Diary of My Untold Feelings

Prologue

                                              12 • 24 • 2022
Dear Diary,
  I really don't know where to start, this is my first time using a diary. There were times during my elementary days I was thinking of having a diary pero lagi akong tinatamad magsulat kung ano bang meron sa pang araw-araw kong pamumuhay. Siguro kase bata pa ko noon kaya I really cherish every happy moments that I have at kalimutan o hayaan lang lumipas ang mga di magandang nangyayari sakin. And during junior highschool I have friends na mapagsasabihan ko. And as time passes by I'm seeing myself na nahihirapang magshare sa iba, like parang bigla akong natakot na magshare baka hindi nila ako maintindihan, natatakot ako na ma-misunderstood nila ako at ma-judge at masabihan nila ako na overreacting lang ako. I tried many times to express how I really feel but every time I do that I look into their eyes, and those eyes telling me that they are not interested so I shut my mouth and hide it but I'm still there for them if they need someone to listen 'cause I know how it feels, yung feeling na gustong gusto mong maglabas ng hinanakit sa buhay etc. but no one is interested to listen. Until one day, I met my childhood friend again. He is Jameel, we've been friend since nung mga kinder pa lang kami. Hindi na ulit kami nagkita after naming grumaduate ng elementary since lumipat sila sa may Pasay at dun napili nila tita na ituloy ang pag-aaral niya. Siya lagi ang kalaro ko noon and nitong makalipas na dalawang taon siya na lang ang taong napagsasabihan ko ng problema ko, siya din ang unang nakakaalam ng mga achievements ko at siya din ang nagbibigay ng motibasyon at inspirasyon para gawin ko yung mga bagay na takot ako o nachachallenge ako. Hindi ko namamalayan na muling nagigising ang natutulog kong feelings for him. Yes, I have a crush on him since we are on grade 3. I tried to confess to him many times but I failed because when I always to that he thinks na nagjojoke lang ako o prina-prank ko siya. During my junior high I thought na wala na kong feelings sa kanya since wala na din naman akong connection sa kanya mula nung huli naming pagkikita, pero ngayong nandito ulit siya ngayon ko lang napagtanto na hindi pala ito na wala at natutulog lamang ito at naghihintay sa muli naming pagkikita. Nitong makalipas na dalawang taon nag-iipon ng lakas ng loob na umamin sa kanya ulit, at nag-iipon ng lakas ng loob para maharap yung mga consequence na maaaring mangyari kung sakali mang magawa ko ang pag-amin ng nararamdaman ko sa kanya. Pero last month I've found out that it was all useless. Why? because he told me that he was still in love with his ex. Nawala sa isip ko if nagkaroon ba siya ng girlfriend o kung may gf ba siya because me I never have one, although maraming nanliligaw but my heart won't let me. And right now lagi niyang kinukwento sakin ang tungkol sa ex niya at lalo na ang pagkakaroon nila ulit ng conversation or contact sa isa't-isa. Anong nararamdaman ko? Mixed emotion, I genuinely happy for him and kinikilig pero nandun pa din yung sakit at pagseselos. Hay buhay nga naman. Pero satingin mo may pag-asa kaya ako kung sakaling aamin ako? Or should choose to be genuinely happy for him and support him? Dapat ko bang ituloy at imadali ang pag-iipon ko ng lakas ng loob o Dapat bang umpisahan ko na ang pagdistansya sa kanya and save myself from any hurt that was cause of loving him? Malapit na pala magnoche buena. Merry Christmas! Thank you for making me feel better.

                                                    - Eireann