BOOK 1: The Gutsy Madeline

CHAPTER 4

CHAPTER 4:

Nagtama ang kanilang mga mata at parang tumagos sa kaloob-looban niya ang yonder blue nitong mga mata with shades gray. First time niya makakita ng ganitong klaseng mga mata. Literally, umawang ang bibig niya kasabay ang malakas na kabog ng dibdib. Dahil sa gulat, hindi agad siya nakakurap. And it was too late to look away dahil mismo ang mga mata niya ay naglakbay sa buong features ng mukha nito.

Her nose is literally pointed in a manly feature, her thick eyebrows are well-shaped, and her pinkish and moisture lips added more attraction to his god-like face. His jaws is moving and it makes her stomach flinched. Matataas din ang mga pilik mata nito, suplado ang mukha ngunit ubod ng gwapo. It was not just gwapo, he's more than that, and she could not explain. He is a drop-dead gorgeous handsome man alive that she had ever seen in her entire life.

Katulad ng mga lalaking bida sa mga action movies. May mga maliliit na balbas sa ibabaw ng mamula-mulang labi nito na halatang bagong tubo, even on his jawline, papunta sa patillas nito. He had also a clean cut, manipis sa gilid at konting buhok sa ibabaw, very formal hairstyle. He had a mixed complexion of an Asian and Caucasian skin-type, pero mas lamang ang Asian dahil hindi naman ito kaputian. To be honest, mas maputi pa siya. Higit sa lahat, matangkad at may magandang pangangatawan na halatang batak sa workout. Medyo fit pa sa katawan nito ang kulay grey nitong suot, with matching plain black short na above knee ang haba na halata ang umbok ng pagkalalaki nito. She suddenly looked away to hide her discomfort. He is literally staring at her from head to toe, unmoving, at tila binabasa nito ang buong pagkatao niya sa klase ng titig nito. Her heart flipped and suddenly she didn't know what to do.

"You broke the bowl." The guy talked. Coldly. Literal na cold. Ilang beses pa siyang kumurap bago bumalik sa realidad.

Bumuka ang bibig niya sa nais na sabihin pero the truth is hindi niya talaga alam kung ano ang sasabihin. Saka pa siya nagising sa katotohanan na nabasag na pala ang bowl sa sahig at hindi niya alam kung saan siya nagulat, sa nabasag na bowl o sa lalaking nasa harap niya ngayon? She cannot even speak. Tila natulala lang siya at wala sa sarili. Hindi kaya sa guwapo nito kaya siya natutulala na parang timang?

"Fuck! You're bleeding."

Hindi na siya nakareact nang biglang lumapit ito sa kanya at hinawakan ang binti niya at itinaas ito ng kaunti. Bigla siyang napahawak sa gilid ng sink upang huwag mitumba dahil tila nakuryente siya sa mainit na palad na dumapo sa kanyang balat. Nakita niya ang dugo na dumaloy sa kanyang paa. Paano siya nagkasugat nang hindi niya napapansin? Nakita niya ang mga basag na parte ng soup bowls sa sahig. Makapal kasi ang bowl pero dahil bigla niyang nalaglag ito sa sahig, tumama ang malaking basag nito sa malapit sa kanyang ankle, sa joint na part ng kanyang paa. And she was not even bothered dahil mas nagulat siya sa lalaking nasa harapan niya na walang kaimik-imik na nakatitig at nanunuri sa kanya kanina.

Siya ba si sir Joseph? Tanong niya sa sarili. Tila unti-unti na siyang natatauhan. He also looks familiar to her.

"Such clumsy." He hissed. Hindi siya nakahuma nang bigla siyang buhatin nito at walang imik na pinaupo sa bakanteng couch. Bumaliktad yata ang mundo niya at wala siyang ibang ginawa kundi titigan lang ang lalaki sa mukha, sa kamay, sa braso nito, sa suplado nitong kilay. Para lang din siyang papel na ipinatok sa malaking couch at agad na bumalik ito sa kusina para kumuha ng fist aid kit.

"Ahm, sir ako na po." Konting-konti na lang talaga bibigay na ang puso niya. Her hormones are panicking. Sinubukan niyang bawiin ang binti nang ipatong nito sa matigas na tuhod para gamutin pero wala siyang nagawa dahil sadyang malakas ang mga lalaki at hindi na niya nagawang makipaglaban pa.

The guy seems annoyed. Napalunok siya dahil nang sulyapan siya nito saglit at nagtama na naman ang kanilang mga mata at ito na naman ang pakiramdam na tila gumalaw ang tiyan niya na parang hinahalukay, pumintig ng malakas ang kanyang dibdib, at parang may magnet ang mga mata nito na hinihila siya papalapit. Pero dahil saglit lang naman, nabitin siya at mariing napapikit. Nawala yata siya sarili.