HASTANE

55 6 0
                                    

Uzun bir koridorda tek başınayım sırtımı yasladım duvara ve oturdum yere başım ellerimin arasında kendi kendime hesap sormaya başladım..

Ben çok sevince mi böyle oldu ?

Kalbim neden bu kadar acıyor ?

Sonra ellerimi yanağıma götürüp göz yaşlarımı sildim ve ayağa kalktım keşke göz yaşlarımı kendim silmek zorunda kalmasaydım..

Ağlarken yanımda yoksan , mutluykende hayatımda gölge yapma..

BİR DİLEK TUT  🦋Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin