My Best Friend's Love 𐤀 Taekook

1

"Tedavi olmak istediğini sanıyordum."

Yakın arkadaşım elinin hüzünle kalbindeki ameliyat izine görürdü, dikişleri o kadar fazlaydı ki bazen giydiği kıyafetler izleri kapatmaya yetmiyordu.

"İstiyorum zaten."

"Korkuyor musun?"

Yanıma biraz daha yaklaşarak önümde bağdaş kurdu, elimi tutup kendi elleri arasına aldı. Gözlerime o kadar derin bakıyordu ki bir şeyler söyleyeceğini anlıyordum.

"Daha önce çok ameliyat oldum Jungkook. Sorun ameliyat olmak değil, sorun Amerika'ya gitmek."

"Sana her türlü destekte bulunucağım. Yemin ediyorum bir saniye bile telefonumu yanımdan ayırmayacağım, asla yalnız hissetmeyeceksin, yeterki ameliyatını ol."

Küçüklüğümüzde dışarıda oyun oynarke  bir anda bayılınca neye uğradığımı şaşırmıştım, yalnız olmanın verdiği korkuyla da bütün vücudum titremeye başlamıştı. O anı hala hatırlıyorum, küçük güçsüz kollarıma rağmen Hoseok'u evine kadar taşıyıp hastaneye ulaşmasını sağlamıştım.

O gündür Hoseok bir saniye geç nefes alsa bir şey oldu sanıp telaşlanıyorum.

"Teşekkür ederim ama demeye çalıştığım bu değil."

"Sorun ne o zaman? "

Yanakları gittikçe kızarmaya başlamıştı. Geleçek şeyi gerçekten çok merak ediyordum, neden yıllardır beklediğimiz bu fırsata üzülmüştü?

"Ben sanırım aşık oldum Jungkook, gidemem. Aklımdan bir saniye bile çıkmayan biri varken ölümümü getirecek ameliyatı olmaya gidemem."

Gözlerinden yaş gelmeye başlamıştı, hatta öyle bir ağlamaya başlamıştı ki benim kalbim sıkışmıştı.

"Hoseok..."

"Ben onu bir daha görmek istiyorum, ölemem Jungkook."

Gözyaşlarını silip ona sıkıca sarıldım "Şunu söylemeyi kes ölmeyeceksin tamam mı? O çocuğu tekrar görmen için her şeyi yapacağım ama sende yarın ameliyatını olmaya gideceksin."

Sarılmamızı bozan o oldu gözyaşlarını silip dikleşti söylediklerim onu sevindirmiş olacak ki ufak da olsa gülümsedi.

"Gerçekten yapar mısın bunu?"

"Tabi ki, hadi anlat onu."

Bana sıkıca sarılıp yatağa düşmemizi sağladı, kafamı yastığa koyduktan sonra gözlerine dalıp onu dinlemeye başladım.

O olmasa ne yapardım. Ona sürekli ameliyatının iyi geçeceğini söylüyordum ama tam tersini düşünmekten kafayı yiyecektim.

"Kardeşimle markete gitmiştim küçük velet gördüğü her şeyi kuçağıma atıyordu o an gıcık olmuştum ama nerden bilirdim o küçük velet sayesinde hayatımın aşkıyla karşılaşıcağımı?"

Tanrım ilk görüşte aşık olmuştu ve şuan o kadar tatlıydı ki... Uzun süre sonra onu bu kadar mutlu görmüştüm. O çocuğu bulup alından öpecektim.

"Eee sonra?"

"Sonra bir anda kardeşim sokağa doğru koşmaya başladı araba çarpacak korkusuyla öyle bir koşmaya başladım ki kucağımdaki her şeyle birlikte soda şişesi de duştu ve kayıp düşmeme neden oldu. Sana yemin ediyorum göğsümdeki koca yarık beni hiç korkutmadı ama o an kardeşime bir şey olacak diye o kadar korktum ki sanki kalbim duracaktı. Neyse ki biri onu durdurdu. Sonra... "

Bir anda çığlık atıp göğüsüme sokuldu.

"Kafamı kaldırdığımda yanıma bir çocuk geldi elindeki bandanayı söküp kesiğe doladı ve biliyor musun Jungkook, o bizim okuldan bizim formamızı giyiyor yakasında da Min Yoongi yazıyordu. Tanrım ismi çok güzel. Göğüsümdeki bu izden nefret ediyorum ama onun sardığı yaranın izi sonsuza kadar kalabilir."