we lost the summer [beomjun]

0.8

yeonjun

hiç bir zaman işini aksatmayan choi beomgyu bugün işe gelmemişti üstüne son konuşmamızdan dolayı direkt bay kanga gitmiş adresini almış evinin önüne gelmiştim ellerim benden istemsiz bir şekilde titriyordu kendine birşey yapmış olma ihtimali içimi yiyordu

kapıyı arka arkaya çalmaya devam ediyordum açsana be kapıyı

sonunda açılan kapı ile geri çekilmiştim karşımda görmeyi beklediğim beomgyu bu beomgyu değildi

dağılmış saçı kızarık gözleri ve havanın o kadar da soğuk olmamasına rağmen giydiği kalın hırkayla oldukça kötü gözüküyordu içimden ona sarılmak istesem de onun iyiliği için bunu yapamazdım

yapsam da yapmasam da o iyi olmayacaktı

"gelme demiştim" dedi,sessiz kaldım bir süre

"bir kere de burnunun dikine gitme" dedi tok çıkan sesiyle beraber

"üzgünüm korktum sadece"dedim bakışlarımı gözlerine çıkardığım zaman

"yapma yeonjun"

"içeri almayacak mısın?"dedim konuyu değiştirmek adına

"geç içeri" dedi eliyle salonu gösterirken

ikimizde salondaki koltuğa oturduğumuz zaman başladı konuşmaya

"sence de garip değil mi?"dedi, gözünün dolduğunu görebiliyordum

"garip olan ne" diye sordum

"seni sevdiğim ve bunu bildiğin halde bana hala umut veriyorsun"

anlatmak istiyordum..anlatamıyordum

"amacım umut vermek değil beomgyu"

"amacın ne o zaman yeonjun?"

"sadec-" lafımı kesmesiyle duraksadım

"sadece ne?" dedi bu sefer yüksek çıkmıştı sesi

"boş versene" dedim

aramızda bir sessizlik oluşunca gözlerimi evin dekorasyonlarında gezdirdim anlaşılan üzere beomgyu ile zevklerimiz uyuşuyordu

masanın üzerinde ki kanlı peçeteleri görünce kalbimde bir sızı hissettim

uzanıp bir tanesini elime aldım

"bunlar ne beom?" dediğim de telaş yapmış gibiydi

"kendine zarar mı verdin!" sesimin yüksek çıkmasına engel olamıyordum

"CEVAP VERSENE!"

"bağırma artık" dedi eliyle ne zaman aktığını bilmediğim gözyaşını silerken

"ve hayır kendime zarar vermedim merak etme vermem de bazılarının aksine"

yaptığı imayı görmezden gelerek "niye kanlılar o zaman?" diye çıkıştım

"burnum kanamıştı sen gelmeden önce çöpe atmayı unutmuşum" dedi

kendimden bir kez daha nefret etmiştim

"şimdi git yeonjun daha fazla buna dayanamam"

son kez yüzüne bakarak sessizce kendimi evden dışarı attım

gitmeliydim bana daha fazla bağlanmasına izin veremezdim, vermemeliydim

🌼🌼🌼

angst yapmaya karar verdim📌