ahmet bu görüp kıskanç bir o kadar da gülümser bi  tavırla ohh baba kız yine bir araya gelinmiş Jiyan kardeşlerine bakmakla ve ev işleri ile her bir gününü bir birer öldürüyor du duygularını düşüncelerini önemseyen yoktu varlığından kendisi bile habersiz idi bir yandan ise okulu ileride başkasına bağlı kalmadan bir erkeğin boyunduruğu altında değil de kendi ayakları üzerinde durmak istiyordu içine kapanık insanlardan uzak biriydi çünkü insanlar kirliydi hislerin değerini bilmez kırıp giderlerdi aşkına olduğunu bilmez bir yaşta herkes 1 hayat yaşarken o yüzlerce hayat yaşıyordu kitaplara aşina her kitabın kahramanı kendisiydi hangi kitabı açarsa açsın kendisini bulur kendisini hayal ederdi güzel bir yani sürekli kazanan o fakat sürekli kaybeden de oydu yaşıtları dışarıda oyun oynamak la vakitlerini öldürürken o geleceği hakkında planlar yapıyordu yaşına göre düşünceleri olgun idi belki de onu bu duruma yaşadığı zor hayatı getirmişti yaşıtları aşk meşk gibi çocukça düşünceler ile yanıp tutulurken o kendini kurtarma derdinde idi çünkü biliyordu ki okumazsa babası belli bir yaşa geldiğinde onu istemediği bir adama verecekti aile bağı çok zayıftı annesi bütün ev işlerini ona yaptırıyor du kendisi ise sabah akşam koymuşlar ile dedikodu yapardı annesinin insanların arkasından konuşması jiyan"ı ne kadar hüsrana üretiyor olsa da annesinin yapısı bu idi değiştiremez"di bu saaten sonra jiyanın annesi küçük yaşta evlenmişti fikri sorulmadan isteği olmadan resmen satılmıştı pazardan hayvan alır gibi kız almışlar dı eğer Jiyan kendini bu hayattan kurtarmaz sa annesi ile aynı kaderi paylaşacaktı bu yüzden çocukluk yıllarını derslere kitap okumaya harcamıştı notları yüksekti sınıfı 1. Si idi  YKS ( üniversite ye geçiş sınavı) na 3 gün vardı canla başla çalışıyor du  sabah erken kalkıp çalışırdı gece geç saatlere kalırdı başaramaz ise neler olacağını bilerek kendini derslerine adamıştı sema diye bir arkadaşı vardı onun aksine sema hayat dolu biriydi umursamaz arkadaş çevresi geniş bir kız dı her fırsatta jiyanı arkadaş ortamına dahil etmek istiyordu jiyan ise sürekli gelemem diye meşgul olduğunu belirtir di hatta sema çoğu zaman profesör mü olacaksın gençsin senin de yaşamaya hakkın var kendini hapis etme diye Jiyan ise onu dinlemez geleceği için çabalar dı sınav günü gelip çatmıştı gelmişti heyecanı yoktu fakat içinde kaygı vardı ya bu çabam boşa giderse diye bilmediği tanımadığı bir adama eş demek istemiyordu biraz kaygılı bir şekilde sınava girdi....